Aπό την «Ελλάδα μετά» στο «Ποια Ελλάδα μετά;». Το δεύτερο συνέδριο του «Κύκλου ιδεών και προτάσεων» του Ευ. Βενιζέλου πραγματοποιείται την ερχόμενη Δευτέρα και Τρίτη, επιχειρώντας να πάει ένα βήμα παραπέρα τα θεμελιώδη ερωτήματα για την πολιτική και τον δημόσιο βίο που έθεσε από την αρχή της ίδρυσής του, επιστεγάζοντας την όλη προσπάθεια δημιουργίας ενός νέου προγραμματικού λόγου. Το ερχόμενο διήμερο λοιπόν, κορυφαίοι επιστήμονες, ακαδημαϊκοί, πολιτικοί και δημοσιογράφοι θα επιχειρήσουν να απαντήσουν σε ακανθώδη ζητήματα που αφορούν τη χώρα και τη θέση της στο διεθνές στερέωμα. Εκεί ακριβώς εδράζεται και ο μετασχηματισμός του κεντρικού τίτλου από την «Ελλάδα μετά» σε «ποια Ελλάδα μετά», εστιάζοντας στους κινδύνους, τις καταστάσεις αλλά προφανώς και στις δυνατότητες που έχει η χώρα για την επόμενη μέρα, την ώρα που τα κυβερνητικά αφηγήματα, με πρώτο αυτό της καθαρής εξόδου, είναι έωλα. Κοινός τόπος στις εργασίες του συνεδρίου θα είναι πως τα πάντα τρέχουν με τέτοιο ιλιγγιώδη ρυθμό, στην εξωτερική πολιτική, στην οικονομία, και η ίδια η πραγματικότητα δεν δίνει κανένα περιθώριο ολιγωρίας από πλευράς της Ελλάδας, η οποία πρέπει επειγόντως να βρει μία νέα εθνική στρατηγική ανόρθωσής της.
Στις συζητήσεις που θα διεξαχθούν, θα συμμετάσχουν πρόσωπα από σχεδόν ολόκληρο το φάσμα του πολιτικού συστήματος, όλες τις τάσεις της Κεντροαριστεράς, αλλά και από την Κεντροδεξιά. Κοινό χαρακτηριστικό τους ωστόσο, κάτι που αποτελεί και τη βασική διαιρετική τομή στον δημόσιο λόγο του κ. Βενιζέλου, είναι πως άπαντες και άπασες ανήκουν στην όχθη που βρίσκεται «απέναντι στον εθνικολαϊκισμό». Τελικός στόχος δεν είναι να ειπωθεί κάτι καινούργιο. «Ολα έχουν ειπωθεί. Το θέμα είναι να συμφωνήσουμε πως πρέπει να εφαρμοσθούν», έχει πει ουκ ολίγες φορές ο Ευ. Βενιζέλος, δίνοντας το στίγμα της πολιτικής του φιλοσοφίας αλλά και της «Ελλάδας μετά».