Ο Δημήτρης Κανελλόπουλος γεννήθηκε στη Νεμούτα Ηλείας το 1954 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Ιστορικό Αρχαιολογικό Τμήμα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Ιστορία – Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Babes-Bolyai του Κλουζ-Ναπόκα της Ρουμανίας. Εχει δημοσιεύσει συλλογές ποιημάτων με τελευταία «Το φράγμα της μνήμης» (Οροπέδιο 2017). Η πρώτη συλλογή διηγημάτων του, «Ο θάνατος του αστρίτη και άλλες ιστορίες», κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κίχλη. Από το 2006 εκδίδει και διευθύνει το περιοδικό «Οροπέδιο».
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Το «Στόουνερ» του Τζον Γουίλιαμς και το «Ο αχυρώνας φλέγεται» του Ουίλιαμ Φόκνερ…
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Ο Ζιλ Μπλας του Λε Σαζ από το ομώνυμο «θερβαντικό» μυθιστόρημα. Οπλισμένος με την ευφυΐα του ήρωα, έχω την ελπίδα ότι θα μπορούσα να διακρίνω τους μυστικούς διαδρόμους της πολιτικής, η οποία υπήρξε το μεγάλο μου πάθος.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Τον Χόρχε Σεμπρούν, τον Βικτόρ Σερζ, τον Ισαάκ Μπάμπελ, για να συζητήσω μαζί τους τις αυταπάτες για τις οποίες σπατάλησα πολλά χρόνια από τη ζωή μου. Επίσης, τον Καρκαβίτσα, τον Θεοτόκη και τον Παπαδιαμάντη, και από τους σύγχρονους τον Η. Χ. Παπαδημητρακόπουλο, τον Περικλή Σφυρίδη και τον Θανάση Βαλτινό.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Εμαθα, μάλλον εμπέδωσα χάρη στον αριστοτεχνικό τρόπο του Βολταίρου, την αξία της ανοχής και κατανόησης του «άλλου», στο εξαιρετικό δοκίμιό του «Πραγματεία περί ανεκτικότητας».
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Τον «Μάστρο Ντον Τζεζουάλντο» του Τζιοβάνι Βέργκα.
Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Το «Πατήρ Σέργιος» του Τολστόι.
Αστρίτης δεν είναι ένα πολύ επικίνδυνο φίδι που απαντά στην ελληνική ύπαιθρο; Πώς βρέθηκε στον τίτλο του βιβλίου σας;
Ο αστρίτης είναι το πιο επικίνδυνο και θανατηφόρο φίδι της ελληνικής πανίδας, συγχρόνως όμως είναι το πιο περήφανο και το πιο έξυπνο. Στην πάλη του καλού με το κακό χτυπάει κατά πρόσωπο. Είναι ο «τίμιος» εκπρόσωπος του κακού! Στο βιβλίο χτυπάει από φόβο την ηρωίδα και σηκώνεται, την κοιτάζει στα μάτια, και πέφτει νεκρός από την καλοσύνη αυτής της γυναίκας.
Ο γενέθλιος τόπος είναι κάτι περισσότερο από σκηνικό στις ιστορίες αυτές;
Ο γενέθλιος τόπος είναι αυτός στον οποίο ανέπνευσα και είδα το φως. Είναι η πηγή των αισθημάτων μου απέναντι στη φύση και απέναντι στους ανθρώπους που αγάπησα και από τους οποίους εμπνεύστηκα. Ο τόπος μου με μπόλιασε με τη γλώσσα πριν ακόμη φοιτήσω στο σχολείο. Είναι για μένα η παιδική μου ηλικία, η πιο ευτυχισμένη περίοδος της ζωής μου.