Ο πρόεδρος της Ιταλίας Σέρτζιο Ματαρέλα, παρά τη σταδιοδρομία του ως δικαστής του Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας του και ως καθηγητής του Δικαίου, μάλλον δεν ξέρει και τόσο καλά νομικά. Από την ενέργειά του να εμποδίσει τον σχηματισμό κυβέρνησης καμένων Ιταλών και να κερδίσει χρόνο για το ευρώ, φοβάμαι ότι δεν έχει μελετήσει επαρκώς το έργο του Προκόπη Παυλόπουλου «Ο οικονομικός Λαβύρινθος, ο νεοφιλελεύθερος Μινώταυρος και ο θεσμικός Θησέας», ειδάλλως θα γνώριζε ότι το Eurogroup δεν έχει… νομική υπόσταση. Εκτός αν το έργο του Προέδρου δεν έχει μεταφρασθεί στα ιταλικά, οπότε τόσο το καλύτερο για όλους: και την Ιταλία, που έτσι σώζεται, αλλά και τη χώρα μας που γλιτώνει τον διεθνή εξευτελισμό…
Ευτυχώς δεν θα μεταφρασθεί ούτε η χθεσινή δήλωση του Προέδρου από τον Μυστρά για το Βυζάντιο: «Το Βυζάντιο –το οποίο όχι μόνο δεν είναι μέρος του Μεσαίωνα αλλά, ο αντίποδάς του, κυριολεκτικώς– αφενός συντήρησε τα βασικά χαρακτηριστικά της πολιτιστικής κληρονομιάς της αρχαίας Ελλάδας και της αρχαίας Ρώμης και, αφετέρου, μέσω της χριστιανικής διδασκαλίας και παράδοσης, την εμπλούτισε με θεμελιώδεις αρχές και αξίες, οι οποίες σήμερα συνιστούν πραγματικές αντηρίδες του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Πρόκειται για τις αρχές και τις αξίες του ανθρωπισμού, της αλληλεγγύης, της ειρήνης και της δικαιοσύνης, με έμφαση στον άξονα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι, δε, ιδίως αυτές οι αρχές και αξίες, οι οποίες δίνουν στην ευρωπαϊκή μας οικογένεια, την Ευρωπαϊκή Ενωση, τα εφόδια για να διαδραματίσει τον πλανητικό ρόλο που της αναλογεί και που της αρμόζει, μέσα στους ταραγμένους καιρούς μας, όπου κρίνεται το μέλλον του ανθρώπου και της ανθρωπότητας εν γένει».
Μιλάμε, δηλαδή, ότι ο Πρόεδρος άρπαξε τον Gibbon από την κοτσίδα (ήταν η μόδα της εποχής) και του έκανε τη μούρη κρέας. Παρακαλώ να μην παρεξηγηθεί η ειλικρίνεια της απορίας μου, αλλά πού έμαθε Ιστορία ο Πρόεδρος, στο κατηχητικό;
Πάλι αυτός!
Είναι απαραίτητο, νομίζω, ο Ν. Τόσκας να τεθεί διά παντός εκτός συναγωνισμού στον κύκλο των κυβερνητικών στελεχών – εκτός συναγωνισμού, εννοώ, στο άθλημα της μπουρδολογίας. Διότι, με τα φυσικά του χαρίσματα, ο Τόσκας υπερτερεί και, αν στην αρχή της εβδομάδας δώσει μια συνέντευξη, τα έχει πει όλα. Χθες, λ.χ., με την αβίαστη φυσικότητα που τον χαρακτηρίζει, πέταξε μέσα στη συνέντευξη και το αστείο της εβδομάδας: «Το κλίμα ασφάλειας αποτυπώνεται στις ανέμελες βόλτες ξένων ηγετών στην Αθήνα», είπε. (Φαντάζομαι, τη στιγμή που το εκστομίζει, να εμφανίζονται πίσω του σύσσωμοι οι Monty Python, όπως είναι τώρα εβδομηντάρηδες, με την τεφροδόχο του μακαρίτη Τσάπμαν μαζί τους, και να τον τρελαίνουν στο φατούρο. Δεν υπάρχει θεία δίκη, γνωστό αυτό· αν όμως δεν φοβάσαι τη φαντασία σου, υπάρχει πάντα αυτό που λένε «poetic justice»…)
