Ιδιωτική και Δημόσια Επιχειρηματικότητα

Ιδιωτική και Δημόσια Επιχειρηματικότητα

5' 59" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Π​​ριν από μερικές εβδομάδες ανακοινώθηκε η πρόθεση της Aegean να προχωρήσει στην παραγγελία 30 νέων αεροσκαφών με δικαίωμα προαίρεσης για άλλα 12 αεροσκάφη. Η συνολική αξία της παραγγελίας ανέρχεται σε τιμές τιμοκαταλόγου στο ποσό των 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων και αποτελεί τη μεγαλύτερη ιδιωτική επένδυση στην Ελλάδα.

Η σημασία της επένδυσης για το μέλλον της εταιρείας είναι πραγματικά καταλυτική. Οπως το διατύπωσε ο αντιπρόεδρος της Aegean κ. Ευτύχιος Βασιλάκης: «Σήμερα είναι μια πολύ σημαντική ημέρα για την Aegean, η αρχή ενός νέου κύκλου ανάπτυξης και δημιουργίας. Με την επένδυση στα αεροσκάφη νέας τεχνολογίας A320neo, ανανεώνουμε την υπόσχεση για ποιοτικές υπηρεσίες στους επιβάτες μας, ενισχύουμε την ανταγωνιστικότητά μας, πολλαπλασιάζουμε τις δυνατότητες συνεισφοράς και εξέλιξης των ανθρώπων μας, βελτιώνουμε ακόμη περισσότερο την πρώτη εντύπωση για τη χώρα μας».

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στη διοίκηση της εταιρείας, τα οποία ήδη εκφράστηκαν μέσω του Τύπου από όλους. Σήμερα όμως θέλω να αναδείξω μια άλλη πτυχή από την επιτυχία της Aegean, την οποία δεν είδα πουθενά να επισημαίνεται. Για τον σκοπό αυτό θα μου επιτρέψετε να παραθέσω μια σύντομη ιστορία της εταιρείας.

Η Aegean πραγματοποίησε την πρώτη εμπορική πτήση της το 1999, σε ένα πολύ σκληρό και ανταγωνιστικό περιβάλλον. Μετράει δηλαδή μόλις 19 χρόνια ουσιαστικής λειτουργίας. Στο διάστημα αυτό πέρασε διάφορες κρίσεις με κυριότερη την κρίση της περιόδου 2010 – 2012, όπου, λόγω της γενικότερης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης της χώρας, παρουσίασε για τρία συνεχόμενα χρόνια ζημίες. Εδώ όμως βρίσκεται και η απόδειξη της σωστής διοίκησης. Το προσωπικό της εταιρείας στο τέλος του 2009 ήταν 2.413 υπάλληλοι. Τα τρία χρόνια της κρίσης το προσωπικό μειώθηκε σταδιακά και στο τέλος του 2012 ήταν 1.347 άτομα! Εκτοτε, η εταιρεία γύρισε στα κέρδη και το προσωπικό συνεχώς αυξάνεται, ώστε στο τέλος του 2017 να έχει ξεπεράσει τα προ κρίσης επίπεδα και να φθάσει τους 2.493 υπαλλήλους! Ετσι είναι η οικονομία. Λειτουργεί σε κύκλους. Την Ανάπτυξη τη διαδέχεται η Υφεση και μετά πάλι Ανάπτυξη. Στην περίοδο της Υφεσης πρέπει να μπορείς να πάρεις διορθωτικά μέτρα ώστε να συντηρηθείς, χωρίς να καταστραφείς, για να επιβιώσεις μέχρι τον επόμενο κύκλο της Ανάπτυξης. Αυτή την εξαιρετικά απλή αρχή αδυνατούμε να καταλάβουμε και να αφομοιώσουμε στη χώρα μας, γι’ αυτό και οδηγούμε πολλές επιχειρήσεις σε κλείσιμο με τον υπέρμετρο προστατευτισμό μας.

Ελάτε τώρα να δούμε σε αντιδιαστολή την ιστορία των Ολυμπιακών Αερογραμμών, για να διαπιστώσετε τη διαφορά μεταξύ μιας ιδιωτικής και μιας κρατικής επιχείρησης.

