Τριακόσια χιλιόμετρα πορεία στον Αρκτικό Κύκλο. Διακόσια σκυλιά χάσκι σε ρόλο οδηγών. Έξι μέρες σε σκηνές μέσα στο χιόνι. Μια διεθνής ομάδα 20 ατόμων. Ανάμεσά τους κι ένας Έλληνας.
Καλύτερος σύντροφος αποδείχτηκε ο Whiskey. Ήσυχος, με μεγάλη όρεξη για φαγητό και χάδια, ήταν ένα από τα έξι σκυλιά χάσκι που συνόδευσαν τον Βαγγέλη Βασιλειάδη στην πρόσφατη αποστολή στον Αρκτικό Κύκλο. «Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα επαφή με ζώα και επί 6 μέρες φρόντιζα τα χάσκι. Πήρα πολλή αγάπη, έκλαιγα που θα τα έχανα, που δεν θα τα ξαναέβλεπα. Είναι οι πιστοί ήρωες της υπόθεσης. Δεν υπάρχει μέρα που να μην τα σκέφτομαι», λέει στο «Κ» ο 42χρονος Θεσσαλονικιός ιδιωτικός υπάλληλος, ταξιδιωτικός μπλόγκερ και κάτοχος, πλέον, ενός πτυχίου χειμερινής επιβίωσης.
Για την απόκτηση του τελευταίου, ο Βασιλειάδης διέσχισε με έλκηθρο και οδηγούς τα χάσκι 300 χιλιόμετρα σε αχαρτογράφητες περιοχές του Αρκτικού Κύκλου. Κάθε βράδυ, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της 20μελούς ομάδας –11 γυναίκες και 9 άντρες– που ταξίδεψε στη «λευκή» έρημο τον Απρίλιο, ο Βασιλειάδης «έντυνε» τα χάσκι με ειδικές κουβέρτες και έσκαβε λάκκους για να κουρνιάσουν και να κοιμηθούν.
Το ταξίδι ζωής από το Signaldalen της Νορβηγίας στο Jukkasjärvi της Σουηδίας οργανώθηκε από τη Fjällräven, τον βραβευμένο σουηδικό οίκο της εργονομικής, υπαίθριας ένδυσης. Μια δράση που ξεκίνησε ως αγώνας για λίγους το 1990, το «Fjällräven Polar» έχει πλέον καθιερωθεί ως μια εκστρατεία για «καθημερινούς» ανθρώπους με κατάλληλη διάθεση και εξοπλισμό. Και η φετινή ομάδα, την οποία ακολούθησαν και τέσσερις δημοσιογράφοι, είχε συμμετοχές από πολλές διαφορετικές χώρες, ενώ ο Βασιλειάδης ήταν ο δεύτερος μόλις Έλληνας που πήρε μέρος στη συγκεκριμένη πολική περιπέτεια (o πρώτος ζει στο εξωτερικό). Για την απόκτηση της θέσης του στην ομάδα, ο Βασιλειάδης έλαβε μέρος σε έναν παγκόσμιο διαγωνισμό. Όμως ο ψηφιακός «αγώνας», στον οποίο κατέκτησε τη 10η θέση στην παγκόσμια κατάταξη και την 1η στην περιοχή της Μεσογείου, ήταν μάλλον το εύκολο κομμάτι. Με την εμπειρία του ως σκιέρ, αλλά και στις ειδικές δυνάμεις, ο Βασιλειάδης είδε στο ταξίδι τη μεγάλη ευκαιρία για να δοκιμάσει τα όριά του.
Τοπία «επιστημονικής φαντασίας»
«Νιώθω περήφανος που εκπροσώπησα τη χώρα, έμαθα πολλά πράγματα στη φύση, δεν αφήσαμε ούτε ένα σκουπιδάκι σε 6 μέρες», σημειώνει. «Σε προσωπικό επίπεδο ξεπέρασα πολλές φορές τον εαυτό μου, δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα ζήσω κάτι τέτοιο». Στα επιστημονικής φαντασίας τοπία, όπως λέει, οι θερμοκρασίες έφταναν μέχρι και 30 βαθμούς υπό το μηδέν (με την ψηλότερη να «κλειδώνει» στο μείον 8), η φωτιά άναβε με μαχαίρι και τσακμακόπετρα, ενώ με δυσκολία μπορούσε κανείς να καλύψει μια διαδρομή 20 μέτρων με τα πόδια. Την ομάδα συνόδευε και ο Γιόχαν Σκάλμαν, ο Σουηδός εξπέρ της χειμερινής επιβίωσης, ο οποίος συμβούλευσε τους συμμετέχοντες να πίνουν πολύ νερό (το λιγότερο 4½ λίτρα ημερησίως) και να καταναλώνουν τουλάχιστον 6.000 θερμίδες την ημέρα.
