Αντί να δοθεί μια σημαντική επιμήκυνση του ελληνικού χρέους, το Βερολίνο προσανατολίζεται στο να αυξήσει το «μαξιλάρι» ρευστότητας της Ελλάδας, με το οποίο η χώρα μας θα είναι σε θέση να αποπληρώνει τις δανειακές της ανάγκες ακόμα και μέχρι το 2022, θωρακίζοντας την ελληνική οικονομία με έναν τρόπο που θα επιφέρει μικρότερο πολιτικό κόστος στη γερμανική κυβέρνηση.
Εγγραφο της γερμανικής κυβέρνησης, που έφερε χθες στη δημοσιότητα η εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung, αναφέρει ότι «εάν χρησιμοποιείται από το 2019 ένα “μαξιλάρι” ρευστότητας για να εκπληρώνει τις οικονομικές υποχρεώσεις (της Ελλάδας), τότε μπορούν να συντμηθούν οι προγραμματισμένες ελαφρύνσεις του χρέους» και προσθέτει ότι για κάθε 5 δισ. ευρώ που θα καταβάλλονται επιπλέον, θα μπορούσαν οι προβλεπόμενες ελαφρύνσεις –όπως η παράταση αποπληρωμής των δανείων– να μειώνονται κατά δύο έτη. Αν δηλαδή η Ελλάδα πάρει τα 25 δισ. ευρώ από τα υπόλοιπα χρήματα που παραμένουν στο χαρτοφυλάκιο του ESM, η επιμήκυνση θα είναι πέντε αντί για 15 χρόνια.
Το Βερολίνο όλο αυτό το διάστημα των διαπραγματεύσεων για τα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους είναι αντίθετο σε μια επιμήκυνση των δανείων του EFSF περισσότερο από 3-5 χρόνια, ενώ το ΔΝΤ επιμένει ότι η επιμήκυνση που θα έκανε το χρέος βιώσιμο είναι στα 15 χρόνια. Με την παραπάνω φόρμουλα το Βερολίνο θέλει να βγει από τη δύσκολη θέση που βρίσκεται, αποφεύγοντας να αυξήσει το όριο επιμήκυνσης το οποίο η γερμανική Βουλή μπορεί να καταψηφίσει, αλλά να θωρακίσει περαιτέρω την ελληνική οικονομία απαλλάσσοντάς την από την έξοδο στις αγορές ακόμα και μέχρι το 2022, καθώς το ποσό αυτό θα μπορεί να εξυπηρετεί όλες τις δόσεις των δανείων που έχει η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια.
Συγχρόνως, σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές της «Κ», το Βερολίνο δεν θέλει να συμφωνήσει σε μια εξαγορά του χρέους του ΔΝΤ από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, ένα από τα εμπροσθοβαρή μέτρα που συζητιούνται αυτή τη στιγμή (το χρέος προς το ΔΝΤ είναι πολύ πιο ακριβό από αυτό του ΕSM), καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν επίσης πολιτικά δύσκολο να περάσει από το γερμανικό Κοινοβούλιο. Στη θέση του συζητάει να αυξήσει τη δόση που θα δώσει στο τέλος της τέταρτης αξιολόγησης, έτσι ώστε η Ελλάδα από μόνη της το επόμενο διάστημα να μπορέσει να εξαγοράσει το χρέος του ΔΝΤ. Με αυτό τον τρόπο, παρόλο που το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο, γλιτώνει τη δύσκολη ψηφοφορία στο γερμανικό Κοινοβούλιο στην οποία πολλοί βουλευτές θα αναρωτηθούν «γιατί εξαγοράζουμε το χρέος του ΔΝΤ όταν τόσα χρόνια θέλαμε το Ταμείο να είναι ενεργό στο ελληνικό πρόγραμμα».
Σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές, το πακέτο ελάφρυνσης του χρέους θα μπορούσε να έχει τα παρακάτω στοιχεία: Επέκταση των δανείων ΕFSF μέχρι 15 χρόνια, εξαγορά των δανείων του ΔΝΤ και της ΕΚΤ από τον ESM, παρόλο που και τα δύο παραπάνω μέτρα βρίσκουν το Βερολίνο αντίθετο. Μεσοπρόθεσμα αναμένεται να γίνει η επιστροφή των κερδών των κεντρικών τραπεζών της Ευρωζώνης από τα ελληνικά ομόλογα SNPs και ΑNFAs, αλλά και να τεθεί σε ισχύ ο μηχανισμός που συνδέει την ελάφρυνση χρέους με την ανάπτυξη. Μακροπρόθεσμα, αναμένεται να ισχύσει η πολιτική δέσμευση ότι μπορεί να υπάρξει περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους αν χρειαστεί.