Στα τέλη του Ιουλίου 1956, η προβληματική κρατική εταιρεία ΤΑΕ (Τεχνικαί Αεροπορικαί Εκμεταλλεύσεις) εξαγοράζεται από τον Αριστοτέλη Ωνάση και μετονομάζεται σε Ολυμπιακές Αερογραμμές, με το πλέον αναγνωρίσιμο όνομα (λόγω Ολυμπιακών Αγώνων) και το πλέον αναγνωρίσιμο λογότυπο των έξι κύκλων (αντί για τους πέντε των Ολυμπιακών Αγώνων). Η Ολυμπιακή εξελίσσεται ραγδαία, αλλά στις 22 Ιανουαρίου 1972 συνέβη κάτι που άλλαξε την πορεία της εταιρείας. Ο Αλέξανδρος Ωνάσης χάνει τη ζωή του σε αεροπορικό δυστύχημα και ο Αριστοτέλης Ωνάσης χάνει κάθε ενδιαφέρον για επιχειρηματικές δραστηριότητες. Ετσι τον Ιανουάριο του 1975 μεταβιβάζει την Ολυμπιακή στο Ελληνικό Δημόσιο και στις 15 Μαρτίου του ιδίου χρόνου πεθαίνει στο Παρίσι.

Από τότε αρχίζουν και τα προβλήματα της Ολυμπιακής. Απεργίες και πάλι απεργίες με συνεχή και αυξανόμενα αιτήματα. Η μεγαλύτερη κράτησε 35 ημέρες, από τον Δεκέμβριο του 1977 μέχρι τον Ιανουάριο του 1978 και φυσικά περιέλαβε την εορταστική περίοδο για να πονάει περισσότερο. Δεν έχει νόημα να απαριθμήσω τις απεργίες.

Ηταν πολλές και πάντοτε ικανοποιούνται τα συνδικαλιστικά αιτήματα. Θέλω μόνο να σας δώσω δύο στοιχεία: Το 1981 το προσωπικό της Ολυμπιακής ήταν 3.500 εργαζόμενοι, ενώ το 1985 έφθασαν τους 9.859 εκ των οποίων οι 900 υπηρετούσαν στο εξωτερικό! Μια σύγκριση με τους 2.493 υπαλλήλους που έχει σήμερα η Aegean είναι αρκετή για να μας δώσει το ασύλληπτο μέγεθος της κακοδιαχείρισης της Ολυμπιακής. Και μη νομίζετε ότι ξεμπερδέψαμε με την Ολυμπιακή. Για πολλά χρόνια θα πληρώνουμε τους συνταξιούχους της που βγαίναν στη σύνταξη από τα νιάτα τους!

Πάμε τώρα σε μια ανάλογη ιστορία η οποία συμπτωματικά ήταν στην επικαιρότητα τις ίδιες ημέρες με την επένδυση της Aegean. Ο ΟΤΕ ανακοίνωσε ότι θα επενδύσει άλλα 2 δισεκατομμύρια ευρώ σε υποδομές και τεχνολογία, πέραν των 2 δισεκατομμυρίων που έχει ήδη επενδύσει την τελευταία 5ετία. Αλλη μια ιδιωτική επένδυση που σίγουρα προάγει τις τηλεπικοινωνίες και την πληροφορική στη χώρα μας. Αξίζει όμως και στην περίπτωση αυτή να θυμηθούμε την ιστορία για να βγάλουμε τα σωστά συμπεράσματα. Η πρώτη προσπάθεια για ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ έγινε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη το 1992. Δυστυχώς υπήρχαν τόσες αντιδράσεις από την αντιπολίτευση αλλά και από υπουργούς και στελέχη της κυβέρνησής του, που η προσπάθεια δεν ολοκληρώθηκε. Λέγεται μάλιστα ότι η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ υπήρξε καταλύτης για τη βίαια πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Λίγη σημασία έχει. Ο ΟΤΕ «ιδιωτικοποιήθηκε» από το ΠΑΣΟΚ το 2001, παρά το γεγονός ότι στελέχη του πρωτοστατούσαν στις αντιδράσεις μέχρι τότε. Για να εξηγήσω τα εισαγωγικά στο «ιδιωτικοποιήθηκε», αντιγράφω ένα απόσπασμα από το βιβλιαράκι «Εμπειρίες από τον ΟΤΕ», του καλού φίλου Παναγή Βουρλούμη, που διανεμήθηκε με την «ΚτΚ» πέρυσι:

«Ο ΟΤΕ, τον οποίο ανέλαβα πριν τρεις μήνες είναι ένας άρρωστος οργανισμός…

…Η ασθένεια από την οποία πάσχει ο ΟΤΕ δεν αφορά μόνο τον ίδιο – υπάρχει σε όλο τον δημόσιο τομέα της χώρας.