Στη βόρεια άκρη της Σουηδίας η ομάδα κάλυπτε περίπου 60 χιλιόμετρα κάθε μέρα, διασχίζοντας λόφους αλλά και παγωμένες λίμνες (ο Απρίλιος ενδείκνυται για μια τέτοια αποστολή, καθώς είναι η περίοδος που «προαναγγέλλει» το επικείμενο λιώσιμο των πάγων). Η προσωρινή καθημερινότητα της ζωής στα λευκά είχε συγκεκριμένο πρόγραμμα: τα μέλη της ομάδας φρόντιζαν τη σίτιση των σκύλων, αλλά και τη δική τους (με ειδική τροφή και στις δύο περιπτώσεις), ενώ η διαδικασία της δημιουργίας πόσιμου νερού (λιώσιμο πάγου και κατόπιν βράσιμο του νερού) απαιτούσε περίπου 2½ ώρες ημερησίως. Υπήρξε κάποια πιο «απαιτητική» στιγμή; «Την τρίτη μέρα έβλεπα σπίτια, είχα κανονικές παραισθήσεις», λέει ο Β. Βασιλειάδης. «Όμως η πιο δύσκολη στιγμή ήταν το πρώτο βράδυ, όταν έπρεπε να στήσουμε τη σκηνή, με τους ανέμους στα 3-4 μποφόρ, μια κανονική χιονοθύελλα».
Διακόσια χάσκι πήραν μέρος στην αποστολή.
Φιλανθρωπική δράση
Παράλληλα, το ταξίδι στον Αρκτικό Κύκλο αποτέλεσε ευκαιρία για τον Βασιλειάδη (@vaggelis_on_tour) να συμμετάσχει σε τρεις ελληνικές φιλανθρωπικές δράσεις, καθώς συγκεντρώθηκαν τρόφιμα για ένα ορφανοτροφείο θηλέων στη Θεσσαλονίκη, αλλά και χρήματα για ένα παιδί με καρδιολογικά προβλήματα και ένα άλλο με καρκίνο. Η δράση του Βασιλειάδη συνεχίζεται και ο ίδιος ετοιμάζεται για ένα φιλανθρωπικό τρέκινγκ 110 χιλιομέτρων στη Σουηδία, με σκοπό την αγορά ενός αμαξιδίου για ένα ακόμα παιδί.
Πίσω στη Θεσσαλονίκη, το πτυχίο χειμερινής επιβίωσης έχει βρει τη θέση του και ο Βασιλειάδης, ένας survivor του κρύου, αναπολεί τον Whiskey αλλά και τους άλλους τετράποδους συνοδοιπόρους. Θυμάται επίσης τον λίγο, αλλά ιδιαίτερα ποιοτικό ύπνο στη σκηνή στο χιόνι, λόγω της εξαιρετικά καθαρής ατμόσφαιρας, αλλά και τις δύο βραδιές που η ομάδα παρατήρησε το εκθαμβωτικό Βόρειο Σέλας στον καθαρό ουρανό. Τα παγωμένα τοπία του Αρκτικού Κύκλου είναι πλέον και «δικά» του.
«Αυτό που κατάλαβα είναι ότι τα όριά μου είναι πολύ πιο μακριά από αυτό που φανταζόμουν. Απέκτησα μεγάλη αυτοπεποίθηση, η εμπειρία αυτή με σκληραγώγησε», παρατηρεί. «Όμως πάνω απ’ όλα έμαθα τόσο πολλά για τη ζωή την ίδια. Κατάλαβα πραγματικά πόσο μικροί είμαστε μπροστά στο μεγαλείο της φύσης». ■