Μία doula του πένθους

3' 13" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ενα πρωινό, το προηγούμενο καλοκαίρι, η Μαρία Στραγαλινού ένιωσε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την εγκυμοσύνη της. Σε λίγες ημέρες θα έκλεινε τον 8ο μήνα. Ηξερε πια τις «συνήθειες» του μωρού, μαζί ξυπνούσαν και κοιμούνταν τόσο καιρό, δεν την ξεγελούσες, κάτι κακό συνέβαινε. Αμέσως έτρεξε στον γιατρό, ο οποίος το επιβεβαίωσε. Το παιδί δεν ζούσε. Η καρδιά του είχε σταματήσει. Ορισμένες φορές, ο εμβρυϊκός θάνατος δεν έχει αιτία – ή τουλάχιστον αυτή παραμένει άγνωστη. Ηταν μία από αυτές τις φορές.

Μια μέρα, λίγο καιρό αργότερα, η Μαρία χάζευε στο Facebook όταν ο αλγόριθμος της πλατφόρμας λειτούργησε με παράξενο τρόπο. Στο newsfeed της εμφανίστηκε sponsored post του διεθνούς μη κερδοσκοπικού οργανισμού βοηθών μητρότητας Stillbirthday για εξ αποστάσεως εκπαίδευση για βοηθούς μητρότητας με ειδίκευση στο περιγεννητικό πένθος. Χωρίς να το σκεφτεί δεύτερη φορά, η Μαρία δήλωσε συμμετοχή. Εννέα μήνες μετά τον θάνατο του παιδιού της, πήρε την πιστοποίηση. «Εννέα μήνες, όσο μια ολοκληρωμένη εγκυμοσύνη», λέει η ίδια. Καμιά φορά το «κάθε τέλος, μια νέα αρχή» βρίσκει πράγματι εφαρμογή στη ζωή. Αυτή ήταν μία από αυτές τις φορές.

«Ταμπού»

Σήμερα, η Μαρία Στραγαλινού στηρίζει άλλες γυναίκες που βιώνουν όσα βίωσε και η ίδια μετά την απώλεια του παιδιού της. Είναι η πρώτη στην Ελλάδα πιστοποιημένη doula, όπως είναι ο διεθνής όρος για τους βοηθούς μητρότητας, με εξειδίκευση στο περιγεννητικό πένθος. «Είναι πένθος ταμπού», λέει. «Δεν συζητιέται. Οι περισσότερες γυναίκες που χάνουν το μωρό τους δεν νιώθουν ελεύθερες να βγάλουν προς τα έξω τη θλίψη τους. Ο περίγυρός τους τους ζητεί να μην κλαίνε, να είναι δυνατές. “Δεν πειράζει, θα κάνεις άλλο”, θα τους πουν διακόπτοντας βίαια το βίωμα του πένθους και αναχαιτίζοντας την υγιή διαχείριση της απώλειας». Ως αποτέλεσμα, οι μάνες συχνά «κλείνονται» στον εαυτό τους. «Ομως το πένθος δεν φεύγει αν δεν το επεξεργαστείς. Βγαίνει αλλού μετά».

Μία doula του πένθους-1

Εννέα μήνες μετά την απώλεια του μωρού της, η Μαρία Στραγαλινού πήρε την πιστοποίηση.

Η ίδια το έζησε έντονα. «Εγώ χρειάστηκε να γεννήσω φυσιολογικά. Ηταν αποκαλυπτικό σαν εμπειρία, να γεννάς ένα πλάσμα που δεν ζει. Γέννηση και θάνατος μαζί. Το επόμενο διάστημα ό,τι αισθανόμουν το άφηνα να βγει, τον θυμό, τη θλίψη μου, την απόγνωσή μου, και αυτό με απελευθέρωσε». Ηταν εκείνη την περίοδο που διέκρινε τη μεγάλη ανάγκη για στήριξη των γυναικών που βιώνουν μια τέτοια κατάσταση. «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει βοήθεια σε ό,τι αφορά το περιγεννητικό πένθος. Το περνάμε μόνες μας».

«Αποδοχή χωρίς κριτική»

Ως βοηθός μητρότητας, η Μαρία (έχει σπουδές αρχιτεκτονικής) είναι εκεί για τις γυναίκες που μαθαίνουν ότι η κύηση θα πρέπει να διακοπεί, εκείνες που έχασαν το έμβρυο σε κάποια φάση της εγκυμοσύνης τους και όσες έχουν ζήσει στο παρελθόν την απώλεια και θέλουν να διαχειριστούν το πένθος τους. «Εγώ είμαι εκεί για να ακούω τη μητέρα και την ιστορία της, να την αποδέχομαι χωρίς κριτική και να τη στηρίζω, εκείνη και τα συναισθήματά της. Επίσης της προσφέρω επιλογές, της προτείνω πιθανές πηγές στήριξης και βοήθειας». Ο,τι χρειαστεί ώστε να μην «κουκουλωθεί» το πένθος.

Μολονότι κάθε εγκυμονούσα έχει στο πίσω μέρος του μυαλού της την πιθανότητα κάτι να πάει στραβά, η απώλεια είναι απώλεια. «Η διαδικασία της εγκυμοσύνης έχει εξετάσεις, φοβίες, όλες έχουμε σκεφτεί ότι κάτι μπορεί να μην πάει καλά. Αλλά πρέπει να αφήνεσαι στη ροή της εγκυμοσύνης σου. Οσο πιο συνδεδεμένος είσαι με το πλάσμα που έχεις μέσα σου, ό,τι και να συμβεί στην εγκυμοσύνη θα μπορείς να το διαχειριστείς καλύτερα. Υπάρχουν όμως και γυναίκες που τις βοηθά να μη συνδέονται όταν η εγκυμοσύνη δεν έχει καλή εξέλιξη. Υπάρχουν άλλοι τρόποι στήριξής τους σε αυτές τις περιπτώσεις. Το θέμα είναι να είσαι αυθεντική με αυτό που νιώθεις εκείνη τη στιγμή».

Το δικό της πένθος το κουβαλά ακόμα. Ζουν μαζί, αλλά σε μια αρμονία. «Δεν το αφήνεις πίσω σου ποτέ, είναι μια διαδικασία που σε ακολουθεί. Είναι το τίμημα της αγάπης, όπως συνηθίζω να λέω. Απλά αλλάζει όσο προχωράει η ζωή. Το θέμα είναι πώς το βιώνεις, πόσο μπορεί να ανανοηματοδοτήσει τη ζωή σου».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή