Παναγιώτης Σγουρίδης: Καταγωγές

Παναγιώτης Σγουρίδης: Καταγωγές

2' 1" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Από τις πρόσφατες κινήσεις του θιάσου των ΑΝΕΛ –αυτή την τρομώδη χορογραφία αποκεφαλισθέντος κόκορα– η πιο ενδεικτική περίπτωση είναι ο Παναγιώτης Σγουρίδης. Είναι ενδεικτική, αν προσμετρήσει κανείς την πολιτική καταγωγή του και, κυρίως, πώς αυτή η καταγωγή τον κατέστησε ιδανικό αξεσουάρ του Καμμένου.

Ο εξωκοινοβουλευτικός αντιπρόεδρος των ΑΝΕΛ έχει τις ρίζες του στο ΠΑΣΟΚ που κάποτε λέγαμε «πατριωτικό», και μάλιστα στο πιο ενεργητικό, ακτιβιστικό παρακλάδι του. Το γεγονός ότι το (αντι)μνημονιακό Μπιγκ Μπανγκ τον εκσφενδόνισε από το ΠΑΣΟΚ σε ένα κόμμα της εθνικολαϊκιστικής Δεξιάς δεν είναι παράδοξο· αντιθέτως. Είναι ελάχιστη ένδειξη για την ύπαρξη ρευμάτων που διαπερνούσαν τα μεγάλα κόμματα. Ο Σγουρίδης ήταν και πριν από το 2012 πιο κοντά στον Καμμένο. Απλώς χρειάστηκε η ρευστοποίηση των κομματικών συνόρων για να αποκαλυφθεί η εγγύτητα.

Αν έχει τώρα νόημα αυτή η μπανάλ αναδρομή είναι επειδή δείχνει πόσο πλαστά είναι στην πραγματικότητα τα στερεότυπα με τα οποία κυρίως η κυβέρνηση, αλλά και ένα μέρος των ΜΜΕ, εξηγεί την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί μετά τη συμφωνία των Πρεσπών.

Στο εκλογικό σώμα δεν υπάρχει η δίχρωμη διαίρεση που κατασκευάζει η μανιχαϊκή συριζαϊκή αντίληψη. Δεν υπάρχει από τη μία στρατόπεδο ακροδεξιών εθνικιστών και από την άλλη κάποια αριστερή πρωτοπορία. Υπάρχει πολύ χύμα συναίσθημα, που δεν υπακούει σε κομματικούς ορισμούς.

Υπήρχε, λόγω της οκταετούς καταπόνησης, μεγάλο θυμικό απόθεμα, το οποίο μια άλλη διαχείριση του Μακεδονικού σε επίπεδο κορυφής θα μπορούσε να μην είχε παροξύνει.

Πρώτος ο πρωθυπουργός έχει, χωρίς να το καταλαβαίνει, αναγνωρίσει πόσο ρευστός είναι ο ορισμός αυτού που ονομάζει «εθνικισμό». Εχει αναγνωρίσει στον εταίρο του «αρχές και αξίες» που στους αντιπάλους του καταγγέλλει ως πατριδοκαπηλία.

Δεν είναι η μόνη αντίφαση στην κυβερνητική ανάγνωση. Το Μαξίμου τη μια στιγμή αντιδρά σαν να έχει απέναντί του ένα ορκισμένο κίνημα ικανό να κλονίσει την κυβέρνηση· και την επόμενη στιγμή διοχετεύει στον Τύπο τη βεβαιότητά του ότι οι αντιδράσεις είναι απλώς μια μειοψηφική έξαρση που θα τη σβήσουν τα μπάνια του λαού.

Κάπως έτσι το κυβερνητικό επιτελείο απέτυχε να υπολογίσει το ψυχοπολιτικό βεληνεκές του προβλήματος που δοκίμασε να χρησιμοποιήσει εις βάρος των αντιπάλων του. Μέχρι και το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να διάβασε πιο σωστά το Μακεδονικό. Η ηγεσία του προτίμησε να πάρει το ρίσκο της διάσπασης του νεαρού ΚΙΝΑΛ από το να διακινδυνεύσει την αποξένωσή της με την εκλογική της βάση – όχι τόσο τους νυν, όσο τους πρώην ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, που κάποτε ψήφιζαν και με σγουριδικά γούστα.

Αυτό που φαίνεται να υποτίμησαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι τα αντανακλαστικά των ψηφοφόρων με συνείδηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή