Τέσσερις και σήμερα απομένουν για να απλωθεί μία νέα κατάλευκη σελίδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Περίπου 90 χρόνια μετά την πρώτη εκείνη σχεδόν «πειραματική» διοργάνωση της Ουρουγουάης, η Ρωσία παίρνει την… μπάλα στα πόδια της για το 21ο Παγκόσμιο Κύπελλο. Σε όλη αυτή τη διαδρομή, υπήρξαν βράδια που σημάδεψαν τη διοργάνωση και γιγάντωσαν τον μύθο της. Η σταχυολόγηση μιας «ενδεκάδας» στιγμών σίγουρα ποτέ δεν θα είναι εύκολη υπόθεση.
1950. Το «Μαρακανάσο»: «Τρία άτομα έχουν κάνει το “Μαρακανά” να σωπάσει: Ο Σινάτρα, ο Πάπας κι εγώ». Μόνο που η σιωπή εκείνη δεν προήλθε ούτε από θαυμασμό ούτε από σεβασμό. Προήλθε από το γκολ του Ουρουγουανού Τζίτζια στο 79΄ του τελευταίου αγώνα κόντρα στην οικοδέσποινα Βραζιλία, στην οποία αρκούσε και η ισοπαλία για να σηκώσει το τρόπαιο. Περίπου 200.000 θεατές στο «Μαρακανά» αδυνατούν να πιστέψουν την ήττα (2-1) και μια ολόκληρη χώρα βυθίζεται στο πένθος.
1954. Το θαύμα της Βέρνης: Στη διοργάνωση της Ελβετίας μία ομάδα κυριαρχεί: η Ουγγαρία του Πούσκας. Διαλύει όποιον βρίσκει μπροστά της και φθάνει στον τελικό με αντίπαλο τη Δυτική Γερμανία στην οποία έχει ρίξει οκτώ γκολ στον όμιλο (8-3). Στο 8΄ του τελικού οι Μαγυάροι ήδη προηγούνται 2-0, αλλά οι Δυτικογερμανοί με… μυστηριώδη αντεπίθεση διαρκείας νικούν με 3-2.
1958. Ο Πελέ συστήνεται: Ο 18χρονος Εντσον Αράντες ντο Νασιμέντο αγωνίζεται για πρώτη φορά με το εθνόσημο της Βραζιλίας σε Μουντιάλ και σε τέσσερα παιχνίδια σημειώνει έξι γκολ. Η εποχή του Πελέ μόλις έχει ξεκινήσει και μάλιστα με καθοριστική συμβολή στην κατάκτηση του πρώτου τροπαίου για τη Βραζιλία.
1966. Το γκολ του Χαρστ: Περίπου 50 χρόνια μετά και οι απόψεις διίστανται. Πέρασε ή δεν πέρασε τη γραμμή το γκολ του Τζεφ Χαρστ στο 101΄ της παράτασης κόντρα στη Δυτική Γερμανία με το οποίο οι Αγγλοι προηγήθηκαν με 3-2; Η τεχνολογία έχει αποφανθεί πως μάλλον όχι, αλλά ο μύθος καλά κρατεί.
1974. Οι πάσες των Ολλανδών: Με τη σέντρα του τελικού, οι Ολλανδοί αλλάζουν 14 φορές την μπάλα, φθάνουν στην περιοχή των Δυτικογερμανών και κερδίζουν πέναλτι. Ο πρώτος Γερμανός που θα ακουμπήσει την μπάλα είναι ο τερματοφύλακας Σεπ Μάγιερ, ο οποίος τη μαζεύει από τα δίχτυα στο 2ο λεπτό, μετά την εύστοχη εκτέλεση του Νέεσκενς.
1986. «Το χέρι του Θεού»: Στον προημιτελικό με την Αγγλία ο Μαραντόνα θα προλάβει την έξοδο του τερματοφύλακα Σίλτον και θα… αντικαταστήσει το κεφάλι με το χέρι του για να σκοράρει με «χέρι του Θεού», όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος. Λίγο αργότερα θα τρέξει 60 μέτρα σε 10 δευτερόλεπτα, περνώντας 5 Αγγλους παίκτες, για να σκοράρει ένα πραγματικά… θεϊκό γκολ.
Το «χέρι του θεού» πριν από το… θεϊκό γκολ.
1990. Ο διχασμός της Νάπολης: Ο Μαραντόνα είναι ήδη ο βασιλιάς της Νάπολης, στην οποία οποία διεξάγεται ο ημιτελικός της Αργεντινής με την Ιταλία. Οι Ναπολιτάνοι στο «Σαν Πάολο» είναι διχασμένοι, αφού η αγάπη τους για τον Ντιέγκο ξεπερνά εκείνη για την εθνική τους ομάδα.
1994. Το πέναλτι του Μπάτζιο: Στη διαδικασία των πέναλτι ο Ρομπέρτο Μπάτζιο εκτελεί το τελευταίο των Ιταλών, στον τελικό με τη Βραζιλία. Η μπάλα… απογειώνεται στον ουρανό του «Ρόουζ Μπόουλ» και το απλανές βλέμμα του «μικρού Βούδα» στοιχειώνει ακόμη τους Ιταλούς.
1998. Ο τελικός του Ρονάλντο: Την παραμονή του τελικού κόντρα στη Γαλλία, οι γιατροί σώζουν τη ζωή του Ρονάλντο, ο οποίος στο δωμάτιό του βγάζει αφρούς από το στόμα και έχει δυνατούς σπασμούς. Ο Βραζιλιάνος, αγνώριστος, κατάχλωμος και όπως φημολογείται υπό την πίεση των χορηγών, αν και αρχικά δεν είχε δηλωθεί, θα αγωνιστεί στον τελικό.
Ισως το μεγαλύτερο άλυτο μυστήριο, ο Ρονάλντο του ’98.
2006. Η κουτουλιά του Ζιντάν: Στο τελευταίο του παιχνίδι, στην παράταση του τελικού κόντρα στην Ιταλία, ο κορυφαίος του κόσμου Ζινεντίν Ζιντάν θα δώσει μια γερή κουτουλιά στο στήθος του Μάρκο Ματεράτσι και θα αποβληθεί. Ο Γάλλος δεν θα δώσει ποτέ μια σαφή απάντηση για την πράξη του αυτή…
Το ξέσπασμα του Ζιντάν που έγινε σύμβολο (και γλυπτό).
2014. Η εφτάρα στη Βραζιλία: Η Βραζιλία στον ημιτελικό με τη Γερμανία αντί να ξορκίσει το «φάντασμα» του 1950, δημιουργεί ένα νέο, ίσως ακόμη πιο τρομακτικό. Συντρίβεται με το ντροπιαστικό 7-1, με τον τόπο του «εγκλήματος» αυτή τη φορά να είναι το «Μινεϊράο».