Μετά τη συναυλία των Rolling Stones στο στάδιο «Τουίκεναμ» του Λονδίνου, την περασμένη Τρίτη, η προσγείωση για τους 50.000 φίλους του συγκροτήματος ήταν οδυνηρή. Στον γειτονικό σταθμό δεν υπήρχαν τρένα, ούτε επρόκειτο να υπάρξουν για αρκετές ώρες. Η ταλαιπωρία, λόγω κακού συντονισμού, δεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό – το αντίθετο. Ηταν ψηφίδα σε μια εκτεταμένη εικόνα αστοχιών που δεν εξαντλούνται στον τομέα των μεταφορών και οι οποίες ενισχύουν ένα φαινόμενο ακατανόητο για μεγάλη μερίδα της ευρωπαϊκής ελίτ, την άνοδο του επικεφαλής των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν. Η Χίλαρι Γουεϊνράιτ, εκδότρια του περιοδικού Red Pepper και ιδεολογικό στήριγμα του Κόρμπιν, εξηγεί.
– Πρόσφατα ανακοινώθηκε η επανεθνικοποίηση των σιδηροδρόμων της Ανατολικής Ακτής. Προκειμένου να υποχρεωθεί σε αυτό το βήμα μια κυβέρνηση Συντηρητικών, κάτι πρέπει να πήγε πολύ στραβά.
– Η ιδιωτικοποίηση των βρετανικών σιδηροδρόμων αποδείχθηκε άκρως αναποτελεσματική. Οι εταιρείες εγγράφουν μεγάλες ζημίες και χρειάζονται μεγάλες κρατικές ενισχύσεις, ενώ έχουν αυξήσει τις τιμές. Η εταιρεία (Stagecoach) δεν μπορούσε πια να διαχειριστεί τη γραμμή αυτή. Και η προηγούμενη εταιρεία είχε καταρρεύσει και πάλι είχε επέμβει το κράτος. Πλέον, το 70% των Βρετανών υποστηρίζει την επανεθνικοποίηση των σιδηροδρόμων, ενώ ακόμη μεγαλύτερα ποσοστά ζητούν επανεθνικοποίηση της ύδρευσης. Ο Τζέρεμι Κόρμπιν δεν εκφράζει μειοψηφικές θέσεις. Το γεγονός ότι αναγνώρισε την υφέρπουσα απόρριψη του νεοφιλελευθερισμού ήταν ένας από τους λόγους της επιτυχίας του.
– Πάντως, τον χειμώνα υπήρξαν σοβαρά προβλήματα στα νοσοκομεία του Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS), το οποίο παραμένει δημόσιο.
– Το κράτος έχει τον τελικό έλεγχο, αλλά σε πάρα πολλές περιπτώσεις οι υπηρεσίες παρέχονται από ιδιώτες. Τα νοσοκομεία έχουν μετατραπεί σε εταιρείες που χρειάζεται να παρουσιάσουν κέρδη, ως εκ τούτου περικόπτουν συνέχεια δαπάνες, κλείνουν πτέρυγες, μειώνουν προσωπικό. Αλλά οι άνθρωποι δεν μπορούν να αποφασίσουν αν θα αρρωστήσουν ή όχι ανάλογα με τις λογιστικές ανάγκες του τοπικού νοσοκομείου. Στις δεσμεύσεις του Κόρμπιν περιλαμβάνεται η επιστροφή του συστήματος υγείας σε πραγματικό δημόσιο έλεγχο. Οι νέες εθνικοποιήσεις δεν θα δημιουργήσουν γραφειοκρατικούς, διεφθαρμένους οργανισμούς αλλά θα εμπλέξουν τους εργαζομένους στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, γιατί οι εργαζόμενοι έχουν πρακτικές γνώσεις που κακώς αγνοούνται.
– Το κόμμα του δεν φαίνεται να συμφωνεί.
– Ο Κόρμπιν δέχεται πολλές επιθέσεις και δεν έχει τον πλήρη έλεγχο του Εργατικού Κόμματος. Ο (πρώην πρωθυπουργός) Τόνι Μπλερ χαρακτήριζε την αριστερή πτέρυγα «σφραγισμένο τάφο», η ιδέα ότι κάποιος αναστήθηκε από εκεί τους σοκάρει βαθύτατα. Θεωρούν ότι το κόμμα τούς ανήκει.
– Πρόσφατα, ο επικοινωνιακός γκουρού του Τόνι Μπλερ, Αλαστερ Κάμπελ, είπε στον Τζέρεμι Κόρμπιν ότι αν ενδιαφερόταν για την εργατική τάξη δεν θα υποστήριζε το Brexit, αφού αυτό θα πλήξει τα συμφέροντα των εργαζομένων. Πώς βλέπει ο Κόρμπιν τις επιπτώσεις της εξόδου;
– Στο δημοψήφισμα η θέση του Κόρμπιν ήταν να παραμείνει η Βρετανία στην Ε.Ε. ώστε να βοηθήσει στη μεταρρύθμισή της. Εν συνεχεία, εξέλαβε ως δεδομένο το αποτέλεσμα και εκτίμησε, ορθώς, ότι δεν είχε σχέση με την Ευρώπη, αλλά με την αίσθηση εγκατάλειψης και τη διαμαρτυρία εναντίον των ελίτ του Λονδίνου. Τώρα θεωρεί ότι η Βρετανία πρέπει να διατηρήσει τους εμπορικούς δεσμούς της με την Ε.Ε. χωρίς απαραίτητα να αποδέχεται τα πάντα γύρω από αυτήν.
– Το φάσμα των πολιτικών που γίνονται αποδεκτές όλο και συρρικνώνεται. Πώς πιστεύει ο Κόρμπιν ότι θα επιτύχει εκεί όπου άλλοι αποτυγχάνουν;
– Δεδομένων των τάσεων αποσύνθεσης που παράγει ο νεοφιλελευθερισμός, υπάρχει η αίσθηση ότι κάτι πρέπει να γίνει. Ο πρώην επικεφαλής της Συνομοσπονδίας Βρετανικής Βιομηχανίας (CBI) Αντέρ Τέρνερ μίλησε στο συνέδριο που διοργάνωσε ο τομεάρχης οικονομικής πολιτικής του Κόρμπιν, Τζον Μακ Ντόνελ. Επίσης, αν οι υποστηρικτές του διατηρήσουν την ικανότητα αυτόνομης κινητοποίησης θα του προσφέρουν διαπραγματευτική ισχύ.