Ο σκοπός και τα μέσα

1' 40" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η επιχειρηματολογία των «βρώμικων χεριών» (με πρώτο υπέρμαχο τον Μακιαβέλι) χρησιμοποιείται παγίως από υποστηρικτές πολιτικών και κομμάτων για να δικαιολογήσουν τη δράση τους. Η μορφή του επιχειρήματος είναι απλή: το σύμπαν των επιλογών είναι περιορισμένο στις κακές και τις χειρότερες· η δική μας πλευρά είναι η «καλή», αυτή που θα επιφέρει τη μεγαλύτερη ωφέλεια για τον μεγαλύτερο αριθμό των πολιτών· συνεπώς είναι επιβεβλημένη η Χ επιλογή, παρότι δεν συνάδει με τις υψηλόφρονες αρχές του πολιτικού/κόμματος, γιατί επιμηκύνει την παραμονή του ή επισπεύδει την άνοδό του στην εξουσία.

Το επιχείρημα χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον για να πείσει τους απογοητευμένους ψηφοφόρους του κ. Τσίπρα να μείνουν στο πλευρό του μετά τη μεγάλη συνθηκολόγηση του Ιουλίου του 2015. Το «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς ήταν βασικό συστατικό του στοιχείο (και ο λόγος, καθώς τα «ηθικά πλεονεκτήματα» κρίνονται εκ του αποτελέσματος, που τόσοι ψηφοφόροι έχουν απομακρυνθεί πλέον από τον ΣΥΡΙΖΑ).

Τι ισχύει όμως γι’ αυτούς που φιλοδοξούν να τους διαδεχθούν; Η επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Ν.Δ. έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από πολλούς ως σήμα ρήξης με την πελατειακή λογική του παρελθόντος, εκσυγχρονισμού σε κοινωνικά θέματα, ρεαλισμού στα εξωτερικά και φιλελευθερισμού στην οικονομία. Ηταν το δικό του «ηθικό πλεονέκτημα». Για τους ψηφοφόρους αυτούς –μητσοτακικούς χωρίς να είναι νεοδημοκράτες– κάποιοι συμβιβασμοί με το εσωκομματικό κατεστημένο (η ταχεία υιοθέτηση του συνθήματος «εκλογές τώρα», η σιωπή για τον Ανδρέα Γεωργίου, η αντιφατική κριτική σχετικά με το τρίτο πρόγραμμα, η μονόπλευρη κριτική στη διαπλοκή) έγιναν αποδεκτοί γιατί θεωρήθηκε ότι θα επιταχύνουν την ανάληψη εκ μέρους του της πρωθυπουργίας.

Τώρα, σε αυτήν την ήδη προβληματική λίστα, προστίθεται το Μακεδονικό. Είναι αλήθεια ότι ο πρωθυπουργός δεν έκανε τίποτα για να σφυρηλατήσει μια κοινή εθνική γραμμή και ότι η συμφωνία περιέχει σημαντικές υποχωρήσεις. Αλλά η στάση της Ν.Δ. –και ειδικά η ρητορική ορισμένων στελεχών της– τη φέρνει επικίνδυνα κοντά στους εχθρούς κάθε συνεννόησης, στους θιασώτες του μηδενικού αθροίσματος. Δικαιολογούνται όλα για να φύγει ο κ. Τσίπρας; Και πώς η λογική αυτή υπερέχει ηθικά της μανίας με την οποία οι σημερινοί κυβερνώντες έχουν γαντζωθεί στην εξουσία;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή