Το κόστος της αδράνειας από τη συντήρηση στη ζωή επιχειρήσεων που δεν είναι βιώσιμες, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν έχουν κλείσει ή δεν έχουν απορροφηθεί από άλλες, επιχειρεί να αποτιμήσει μελέτη της Τράπεζας Πειραιώς, εκτιμώντας το παραγωγικό δυναμικό που είναι εγκλωβισμένο σε αυτές τις επιχειρήσεις στα 28,4 δισ. ευρώ, που αντιστοιχεί στο 16,5% του ΑΕΠ.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της μελέτης που εκπονήθηκε από τον επικεφαλής οικονομολόγο της Τράπεζας Πειραιώς Ηλία Λεκκό και την επιστημονική συνεργάτιδα κ. Εύη Βλάχου, το γεγονός ότι το 16,5% του συνολικού παραγωγικού δυναμικού της οικονομίας βρίσκεται παγιδευμένο σε μη βιώσιμα επιχειρηματικά σχήματα αποτελεί τεράστιο κόστος όχι μόνο για τις ίδιες τις επιχειρήσεις και τους πιστωτές τους, αλλά κυρίως για τις υγιείς επιχειρήσεις που λειτουργούν σε συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού. Σύμφωνα με την ανάλυση των οικονομολόγων της Τράπεζας Πειραιώς, η ευρεία αναδιάρθρωση των ελληνικών επιχειρήσεων, και συγκεκριμένα η απορρόφηση 794 επιχειρήσεων που χαρακτηρίζονται μη βιώσιμες (στοιχεία 2016) σε ένα συνολικό δείγμα 11.165 επιχειρήσεων, θα είχε πολλαπλασιαστικά οφέλη για την οικονομία. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, θα αύξανε τη λειτουργική κερδοφορία τους (και κατά προσέγγιση την προστιθέμενη αξία της οικονομίας) κατά 2,6 δισ. ευρώ ετησίως, ενώ αντίστοιχα ο τζίρος στην οικονομία θα αυξανόταν κατά 16,7 δισ. ευρώ.
Ταυτόχρονα, σημαντικό τμήμα των σημερινών (μη εξυπηρετούμενων) υποχρεώσεων τους, ύψους 15,9 δισ. ευρώ, θα μπορούσε –εφόσον μεταβιβαζόταν σε υγιείς και κερδοφόρες επιχειρήσεις– να αρχίσει να εξυπηρετείται εκ νέου, συμβάλλοντας καθοριστικά στη μείωση των συνολικών μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων στην οικονομία. Οπως παρατηρούν οι οικονομολόγοι της Τράπεζας Πειραιώς, μια τέτοια ανάκαμψη των επιχειρηματικών επιδόσεων θα προϋπέθετε τη σημαντική απομείωση κατά 7,6 δισ. ευρώ, ή ποσοστό 32,3%, του συνόλου των υφιστάμενων υποχρεώσεων που έχουν συσσωρεύσει οι μη βιώσιμες επιχειρήσεις.