Αν επιχειρήσετε να τα μετρήσετε, το μόνο που θα κατορθώσετε είναι να πονοκεφαλιάσετε. Κινδυνεύετε επιπλέον να σας περάσουν για κατάσκοπο. Αυτή τη στιγμή κυκλοφορούν στο εμπόριο περισσότερα από 100 διαφορετικά μαγικά βουρτσάκια για τα βλέφαρα, σαν λιλιπούτεια χριστουγεννιάτικα δεντράκια. Ακόμη και οι γυναίκες που δεν μακιγιάρονται, δεν θα τολμήσουν να βγουν από το σπίτι χωρίς να τονίσουν το βλέμμα τους, ούτε για να βγάλουν τον σκύλο βόλτα. Είναι κάτι σαν φετίχ. Αρνούνται να του κάνουν απιστία. Ακόμη και ο τρόπος που το τοποθετούν είναι διαφορετικός, παραμένει το μυστικό τους όπλο.
Ποιος θα φανταζόταν όταν γεννιόταν το πρώτο, αθώο καλλυντικό για την περιποίηση των βλεφαρίδων μας, ότι θα ερχόταν μια μέρα που δυο πράσινα μάτια με μπλε βλεφαρίδες θα σκορπούσαν τον πανικό; Ο πόλεμος της μάσκαρας έχει ξεσπάσει εδώ και τρεις δεκαετίες. Ολα επιτρέπονται και όλα ανατρέπονται. Μαύρη μάσκαρα, μοβ, πράσινη, βυσσινί, μπλε, ασημένια. Η καθεμία -υποτίθεται- για ξεχωριστή χρήση: Για περισσότερο όγκο, για ίσιωμα, μάκρος, αναγύρισμα, ενδυνάμωση, για την ψευδαίσθηση της τελειότητας, μαζί και την ενίσχυση της ματαιοδοξίας μας. Το μάτι που «σκοτώνει».
Θέλετε να μοιάσετε στη Λάιζα Μινέλι; Ολες οι λύσεις, φθηνές κι ακριβές, αδιάβροχες, αντιαλλεργικές και μη, φέρουν τις υπογραφές των πιο ισχυρών βιομηχανιών ομορφιάς στον κόσμο. Με βαρύγδουπες ονομασίες για εντυπωσιασμό, στα γαλλικά συνήθως για να είναι και πιο εύηχες: «mascara parfait», «intencils» αλλά και «longitude», «drama lash», «long’optic» και «Voluminous». Οσοι εργάζονται στον κόσμο της ομορφιάς μιλούν πλέον ανοιχτά για τον «Πόλεμο της Βλεφαρίδας». Και δεν πρόκειται για αστείο. Οι αμερικανικές εφημερίδες, τα περιοδικά, όλοι έχουν πάρει θέση στο θέμα.
Ολα ξεκινούν το 1971, όταν ένας αληθινός κολοσσός, η εταιρεία Maybelline, λανσάρει το πρώτο υγρό προϊόν που δεν πήζει, με ροζ αμπαλάζ και προσιτή τιμή. Δεκαετίες μετά και η Great Lash Mascara δεν έχει ανάγκη πλέον από διαφήμιση, αφού τη βρίσκει κανείς ακόμη και στα σούπερ μάρκετ, είναι το δημοφιλέστερο προϊόν ομορφιάς, πωλείται ένα κάθε 1,2 δευτερόλεπτα παγκοσμίως (!) Τόσο η Ελ ΜακΦέρσον, όσο και η Κάθριν Ζέτα-Τζόουνς, η Κέιτ Μος και η Κρίστι Τέρλινγκτον που το φορούν, το συστήνουν όπου βρεθούν.
Ο αγώνας θα είναι σκληρός. Στο ρινγκ εισβάλει το 1991, η μεγάλη αντίπαλος, η Lancome, με το Definicils που ξεχωρίζει μία-μία τις βλεφαρίδες και τις λεπταίνει σαν με μαγικό ραβδί. Η πρώτη εξακολουθεί να κάνει τον μεγαλύτερο τζίρο στη μαζική αγορά, ενώ η δεύτερη εξαντλείται διαρκώς, καθώς βρίσκεται στην κορυφή των πρεστίζ προϊόντων ομορφιάς. Η σύγκουση δεν αφορά όμως δύο μόνο εταιρείες. Μικρές και μεγάλες βιομηχανίες κάνουν ό,τι μπορούν για να κλέψουν κάτι από τις πωλήσεις. Στην προσπάθειά τους να λανσάρουν το τέλειο ψιμύθιο, το απόλυτο φτιασίδι, θυσιάζουν ανυπεράσπιστες βλεφαρίδες τετράποδων, μαζί και εκατομμύρια δολάρια σε έρευνα, για να μην μιλήσουμε για τις προσλήψεις επιθετικών δικηγόρων που αναλαμβάνουν την προστασία των συνταγών σα να επρόκειτο για κρατικά μυστικά. Στη δεκαετία του ’80 ο ένας έκλεβε τον άλλο. Εβγαζε ο ένας βουρτσάκι με 40 τρίχες και ο επόμενος με 50 κι αν έβρισκαν κοινά σημεία με το προϊόν της αντίπαλης εταιρείας, πήγαιναν στο δικαστήριο. «Διακόψτε την παραγωγή τώρα», ήταν η συνηθέστερη απειλή.
Το βλέμμα μοιάζει αιχμάλωτο, γεμάτο απόγνωση, σκοτεινό, όσο πυκνές κι αν είναι οι στρώσεις από μάσκαρα. Ελαττωματικά προϊόντα υπάρχουν πολλά. Ολοι ψάχνουν να βρουν την τέλεια συνταγή. Κανείς δεν έχει καταφέρει όμως μέχρι σήμερα να προτείνει κάτι διαφορετικό. Ολες ξεραίνονται εύκολα, φθείρονται τα βουρτσάκια από τη χρήση, μας εκδικούνται. Λέγεται ότι η τελευταία φόρμουλα θα περιέχει και κινέζικα βότανα, ενώ άλλη εταιρεία ετοιμάζει τη μάσκαρα του μέλλοντος με ψεύτικες βλεφαρίδες από βελούδο. Μέχρι τότε μπορείτε να κάνετε προσθετική. Υπολογίστε τριάντα λεπτά για κάθε μάτι ξεχωριστά. Το αποτέλεσμα θα σας αποζημιώσει. Δεν φοράς μάσκαρα. Φοράς βελούδο.