Αλλά δικαίως μπορεί κάποιος να διερωτηθεί τι σχέση έχει ο δημόσιος τομέας με τον ΟΤΕ. Ο ΟΤΕ είναι ιδιωτική εταιρεία.

Λάθος!

Ο ΟΤΕ ήταν κρατικό μονοπώλιο μέχρι το 2001. Από τη χρονιά εκείνη έγινε ιδιωτική επιχείρηση – όμως μόνο κατ’ ευφημισμόν.

• Οι 17.000 υπάλληλοι του ΟΤΕ απολαμβάνουν δημοσιοϋπαλληλικό καθεστώς – έχουν μονιμότητα, δεν μπορούν να μετακινηθούν, να τιμωρηθούν, να επιβραβευθούν, να κινητοποιηθούν.

• Μια εταιρεία που πρέπει να λειτουργήσει ανταγωνιστικά σε ένα εξαιρετικά σκληρό περιβάλλον, στην αιχμή της τεχνολογίας, αναγκάζεται να το κάνει με διπλάσιο αριθμό προσωπικού από ό,τι πραγματικά χρειάζεται. Και ας μην αναφερθώ στα προσόντα αρκετών υπαλλήλων του…».

Δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτε άλλο. Η ιστορία είναι γνωστή. Ο Βουρλούμης κόντρα σε όλους, ακόμα και στο κόμμα που του ανέθεσε τη διοίκηση του ΟΤΕ, τον εξυγίανε ουσιαστικά και τον έκανε μια κερδοφόρα, ανταγωνιστική επιχείρηση που προάγει την ανάπτυξη στη χώρα μας. Και εδώ όμως ανακύπτει το βασανιστικό ερώτημα.

Αφού διαπιστώνουμε ότι το κράτος δεν μπορεί να διοικήσει με αντικειμενικά κριτήρια μια επιχείρηση, γιατί οι πολιτικοί μας επιμένουν να δημιουργούν και να συντηρούν ζημιογόνες επιχειρήσεις, προκειμένου να ικανοποιούν πελατειακές ανάγκες ψηφοθηρίας;

Τόσο στην Aegean / Ολυμπιακή όσο και στον ΟΤΕ, το πλήθος και η ποιότητα του προσωπικού υπήρξαν καθοριστικοί παράγοντες για την επιτυχία ή την αποτυχία. Πότε, λοιπόν, θα αντιληφθούν οι πολιτικοί μας ότι η χώρα μας δεν μπορεί να αναπτυχθεί αν την πραγματική οικονομία δεν την αναλάβουν οι ιδιώτες;

Κλείνοντας, θέλω να θυμίσω ξανά τα σοφά λόγια του Winston Churchill: «Μερικοί βλέπουν την ιδιωτική επιχείρηση σαν άγρια τίγρη που πρέπει να θανατωθεί. Αλλοι τη βλέπουν σαν την αγελάδα που θα αρμέξουν. Ελάχιστοι τη βλέπουν σαν το δυνατό άλογο που τραβάει τη βαριά άμαξα». Το ΚΚΕ τη βλέπει σαν τίγρη. Οι ΣυριζΑνελ την αντιμετωπίζουν σαν αγελάδα που την αρμέγουν με μίσος ταξικό, αβάσταχτους φόρους και εισφορές, που θα τη σκοτώσουν. Δεν έχω όμως ακούσει κανέναν να την υπερασπίζεται με πάθος, γιατί είναι το δυνατό άλογο που θα τραβήξει τη χώρα στην ανηφορική ανάπτυξη.

Σαν υστερόγραφο: Πρόσφατα, για 8.166 θέσεις στην καθαριότητα των Δήμων υποβλήθηκαν 130.000 αιτήσεις! Εσείς πιστεύετε ότι 130.000 άνθρωποι έχουν μοναδικό όνειρό τους να καθαρίζουν δρόμους; Αλίμονό μας!

* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή