Η Καρινθία, εκτός από επιπόλαιο επιχείρημα βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος για τα ιστορικά προηγούμενα γεωγραφικών προσδιορισμών σε περιοχές της Ευρώπης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αφορμή και για ένα νοητό ταξίδι περισσοτέρων από εννέα αιώνες στον χρόνο. Πρόκειται για μια περιοχή στην οποία φιλοξενήθηκε για λίγο ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος, ένας… Γάλλος (όπως θα τον λέγαμε σήμερα), που βρισκόταν στον θρόνο της Αγγλίας. Το 1192, επιστρέφοντας από τους Αγίους Τόπους και αφού διέσχισε την Καρινθία, ο Ριχάρδος συνελήφθη από τον δούκα της Αυστρίας Λεοπόλδο Ε΄, ο οποίος τον οδήγησε έως τη Ρηνανία και το Σπάγιερ, στα χέρια του αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Εθνους Ερρίκου ΣΤ΄. Εκείνος με τη σειρά του ζήτησε λύτρα, προκειμένου να απελευθερώσει τον, μεγαλωμένο στη νοτιοδυτική Γαλλία, βασιλιά της Αγγλίας. Ο Πάπας της Ρώμης καταδίκασε την ενέργεια του αυτοκράτορα, αλλά η αιχμαλωσία του Πλανταγενέτη μονάρχη δεν τελείωσε παρά το 1194.
Πλανταγενέτες, Χοχενστάουφεν και Πάπες με κοσμική ισχύ δεν υπάρχουν πια. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, φαίνεται ότι η ξεχασμένη ιστορία της Ευρώπης αναδύεται ξανά, καθώς τα συμφέροντα της Δύσης της υποηπείρου μας αποκλίνουν από εκείνα της Ανατολής και της πάλαι ποτέ γνωστής ως Μεσευρώπης. Η Βιέννη, η Βουδαπέστη, η Βαρσοβία, για να γίνει αναφορά μόνο σε μια σειρά των πιο σημαντικών διεκδικητών για την αναδιαμόρφωση της ευρωπαϊκής ατζέντας, είναι ενδεικτικές. Ακόμα και η γερμανική χριστιανοδημοκρατία είναι χωρισμένη, με τους Βαυαρούς να διεκδικούν εναρμόνιση με αυτή την ατζέντα και όχι με τη φιλελεύθερη, εκείνη που εκφράζουν η Αγκελα Μέρκελ και ο Εμανουέλ Μακρόν. Στον ρόλο του Πάπα, οι Βρυξέλλες, θέτουν τον ηθικό κανόνα, καταδικάζουν τακτικές, πιέζουν για κυρώσεις, αλλά εξ ορισμού το χέρι της Επιτροπής είναι πιο κοντό από τις προθέσεις της. Στην αυριανή μίνι-σύνοδο για το προσφυγικό, τη σημασία της οποίας ήδη έχουν υποβαθμίσει οι χώρες του Βίσεγκραντ, δεν αναμένεται τίποτε άλλο εκτός από την αποτύπωση των διαφορών που υπάρχουν ανάμεσα στις περιφέρειες της Ευρώπης. Η πολιτική πορεία που θα ακολουθήσει η Γερμανία τα επόμενα χρόνια είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Αν το Βερολίνο στραφεί στην παραδοσιακά ηπειρωτική κατεύθυνσή του, η ζυγαριά θα σταματήσει να γέρνει προς τα δυτικά. Ουδείς μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα, αλλά οι εξελίξεις είναι ήδη εδώ.