06.00-10.00
Διπλός εσπρέσο και μπάνιο με κρύο νερό. Τις περιόδους που γράφω αυτή είναι η καλύτερη ώρα, η ώρα που γράφω. Τις περιόδους που δεν γράφω, είναι η ώρα που κάνω το διάβασμα μιας λίστας βιβλίων που έχω διαλέξει καιρό πριν. Ο,τι νομίζω ότι θα με μάθει να γράφω και ό,τι νομίζω ότι πρέπει να διαβάσει κανείς είναι σ’ αυτήν τη λίστα.
Οι ώρες αυτές είναι χωρίς Ιντερνετ. Μοναδική εξαίρεση οι σελίδες απ’ όπου ακούω ραδιόφωνο και μία Playlist που έχει Μπαχ. Πριν από την κλασική βάζω πάντα ό,τι πιο χαζοχαρούμενο hit υπάρχει, για να ξυπνήσω.
Δεν ξέρω καθόλου τι γνώμη έχουν για μένα οι γείτονες. Εμένα μ’ αρέσει πώς μυρίζουν και οι ήχοι που βγάζουν το πρωί.
Μου αρέσει να ακούω απ’ το παράθυρό μου που βλέπει πολυκατοικίες, κεραίες, πιάτα τηλεόρασης κι ένα άνισο μπλε πολύγωνο με πολύ φως, αυτούς που ξυπνάνε. Το νερό που τρέχει. Τον πρώτο καβγά. Που λένε καλημέρα και χτυπάνε καφέ. Που λούζονται και μετά στεγνώνουν τα μαλλιά. Που ανοίγουν μία ξύλινη μπαλκονόπορτα, βγαίνουν σ’ ένα μπαλκόνι που δύσκολα χωράει δύο πατούσες κι ανάβουν τσιγάρο. Που κάνουν αυγά ή το μεσημεριανό από τώρα. Μου αρέσει όταν μυρίζει κάρι, αφρός ξυρίσματος και διάφορα σπρέι για τα μαλλιά και το σώμα. Δεν μπορώ καθόλου αυτούς που βγαίνουν στο μπαλκόνι, για να μιλήσουν στο τηλέφωνο. Τους τιμωρώ με κάτι γερμανικά συγκροτήματα που ούτε εμένα μ’ αρέσουν αλλά κάνουν αρκετή φασαρία.
10.00-14.00
Διαβάζω κάτι σύντομο για το διδακτορικό που κάνω, όσο είναι ακόμη καθαρό το μυαλό μου και μετά καταπιάνομαι με αγγαρείες.
Ξεμπερδεύω με τις γραφειοκρατικές δουλειές που έχουν σχέση με χρηματοδοτήσεις, συνεργασίες, υποτροφίες και υποχρεώσεις προς το κράτος. Τράπεζες και skype (που τα μισώ και τα δύο) μπαίνουν εδώ. Το ίδιο και όλα τα e-mails για τυπικά θέματα, για το βιβλίο και όλα τα πάρε-δώσε με ερευνητικά ιδρύματα εδώ ή στο εξωτερικό. Η ώρα που επιτρέπω στον εαυτό μου να αγχωθεί λίγο με προθεσμίες και έγγραφα που (εννοείται) λείπουν. Απαντώ σε μηνύματα.
Συνήθως, το βασανιστήριο τελειώνει με μια μεγάλη βόλτα με τα πόδια, οπότε ηρεμώ και δεν σκέφτομαι τίποτα. Δεν απαντάω το τηλέφωνο έπειτα απ’ αυτήν την ώρα, μόνο στους πολύ κοντινούς.
14.00-19.30
Ψωνίζω, μαγειρεύω και τρώω. Με ηρεμεί πολύ να κόβω πράγματα για το μαγείρεμα μ’ ένα συγκεκριμένο μαχαίρι που είναι το αγαπημένο μου. Πλένω τα πιάτα και καθαρίζω λίγο.
Πάω στο αναγνωστήριο της νομικής που είναι κοντά στο σπίτι μου. Μαζεύω πληροφορίες που έχουν σχέση με το θέμα μου στο διδακτορικό. Διαβάζω αυτά που έχω μαζέψει και κάνω σημειώσεις με όσα δεν ξέρω.Υπογραμμίζω τα σημαντικά.
Στα διαλείμματα κάνω βόλτες με φοιτητές που βρίσκω τυχαία στο αναγνωστήριο ή δικηγόρους που ανεβοκατεβαίνουν τη Σόλωνος ή τη Σκουφά.
19.30-22.00
Συνήθως βγαίνω για μπίρα κάπου στο κέντρο ή πάω σινεμά. Αν θέλω να μην ξοδέψω λεφτά, πάω σε σπίτια φίλων. Μου αρέσει πολύ το κέντρο το καλοκαίρι και λατρεύω τα τουριστικά μέρη. Βγάζω φωτογραφίες με το κινητό μου ή με μία μικρή φωτογραφική. Φωτογραφίζω ανθρώπους που δουλεύουν ή κάνουν βόλτα.
22.00-00.00
Γυρίζω σπίτι περπατώντας κι ακούω ραδιόφωνο απ’ τ’ ακουστικά. Φτάνοντας σπίτι διαβάζω κάτι που δεν χρειάζεται πολλή προσοχή. Κοιτάζω κόμικς, graphic novels ή περιοδικά. Μιλάω στο ίνμποξ με αυτούς που δεν έχω δει τη μέρα και χαζεύω γενικώς. Μερικές φορές αυτήν την ώρα νιώθω ότι έχω μια καλή ιδέα. Τη γράφω σ’ ένα τετράδιο, για να τη δω το πρωί. Μόνο αν φαίνεται καλή το πρωί, την κρατάω και την προχωράω τότε.
00.00-00.30
Κλείνω τελείως κινητό, λάπτοπ και διαβάζω στο κρεβάτι με τον ανεμιστήρα να γουργουρίζει. Κοιμάμαι ακούγοντας το ραδιόφωνο ή τους ήχους από τα άλλα διαμερίσματα που με ηρεμούν. Δεν σκέφτομαι ποτέ την επόμενη μέρα. Οταν ξαπλώνω σκέφτομαι μόνο τους ανθρώπους για τους οποίους έχω ευγνωμοσύνη. Είναι πάρα πολλοί και δεν φτάνω ούτε στα μισά μέχρι να με πάρει ο ύπνος.
Η συλλογή διηγημάτων «Μπλε υγρό» της Βίβιαν Στεργίου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις.