Κύριε διευθυντά
Πριν από λίγες ημέρες, παρευρεύθην στην αποφοίτηση που έγινε για τους μαθητές της ΣΤ΄ Δημοτικού, η οποία είχε ως κεντρικό σύνθημα μια ρήση του κορυφαίου φυσικού Αλμπερτ Αϊνστάιν: «Η ζωή είναι σαν το ποδήλατο. Πρέπει να κινείσαι για να πας μπροστά». Το εμπνευσμένο αυτό σύνθημα που δόθηκε στα παιδιά υπήρξε η αφορμή για να ξεπηδήσουν από το μυαλό μου κι άλλα αποφθέγματα του Αϊνστάιν που ταιριάζουν σε πολιτικές πτυχές της σημερινής Ελλάδας. Τα παραθέτω στη συνέχεια, προσθέτοντας μερικές δικές μου σκέψεις: «Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, αν και δεν είμαι σίγουρος σχετικά με το σύμπαν».
Η σημερινή κυβερνητική πολιτική, αναπαυμένη στην απεραντοσύνη της ανθρώπινης βλακείας με τις ανούσιες ιδεοληψίες της και με την αριστοτεχνική ανικανότητα διοίκησης, έχει καταφέρει δύο καταστροφικά αποτελέσματα για την Ελλάδα: Πρώτον, αφαίρεσε από τον Ελληνα πολίτη την ελπίδα και την πεποίθηση ότι η Ελλάδα μπορεί να πάει μπροστά (βλ. brain drain, Κριμιζής κ.λπ.) και, δεύτερον, αντιμετωπίζει τους Ελληνες πολίτες ως απρόσωπες μονάδες, με σκοπό την εξυπηρέτηση ενός σκληρού συστήματος διαχείρισης που υιοθετεί, αγνοώντας παντελώς τη βούλησή τους (βλ. δημοψήφισμα του 2015, συλαλλητήρια για το Μακεδονικό κ.λπ.).
«Η αξία ενός ανθρώπου θα πρέπει να εξετάζεται με βάση ό,τι δίνει και όχι ό,τι μπορεί να λάβει. Προσπάθησε να μη γίνεις ένας άνθρωπος της επιτυχίας, αλλά ένας άνθρωπος της αξίας».
Ο άνθρωπος με αξίες είναι ένας πραγματικά συγκροτημένος και ώριμος άνθρωπος, απαραίτητος και απoλύτως χρήσιμος για ολόκληρη την κοινωνία. Χρειαζόμαστε, λοιπόν, μια κυβέρνηση που θα έχει ανθρωποκεντρικά χαρακτηριστικά, ώστε να υποστηριχθούν και να αναπτυχθούν οι αξίες ως σταθερές βάσεις της κοινωνίας μας. Αυτό σημαίνει ότι μια τέτοια κυβέρνηση θα πρέπει να θέσει εξ αρχής τρεις βασικούς στόχους προς υλοποίηση: 1) την καταπολέμηση της πνευματικής πενίας, 2) την ανασυγκρότηση της πολιτισμικής κληρονομιάς και 3) τη μείωση της απόστασης, μέχρι του σημείου ακόμα και της ταύτισης, μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνωμένων. Για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε το μέγεθος της αναβάθμισης της κοινωνίας σε μια τέτοια περίπτωση, αρκεί να αναφέρω μερικά από τα αποτελέσματα που θα επέλθουν: Διεύρυνση της δεξαμενής σκέψης, ανάπτυξη της ατομικής και κοινωνικής ευθύνης, ισχυρότερη εθνική και κοινωνική συνοχή, μείωση έως και εξαφάνιση της επιρροής των ακραίων πολιτικών αντιλήψεων κ.λπ.
«Η τύχη δεν υφίσταται, ο Θεός δεν παίζει ζάρια».
Τέλος, χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση η οποία, σαν επιδέξιος σκακιστής, θα επιστρατεύσει γνώσεις, μεθοδικότητα, εργατικότητα, διορατικότητα και σύνεση, με σκοπό την υπέρβαση των αντιξοοτήτων και την τελική νίκη για τη χώρα μας και όχι παίζοντας στα ζάρια την τύχη της και το μέλλον μας.
Αντωνης Γιαμβριας Αγία Παρασκευή, Αθήνα