Ευκλείδης Τσακαλώτος: Φιέστες

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Φιέστες

1' 54" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η μορφή του Ευκλείδη Τσακαλώτου δεν ταιριάζει σε Ζάππεια. Δεν είναι πλασμένος για φιέστες – γι’ αυτό που στη μητρική του γλώσσα λέγεται pomp and circumstance.

Γι’ αυτό και η κόπωση τα μεσάνυχτα της Πέμπτης επικράτησε επί του ενθουσιασμού του για την «ιστορικότητα» της στιγμής. Η στιγμή μπορεί να ήταν ιστορική, αλλά ο Τσακαλώτος δεν βρήκε τρόπο να εξοπλίσει την Ιστορία με νταούλι – όπως έμελλε να κάνει λίγες ώρες αργότερα η κυβέρνησή του.

Σύμφωνα με τον λιτό απολογισμό του υπουργού, στο «ιστορικό» Eurogroup αποκρυσταλλώθηκαν (δεν το είπε έτσι ακριβώς) τέσσερις πυλώνες: το κλείσιμο της αξιολόγησης, το «ολιστικό αναπτυξιακό» σχέδιο, η διευθέτηση του χρέους και το σύστημα μεταμνημονιακής επιτήρησης.

Αν εξαιρέσει κανείς το πρώτο, όλα τα υπόλοιπα ξεπερνούν τον βίο της κυβέρνησης. Πρόκειται για ρυθμίσεις που διαμορφώνουν τον δημοσιονομικό και τον κανονιστικό ορίζοντα της χώρας, τις οποίες οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα κληροδοτήσουν μετά την αποχώρησή τους, χωρίς βεβαίως να τις έχουν συζητήσει στο εσωτερικό.

Για προπαγανδιστικούς λόγους, η κυβέρνηση δεν ήθελε την προληπτική πιστωτική γραμμή. Συνομολόγησε έτσι ένα άτυπο μεταμνημονιακό καθεστώς με ίδιο βαθμό επιτήρησης συνδυασμένο με το ποσό που ο πρωθυπουργός όρισε χθες ως «στιβαρό μαξιλάρι». Πρόκειται για ένα καθεστώς που επισημοποιεί το status της Ελλάδας ως ασταθούς και ευάλωτης ιδιαιτερότητας μέσα στην Ευρωζώνη – ένα μέλος ειδικών αναγκών, που χρήζει ιδιαίτερης εποπτείας και πιστωτικής προστασίας.

Η αλήθεια είναι ότι οι ομόλογοι του Τσακαλώτου ήταν πιο ενθουσιώδεις ακόμη και από τον ίδιο. Η Ευρώπη έχει ανάγκη τις καλές ειδήσεις. Αν όμως θέλει κανείς να δει την πραγματική τους διάγνωση για την ελληνική κατάσταση –και, ταυτόχρονα, να βρει ένα μέτρο για τις επιδόσεις της κυβέρνησης– μπορεί να καταφύγει στο παράρτημα που συνοδεύει την απόφαση του Eurogroup. Είναι ένα κείμενο καταθλιπτικά γνώριμο. Οι εκκρεμότητες της μεταμνημονιακής Ελλάδας που συνοψίζει, αντικατοπτρίζουν κάποιες από τις υπαρξιακές εκκρεμότητες που οδήγησαν στην έκπτωση από εκείνο τον προμνημονιακό παράδεισο.

Ενδεικτικά: «Εκσυγχρονισμός της διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού στο Δημόσιο»· «κατάρτιση ψηφιακών οργανογραμμάτων για όλες τις μονάδες του Δημοσίου και διασύνδεσή τους με την ενιαία αρχή πληρωμών»· κωδικοποίηση της νομοθεσίας· αποφυγή της αύξησης των οφειλών του κράτους προς τους ιδιώτες· βελτίωση του συστήματος αδειοδότησης των επενδύσεων· ολοκλήρωση του Κτηματολογίου. Και τα λοιπά, και τα λοιπά.

Πέρασαν οκτώ χρόνια. Αλλά το ρεύμα της Ιστορίας που ο Τσακαλώτος, ο πρωθυπουργός και ο εταίρος τους ένιωσαν χθες να τους διαπερνά δεν είναι ρεύμα. Είναι τέλμα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή