Το προηγούμενο καλοκαίρι ένας Αμερικανός τραπεζίτης με έδρα τη Σιγκαπούρη προσέγγισε τον πρόεδρο Τραμπ με μια ασυνήθιστη πρόταση. Σύμφωνα με τον Γκάμπριελ Σούλζε, η κυβέρνηση της Β. Κορέας ήθελε να συνομιλήσει με τον γαμπρό και σύμβουλο του Ντόναλντ Τραμπ, Τζάρετ Κούσνερ. Στόχος της συνομιλίας κατά τον Σούλζε είναι η δημιουργία ενός διαύλου επικοινωνίας μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ και του ηγέτη της Β. Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν, οι οποίοι μέχρι τότε αντήλλασσαν απειλές.
Για αρκετούς στη Β. Κορέα, ο Κούσνερ αποτελούσε μία πολλά υποσχόμενη επαφή, καθώς σύμφωνα με αξιωματούχους της χώρας, η σχέση του με τον πρόεδρο, ως μέλος της οικογένειάς του, θα του επέτρεπε να μιλήσει στον Τραμπ χωρίς να κινδυνεύει η θέση του. Αλλωστε, οι αλλαγές προσώπων ήταν εξαιρετικά συχνές κατά τους πρώτους μήνες της προεδρίας του Τραμπ. Με αυτό τον τρόπο οι αξιωματούχοι της Β. Κορέας ακολουθούσαν το παράδειγμα της Κίνας, προσεγγίζοντας τον Κούσνερ, ο οποίος μπορούσε ανά πάσα στιγμή να επηρεάσει τον Τραμπ, ενώ ταυτόχρονα τους επέτρεπε να παρακάμψουν τη γραφειοκρατία του ΥΠΕΞ.
Την ίδια στιγμή, ο κ. Σούλζε εκμεταλλευόταν ένα ασυνήθιστο άνοιγμα από μια κυβέρνηση η οποία δεν δείχνει να διαχωρίζει την πολιτική από την επιχειρηματικότητα. Ο τραπεζίτης, ο οποίος επενδύει σε «παραμεθόριες αγορές», όπως η Β. Κορέα, η Αιθιοπία και η Μογγολία, εκμεταλλεύθηκε τη διαφωνία εντός της κυβέρνησης σχετικά με την αντιμετώπιση της Β. Κορέας, κάνοντας το πρώτο βήμα στον δρόμο προς τη συνάντηση και την, ιστορική πλέον χειραψία, ανάμεσα στους δύο ηγέτες.
Βέβαια, πριν από έναν χρόνο το αποτέλεσμα του βήματος αυτού ήταν ακόμη άγνωστο. Ακόμα και σήμερα, τα αποτελέσματα της συνάντησης είναι ασαφή. Ο κ. Τραμπ δηλώνει ότι πλέον η Β. Κορέα έχει απολέσει το πυρηνικό της οπλοστάσιο, χωρίς όμως να έχει λάβει σαφείς διαβεβαιώσεις από την κυβέρνηση της ασιατικής χώρας. Ο γαμπρός του επέλεξε να ενημερώσει τη CIA και να αναθέσει στον τότε διευθυντή της Μάικ Πομπέο τις διαπραγματεύσεις. Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρος ο λόγος που επέλεξε να αναμείξει τη CIA και όχι το ΥΠΕΞ, αν και ενδέχεται να προχώρησε στην απόφαση αυτή λόγω των καλών σχέσεων που είχε με τον Πομπέο, ο οποίος αργότερα διορίστηκε υπουργός Εξωτερικών συνεχίζοντας τις διαπραγματεύσεις από το νέο του πόστο. Σε κάθε περίπτωση, ο ρόλος του Κούσνερ ήταν σημαντικός, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν και το μοναδικό μέλος της κυβέρνησης που συνέβαλε καταλυτικά στον διάλογο μεταξύ ΗΠΑ και Β. Κορέας.