Στην ίδια συνέντευξη κατέκτησε τα πρωτεία και στην κατηγορία της κουτοπονηριάς, με το εξής αφελέστατο ερώτημα: «Οι τελευταίες ενέργειες του Ρουβίκωνα, μετά την επίθεση στον Μπουτάρη, ποιον εξυπηρετούν;». Ελα ντε! Ποιον εξυπηρετούν, όταν το κέντρο της προσοχής είναι στη δεξιά βία και έρχεται ο «Ρουβίκωνας» να υπενθυμίσει ότι υπάρχει και αριστερή βία; Πάντως, όχι εκείνους που επιμένουν ότι η βία είναι μόνο δεξιά, ενώ αντίστοιχες πράξεις προερχόμενες από την Αριστερά είναι αγανακτισμένοι πολίτες, συγκεντρωμένο πλήθος, κοινωνικός ακτιβισμός. Στο ανώτερο στάδιο του σοσιαλισμού, η αριστερή βία ονομάζεται συνετισμός και αναμόρφωση και, βεβαίως, ασκείται για το καλό του Ανθρώπου, όπως τα πάντα στον σοσιαλισμό. Ευτυχώς δεν φθάσαμε εκεί. Νομίζω όμως ότι όλα μπορούμε να περιμένουμε ότι θα τα ακούσουμε από έναν άνθρωπο που ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως εύελπις επί δικτατορίας, για να καταλήξει τώρα προστάτης υπουργός των αναρχικών.
Κάθε φορά, πάντως, που βρίσκομαι αντιμέτωπος με το φαινόμενο Τόσκα, κάθε φορά που θαυμάζω την ευφυΐα με την οποία καταφέρνει να εκθέτει τον εαυτό του και την κυβέρνηση, διερωτώμαι πώς κατόρθωσε να συμπληρώσει τριάντα χρόνια στον Στρατό, χωρίς ακρωτηριασμούς ή αυτοτραυματισμούς (που να άφησαν ορατές επιπτώσεις τουλάχιστον). Διότι αυτό είναι ένα επάγγελμα στο οποίο η επαφή με τα όπλα και τα εκρηκτικά είναι αναπόφευκτη. Πρέπει να στάθηκε πολύ τυχερός στη ζωή του…
Η επίδραση
Πρέπει να ήταν η επίδραση του Αγίου Πνεύματος, για την οποία έχει παρατηρηθεί ότι μεγιστοποιείται όταν η γιορτή έρχεται να συμπληρώσει Σαββατοκύριακο και δημιουργεί τριήμερο. Δεν εξηγώ αλλιώς την παρατηρηθείσα έξαρση της χρήσης τολμηρών μεταφορών από τους πολιτικούς μας, κατά τη χθεσινή ημέρα. Ο Γ. Κουμουτσάκος, π.χ., απείλησε (δεν ξέρω αν το ρήμα είναι σωστό, αλλά εγώ έτσι το ένιωσα…) ότι θα εξετάσει την υπό προετοιμασία συμφωνία με την ΠΓΔΜ με τον «εθνικό μεγεθυντικό φακό»!
Υποθέτω ότι τον έχει σε ειδικό συρτάρι στο γραφείο του – μόνο του για να μη μολύνεται από την επαφή με άλλους μεγεθυντικούς φακούς. Η λαβή είναι από πλαστικό στα χρώματα της ελληνικής σημαίας και γύρω από τη στεφάνη έχει κολλημένες φιγούρες εθνικών συμβόλων από καουτσούκ: Κολοκοτρώνης, Παυλόπουλος, Δομάζος, Πάριος, Χριστόδουλος κ.ά. Τον χρησιμοποιεί, δε, μόνο για τη μελέτη διπλωματικών εγγράφων. Λειτουργεί καλύτερα ο εθνικός μεγεθυντικός φακός, εφόσον τον χρησιμοποιείς ντυμένος τσολιάς. Διατίθεται από το Ιντερνετ, όπου μπορείτε να επιλέξετε μεγάλη ποικιλία από φιγούρες εθνικών συμβόλων, ώστε να τις αλλάζετε και να μη βαριέστε ποτέ τον «εθνικό μεγεθυντικό φακό σας»!