Δημήτρης Καμμένος: Εξαέρωση

Δημήτρης Καμμένος: Εξαέρωση

2' 3" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να δει κανείς την περίπτωση του Δημήτρη Καμμένου και την απόφασή του να αποκοπεί από τη συμπολίτευση.

Ο πρώτος είναι ο αριθμητικός: Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχασαν ένα βουλευτή – 153 μείον ένας. Ο δεύτερος είναι ο αξιολογικός: Ο Καμμένος τους απάλλαξε από έναν Καμμένο. Απάλλαξε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ από τη μισή ανάγκη να εξηγούν πώς ανέχονται να συγκαταμετρούνται στον ίδιο συνεταιρισμό με δύο Καμμένους.

Ο ανάποδος τρόπος να δει κάποιος την απόσχιση του βουλευτή των ΑΝΕΛ είναι ως πειστήριο της αντοχής της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Στην πιο ευάλωτη φάση της,

με διακηρυγμένη την αντίθεση όχι μόνο του ελάσσονος εταίρου, αλλά και ορισμένων στελεχών που βασίζονται σε πρώην πασοκικές πελατείες στη Βόρεια Ελλάδα, η συμπολίτευση κατάφερε να σηκώσει το βάρος μιας αντιδημοφιλέστατης επιλογής με

μόνο μία απώλεια.

Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι εκείνη που φαίνεται από την οπτική γωνία της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κανείς δεν περίμενε να πέσει προχθές η κυβέρνηση. Εκείνο που περίμενε η Ν.Δ. και το είδε να συντελείται ζωντανά και πανηγυρικά ήταν η εξαέρωση του πιο επιτυχημένου σχήματος που στήθηκε ποτέ στα δεξιά της.

Η μεταπολιτευτική Δεξιά έχει υποστεί πολλές διασπάσεις. Καμία όμως δεν είχε φτάσει το 10,6% που είχαν πάρει οι Ανεξάρτητοι Ελληνες στην πρώτη τους εκλογική εμφάνιση τον Μάιο του 2012. Καμία δεν είχε φτάσει να ασκήσει εξουσία για τριάμισι χρόνια. (Η βραχύτατη συμμετοχή του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση Παπαδήμου μάλλον δεν είναι συγκρίσιμη με την εγκατάσταση των ΑΝΕΛ στη διακυβέρνηση και την επιρροή τους στο ύφος της.)

Από αυτή τη σκοπιά, η Ν.Δ. βρίσκει, χάρη στο Μακεδονικό, τον τρόπο για να αποκαταστήσει τον λώρο με ένα κομμάτι της λαϊκής Δεξιάς που είχε πέσει στην κοίτη του αντιμνημονίου.

Πρόκειται όμως για μια παλιννόστηση που είναι πολύ πιο περίπλοκη απ’ ό,τι φαίνεται. Μέχρι στιγμής η Ν.Δ. δείχνει να καρπώνεται το κύμα της δυσαρέσκειας –για να μην πει κανείς της οργής– από τη συμφωνία. Η δυνατότητά της, όμως, να εκπροσωπήσει αυτό το θυμικό ρεύμα δεν είναι απεριόριστη.

Ως κόμμα εξουσίας, η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να ανταγωνιστεί σε πλειστηριασμό φρονήματος τους τηλεκήρυκες που καραδοκούν στα δεξιά της, για να καλύψουν το κενό που αφήνουν οι ΑΝΕΛ. Η Ν.Δ. θα δεσμεύεται, ας πούμε, ότι η ίδια δεν θα κυρώσει τη συμφωνία· και οι μακεδονέμποροι θα πλειοδοτούν ζητώντας το σκίσιμό της, ακόμη κι αν έχει ήδη κυρωθεί από την παρούσα Βουλή. Θα πλειοδοτούν φωνάζοντας για δημοψήφισμα.

Η Ν.Δ. θα προσεγγίζει την αποπλανηθείσα Δεξιά. Αλλά πάντα θα έχει να αντιμετωπίσει κάποιον έτοιμο να «πουλήσει» κάτι δεξιότερο απ’ αυτήν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή