Σπύρος Δανέλλης: Χειρολαβές

Σπύρος Δανέλλης: Χειρολαβές

2' 5" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο ​​Σπύρος Δανέλλης θέλει, λέει, να μείνει ο Τσίπρας στην κυβέρνηση για να μην έρθει ο εθνικολαϊκισμός. Σαν να λέμε, θέλει να μείνει στην εξέδρα ο Μαραντόνα, μην τυχόν και εμφιλοχωρήσει στη θέση του ο χύμα οπαδισμός.

Ο βουλευτής του Ποταμιού, που εύχεται να φύγουν οι ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση για να συνεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ με τις «προοδευτικές δυνάμεις», καλείται να απαντά ξανά και ξανά σε ερωτήσεις για τη θρυλούμενη πρόθεσή του να μεταπηδήσει στον ΣΥΡΙΖΑ. Λες και θα μπορούσε κανείς να διακρίνει πού τελειώνει η πολιτική προσωπικής επιβίωσης και πού αρχίζει το «στρατηγικό» επίχρισμα.

Η μέτρηση του βαθμού ιδεολογικοποίησης της φιλοδοξίας δεν είναι πια δυνατή ούτε για τον Δανέλλη ούτε για τα περισσότερα στελέχη του κλυδωνιζόμενου κόμματός του, που, μοιραία, αναζητούν τρόπους να μην ακολουθήσουν το Ποτάμι στη διαφαινόμενη εκλογική του έκλειψη. Στην περίπτωση δε του Δανέλλη, η ηθικολογική εξέταση είναι εκτός θέματος. Δεν χρειάζεται να αποκτήσει κανείς πρόσβαση στα μύχια της προοδευτικής του ψυχής και να δει αν όντως εννοεί ότι δεν σκοπεύει να πάει στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν χρειάζεται, γιατί ήδη είναι χρησιμότερος στον ΣΥΡΙΖΑ, απ’ ό,τι αν ήταν τυπικά βουλευτής του.

Παρέχοντας στην κυβέρνηση ιδεολογικό άλλοθι, συνηγορώντας υπέρ της παραμονής της και μετέχοντας ακόμη και στις κομματικές εκδηλώσεις των τοπικών οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ, ο Δανέλλης υλοποιεί την τακτική του κυβερνώντος κόμματος. Εμφανίζει μια Αριστερά τάχα ανοιχτή στους πολιτικούς συγγενείς της – όχι απομονωμένη και παραδομένη στην αγκαλιά του Καμμένου. Και επιτρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ να διαφημίζει ότι διαθέτει «εφεδρείες».

Ακούγεται υπερβολικό να χρεώνεται ένας μόνο βουλευτής τον ρόλο της χειρολαβής από την οποία κρατιούνται οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι μόνος. Η προαναγγελία από την πλευρά του Ποταμιού ότι θα ψηφίσει το Μακεδονικό λειτουργεί αντικειμενικά ως εγγύηση για την κυβερνητική πλειοψηφία. Ο Τσίπρας μπορεί ακόμη να κυβερνά με τον Καμμένο επειδή στο μόνο ζήτημα που μπόρεσε εσωτερικά να τους κλονίσει, του προσφέρεται κοινοβουλευτική ρεζέρβα.

Ο Θεοδωράκης και το Ποτάμι ισχυρίζονται ότι η στάση τους είναι αποτέλεσμα γνήσιας στάθμισης του εθνικού συμφέροντος, πέρα από κομματικές σκοπιμότητες. Πρόκειται για αντίληψη που εξαιρεί από τον υπολογισμό του εθνικού συμφέροντος το κόστος της παράτασης του βίου μιας κυβέρνησης που ο ίδιος ο Θεοδωράκης δεν κουράζεται να αναθεματίζει ως λαϊκίστικη και οπισθοδρομική – δηλαδή εθνικώς επιζήμια.

Το Μακεδονικό δεν είναι ταυτότητα φύλου. Δεν είναι ένα ακόμη νομοσχέδιο. Εχει ταυτιστεί με την ίδια την ύπαρξη της κυβέρνησης. Οταν –αν– έρθει η ώρα της κύρωσης, το κλίμα θα είναι δεινώς προεκλογικό. Το Ποτάμι θα χρειαστεί να σηκώσει το βάρος μιας οιονεί ψήφου εμπιστοσύνης. Πολύ μεγάλο βάρος για πολύ μικρές πλάτες.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή