Kύριε διευθυντά
Σε πρόσφατη επιστολή με τίτλο «Πανίσχυρη η μνήμη του συμμαθητή μου», γίνεται αναφορά στον στρατηγό Μπουτσικάρη, κατά την υποχώρηση του στρατού από το μέτωπο –περίπου Μάρτιο-Απρίλιο 1941– όταν μέρος του υποχωρούντος στρατού περνούσε από τα Ζμπάνια, Πεντάλοφο Βοΐου (Κοζάνης). Στη Λόντζια, πλατεία του χωριού, ο γράφων παρών, παρουσιάστηκε καβάλα ο στρατηγός Μπουτσικάρης προσπαθώντας να πείσει τους στρατιώτας να σταματήσουν την υποχώρηση και να γίνει αμυντική γραμμή παρακάτω, γύρω στη γέφυρα Μοιρασάνης/ Μόρφης· μέχρι εκεί ερχόταν αυτοκίνητο τότε και ήταν πρώτη γραμμή των ανταρτών, για ένα διάστημα αργότερα, στα Ζμπάνια, στρατηγείο Δυτικής Μακεδονίας. Ο Μπουτσικάρης, καβάλα στ’ άλογο, προσπαθούσε να γυρίσει πίσω τους στρατιώτας και να σχηματίσουν αμυντική γραμμή, αλλά ο νους των ήταν πώς να φθάσουν σπίτι τους. Μάλιστα δύο Κρητικοί πέρασαν από το σπίτι μας, αλλά η φασολάδα είχε τελειώσει, άλλοι πέρασαν πρωτύτερα. Φθάνουν αυτά.
Ηλιας Καπετανοπουλος, Ομότιμος καθηγητής