«Συμβιβασμός» υπέρ των άκρων

«Συμβιβασμός» υπέρ των άκρων

2' 1" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Λύθηκε το Μακεδονικό; Οχι, βέβαια! Ενα ξεχασμένο διπλωματικό «αγκάθι» βγήκε στην επιφάνεια. Παλιές πληγές άνοιξαν. Ανθρωποι που θα ήθελαν να κερδίζει η λογική υποχρεώνονται να λάβουν αποστάσεις από τη συμφωνία των Πρεσπών. Το κομματικό συμφέρον κατέστη και πάλι οδηγός. Βεβαίως ο κ. Τσίπρας είναι ικανοποιημένος. Ανοιξε μία ακόμη τρύπα στη ζώνη που θα σφίγγει τον ζουρλομανδύα που συστηματικά και με υπομονή ράβει για τον επερχόμενο Μητσοτάκη.

Είναι σαφές ότι αντί να κλείσουν τα ζητήματα που δημιούργησε η, επί σχεδόν τριάντα χρόνια, περιφερειακή επιθετικότητα των Σκοπιανών, αναβαθμίστηκε ο εκβιασμός που υφίσταται η Ελλάδα μετά το 1991. Οσοι χειροκροτούν για μια δήθεν «μοναδική στιγμή ειρήνης» μεταξύ των βαλκανικών κρατών, ξεχνούν ότι η Ελλάδα εργάστηκε χωρίς περιστροφές για την ένταξη στην Ευρώπη των Βουλγάρων (τα πραγματικά αδέλφια των Σκοπίων) και όλων των άλλων κρατών. Οτι φιλοξενήσαμε, επί δεκαετίες, πολλές δεκάδες χιλιάδες πολιτικών, αρχικώς, και στη συνέχεια οικονομικών μεταναστών από όλα τα κράτη των Βαλκανίων. Την ειρήνη και τον ανθρωπισμό τον υπηρέτησαν οι Ελληνες· με τον δικό τους τρόπο, αλλά το έκαναν.

Υποθέτω ότι ο κ. Κοτζιάς θεωρεί ότι τώρα η χώρα μας είναι πιο ασφαλής. Κερδίσαμε, λέει, μια «φίλη» χώρα στα βόρεια σύνορά μας! Δηλαδή, όλα αυτά τα 27 χρόνια που περάσαμε με τις ανοησίες του κάθε Γκρούεφσκι, μας απειλούσαν και δεν το καταλαβαίναμε; Και τι το καινούργιο πρέπει να κάνουμε τώρα; Εκτός από την υποχρεωτική συμφωνία σε κάθε βήμα για την εκπλήρωση της συμφωνίας; Αφού κάθε διαφωνία της ελληνικής διπλωματίας θα αντιμετωπίζεται, από όλους αυτούς που χειροκροτούσαν κάτω από την τέντα στους Ψαράδες, ως «κακόπιστη», «οπισθοδρομική», «επιζήμια» και άλλα παρόμοια.

Αρα, στην πράξη, ο κύβος ερρίφθη και η συμφωνία είναι για την ελληνική πλευρά δεδομένη. Η όποια έγκριση της Βουλής μπορεί να χρειαστεί στο μέλλον, θα πρέπει να παραχωρείται χωρίς καμία αντίρρηση. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε τις διαδικασίες στο κρατίδιο των Σκοπίων.

Δεν λέω ότι η διπλωματική διαφορά μας με τους Σκοπιανούς και τις μεγάλες δυνάμεις που τους υποστηρίζουν δεν θα έπρεπε να έχει αντιμετωπιστεί εν τη γενέσει της, το 1991 ή εκεί κοντά. Πάντοτε πίστευα ότι «κακώς μπλέξαμε» σε αυτό το ζήτημα, ήδη από τότε που η Διεθνής αρχικώς και ο Τίτο, μετά, το δημιούργησαν για να ταλαιπωρούν τα γύρω κράτη. Είναι όμως κακό να τσαλαπατά μια κυβέρνηση αυτό που οι πολλοί θεωρούν, με τον δικό τους τρόπο, εθνική συνείδηση. Μπορεί να έχει δίκιο ο Τσίπρας ότι κάτι (πάντως όχι ψήφους!) χάνει ο Μητσοτάκης. Ομως οι μόνοι που κερδίζουν είναι οι ακραίοι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή