Οι υποσχέσεις του Ομπραδόρ στους Μεξικανούς

Οι υποσχέσεις του Ομπραδόρ στους Μεξικανούς

2' 27" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η νίκη του Μανουέλ Αντρές Λόπεζ Ομπραδόρ στις προεδρικές εκλογές του Μεξικού την ερχόμενη Κυριακή θεωρείται αναπόφευκτη. Οι συζητήσεις δεν αφορούν το αν θα κερδίσει, αλλά με πόση διαφορά.

Αν όντως εκλεγεί με 54% και σαρώσει το Κογκρέσο, όπως προβλέπουν κάποιες δημοσκοπήσεις, θα πρόκειται για ριζική επαναχάραξη του πολιτικού χάρτη, στα πρότυπα της εκλογής του Ρόναλντ Ρέιγκαν στις ΗΠΑ.

Ο Ομπραδόρ υπόσχεται την τέταρτη μεξικανική επανάσταση, μετά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας από την Ισπανία στις αρχές του 19ου αιώνα, τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις αργότερα στον αιώνα αυτόν και την επανάσταση των αρχών του 20ού αιώνα. Επιδιώκει να σχηματίσει μια εθνικιστική κυβέρνηση, που θα εφαρμόζει τη λιτότητα στον εαυτό της, παλεύοντας κατά της διαφθοράς και της ανισότητας. Επίσης, έχει εξαγγείλει αναθεώρηση του συντάγματος ώστε να αλλάξει την ενεργειακή πολιτική της χώρας και να εγκαθιδρύσει μηχανισμούς άμεσης δημοκρατίας, όπως η δυνατότητα ανάκλησης του προέδρου με δημοψηφίσματα.

Πολλοί Μεξικανοί εύχονται ειλικρινά να υπάρξει αλλαγή, θεωρώντας ότι η χώρα δεν αντέχει άλλη ανισότητα, διαφθορά και βία, αν και ανησυχούν για τις αμφίβολες συμμαχίες του και για τη μεγάλη ισχύ που μπορεί να αποκτήσει.

Ενάντια στη βία

Πάντως, η διάγνωσή του για το τι χρειάζεται πραγματικά το Μεξικό (ισχυρότερη ενδογενή ανάπτυξη και τέλος της διαφθοράς) και η στρατηγική του ενάντια στη βία, με γιγάντιο πρόγραμμα υποστήριξης νέων που έχουν εμπλακεί στον πόλεμο κατά των ναρκωτικών, είναι πολύ εύστοχες.

Ο Ομπραδόρ ξεκίνησε την πολιτική καριέρα του στο τοπικό γραφείο του κυβερνώντος κόμματος στην πολιτεία Ταμπάσκο, αλλά εκδιώχθηκε όταν προσπάθησε να εκδημοκρατίσει την εσωτερική του λειτουργία. Στις σημαδιακές εκλογές που έβαλαν τέλος στην 70ετή κυριαρχία του Θεσμικού Επαναστατικού Κόμματος (PRI), o Ομπραδόρ εξελέγη δήμαρχος της Πόλης του Μεξικού, θέση από την οποία συνδύασε τη δημοσιονομική πειθαρχία με κοινωνικά προγράμματα, εκ των οποίων το γνωστότερο ήταν η χορήγηση επιδόματος στους ηλικιωμένους. Το 2003 ήταν ήδη ένας από τους δημοφιλέστερους πολιτικούς του Μεξικού, με ποσοστά δημοτικότητας γύρω στο 80%, ενώ το 2006 φαινόταν έτοιμος να εκλεγεί πρόεδρος, αλλά έχασε με ελάχιστη διαφορά, αρνήθηκε να δεχθεί το αποτέλεσμα και αυτοανακηρύχθηκε νικητής, με τους υποστηρικτές του να αποκλείουν επί εβδομάδες την κίνηση στο κέντρο της Πόλης του Μεξικού.

Ο Ομπραδόρ πρεσβεύει παραδοσιακές αριστερές αξίες όπως η μείωση των ανισοτήτων και της φτώχειας και η πίστη στον ρόλο του κράτους ως βασικού παίκτη στην οικονομία. Είναι χριστιανός, χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον γύρω από τα θέματα των σεξουαλικών μειονοτήτων και εθνικιστής που αμφισβητεί τις πολιτικές και οικονομικές συνταγές που επιβάλλονται από το εξωτερικό.

Στους συμμάχους του, ενόψει των εκλογών της 1ης Ιουλίου, περιλαμβάνονται διεφθαρμένοι συνδικαλιστές και εκπρόσωποι της άκρας Δεξιάς, αλλά κανείς δεν τον έχει βοηθήσει τόσο όσο η παταγώδης αποτυχία της τωρινής κυβέρνησης και η αγανάκτηση με τη διαφθορά, την οικονομική καχεξία και την αύξηση της εγκληματικότητας την εξαετία που κυβερνά ο Ενρίκε Πένια Νιέτο. Ο Ομπραδόρ τοποθετεί τον εαυτό του στο πολιτικό κέντρο, υποσχόμενος υγιή δημοσιονομική πολιτική και υπερασπιζόμενος τη συνθήκη ελεύθερου εμπορίου της Βόρειας Αμερικής (NAFTA). Το ερώτημα παραμένει: Θα είναι ο Ομπραδόρ φορέας αλλαγής ή απλώς ισχυρός άνδρας μιας ακόμη μεξικανικής επανάστασης;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή