Ο ροζ χρυσός αγκαλιάζει το λείο ή με «πτυχώσεις» γκρι-γαλάζιο ιταλικό μάρμαρο Bardiglio Imperiale, ενώ τα γκρι διαμάντια «φωτίζουν» σαν διαχωριστικές γραμμές. Ακριβής ως προς τις «φόρμες» της, αλλά με χρωματική ρευστότητα, η Ιωάννα Σουφλιά «δένει» αντίθετες ύλες και υπογράφει μια δική της ιστορία στο μεγάλο βιβλίο του δημιουργικού κοσμήματος.
Τα πρώτα «κεφάλαια» παρουσιάζονται σε μορφή ολοκληρωμένων συλλογών στις προθήκες του i-D concept store στο Golden Hall στο Μαρούσι έως τις 9 Ιουνίου. Την παρουσίαση συμπληρώνει μια σειρά αντρικών μανικετόκουμπων, σε συνεργασία με τον κοσμηματοποιό Γιάννη Σεργάκη.
Χαμηλών τόνων δημιουργός, κινούμενη μεταξύ Αθήνας και Παρισιού, η 32χρονη Σουφλιά «μιλάει» δυνατά μέσα από τη δουλειά της. «Ως άνθρωπος δεν είμαι πολύ εξωστρεφής και μέσα από το κόσμημα βγάζω έναν δυναμισμό, μια σιγουριά», λέει στο «Κ». «Παράλληλα, σε όλα τα κομμάτια που σχεδιάζω υπάρχει μια διχοτόμηση, μια υπονοούμενη κάθετη γραμμή. Όλα τα κοσμήματα έχουν μια προσωπικότητα, δεν θα τα φορέσεις για να υποστηρίξεις κάποιο ρούχο, γιατί είναι όλα αυτόνομοι πρωταγωνιστές».
Πρώτοι «πρωταγωνιστές» της ήταν τα κομμάτια της δυναμικής εναρκτήριας συλλογής της, «Symbiosis», ένα ασπρόμαυρο «παιχνίδι» όγκων με «παίκτες» το λευκό μάρμαρο Θάσου, τον λαμπερό μαύρο χρυσό και τα μαύρα διαμάντια. Ακολούθησε μια πιο «γλυκιά» εκδοχή, η σειρά «Adoucissement», όπου οι όγκοι μειώθηκαν και η χρωματική παλέτα απάλυνε με τη χρήση ροζ χρυσού και γκρι-γαλάζιου Bardiglio Imperiale. «Είναι λίγο σαν τις ανθρώπινες σχέσεις», λέει μιλώντας για τις δύο συλλογές. «Όπως σε μια ιστορία αγάπης, όπου στην αρχή επικρατεί ο ενθουσιασμός και τα έντονα συναισθήματα και στην πορεία μετατρέπεται σε κάτι πιο ήρεμο».
Ακολουθεί η συλλογή «Blueprints», όπου κάθε κομμάτι αποτελεί μια «εικόνα» αστικού προσχέδιου, μια συνομιλία αρσενικού-θηλυκού, που χτίζεται μέσα από ροζ χρυσό, τρίγωνα μπλε-μαύρα ζαφείρια και λευκά διαμάντια, και αργότερα η συλλογή «Adieu», όπου το λευκό μάρμαρο Θάσου ενώνεται με το ιταλικό Bardiglio Imperiale σε μια (προσωρινά) αποχαιρετιστήρια συλλογή στη συγκεκριμένη ματιέρα. Όλα τα κοσμήματα φτιάχνονται από έμπειρους Έλληνες τεχνίτες, όμως το μάρμαρο το δουλεύει η ίδια.
Κομμάτια από τη συλλογή «Blueprints».
Δέος και πρόκληση
«Με το μάρμαρο υπάρχει αυτή η ιδιαίτερη σύνδεση του κατασκευαστή με το υλικό. Θα κάτσεις ώρες ατελείωτες να δεις μέχρι πού μπορεί να πάει, να το φέρεις στα μέτρα σου», λέει. «Είναι ένα υλικό που από μόνο του σου προκαλεί δέος, όμως το νιώθω πολύ κοντά μου, και ήταν μια πρόκληση να δω αν μπορεί να λειτουργήσει».
Το επόμενο διάστημα το μάρμαρο δεν θα βρίσκεται στον πάγκο εργασίας, όμως οι προκλήσεις θα παραμείνουν. Γιατί στράφηκε στο δημιουργικό κόσμημα; «Ένα μεγάλο κομμάτι έχει να κάνει με τη μητέρα μου, η οποία, όταν δεν φορούσε κοσμήματα, ένιωθε ότι δεν φορούσε ρούχα. Αγαπούσε τα σύγχρονα, μεγάλα κομμάτια και στο μάτι το δικό μου αυτό έπαιξε έναν ρόλο», λέει. «Επίσης, όταν βάζουμε ένα δαχτυλίδι στο χέρι, νιώθουμε ότι στεκόμαστε πιο πολύ στα πόδια μας».
Το κόσμημα δεν ήταν πάντα στο τραπέζι. Η Σουφλιά ξεκίνησε με σπουδές νομικής πριν αλλάξει κατεύθυνση και συνεχίσει με σχέδιο κοσμήματος στο Central Saint Martins του Λονδίνου. Πριν από σχεδόν τρία χρόνια δημιούργησε το ομώνυμο brand, που ανήκει στην κατηγορία του fine jewelry, με μια δημιουργική ταυτότητα που ενώνει στοιχεία μικρογλυπτικής, αρ ντεκό, μινιμαλισμού και φουτουρισμού.
Η Σουφλιά ανήκει σήμερα σε μια γενιά νέων Ελλήνων κοσμηματοποιών που παρακολουθεί στενά η διεθνής σκηνή του δημιουργικού κοσμήματος. Και αυτό γιατί, ενώ οι νέοι πελάτες που εισέρχονται στον χώρο της πολυτέλειας (όπως Κινέζοι καταναλωτές) αναζητούν τα μεγάλα, «ασφαλή» ονόματα, μια μερίδα, κυρίως Ευρωπαίων και Αμερικανών, ψάχνει κάτι διαφορετικό και πιο προσωπικό. Φέτος το καλοκαίρι κομμάτια της Σουφλιά εκτίθενται στο ξενοδοχείο Il Pellicano της Τοσκάνης, ενώ κάποια άλλα συνεχίζουν την πορεία τους σε μπουτίκ της Βηρυτού. Η σχεδιάστρια συνεργάζεται με το Valery Demure showroom στο Παρίσι, αλλά και με ειδικευμένες στο κόσμημα ιστοσελίδες για ψηφιακές πωλήσεις.
Καθώς το ενδιαφέρον από καταστήματα και γκαλερί δυναμώνει, η ίδια δεν αποκλείει μια πιο προσιτή σειρά στο μέλλον. Ποια διαδρομή επιθυμεί να ακολουθήσει μέχρι τότε; «Θα ήθελα να μπορώ να κάνω τη δουλειά αυτή με την ίδια όρεξη που έχω σήμερα, γιατί το εμπορικό σκέλος μπορεί να σε αποπροσανατολίσει», σημειώνει. «Κάθε κόσμημα που φτιάχνω αισθάνομαι ότι είναι ένα διαφορετικό “πλάσμα”. Και θα ήθελα να συνεχίσω να το βλέπω με αυτόν ακριβώς τον τρόπο». ■
Μάρμαρο Bardiglio Imperiale, ροζ χρυσός, γκρι και λευκά διαμάντια σε δαχτυλίδι από τη σειρά «Adoucissement».