Όταν το καλοκαίρι του 1982 ο αδελφός μου επέστρεψε από την Αμερική ολοκληρώνοντας τις σπουδές του σε ιδιωτική σχολή ιπτάμενων χειριστών, έφερε μαζί του κάμποσες κασέτες ηχογράφησης TDK και Maxell. Ηταν γεμάτες με τραγούδια που έπαιζε ένας τοπικός ραδιοφωνικός σταθμός του Λονγκ Αϊλαντ, ο WBLI, όπως ονομαζόταν. Στις κασέτες ακουγόταν κάθε τόσο και ο παραγωγός, που ανακοίνωνε με έναν χαρωπό, γνήσια αμερικανικό τρόπο την ονομασία του σταθμού.
Οι κασέτες δεν υπάρχουν πια, όμως πολλά από εκείνα τα κομμάτια έμειναν μέσα μου για πάντα. Χάρη σε αυτές ανακάλυψα το «Walk On The Wild Side» του Λου Ριντ, το οποίο, αφού πέρασα τις πύλες του γυμνασίου, με οδήγησε στην αγορά ενός από τα πρώτα μου βινύλια, το άλμπουμ «Transformer» που ο Ριντ ηχογράφησε το 1972.
Ο κύριος Γκρι λέει πως το μεγαλείο του Λου Ριντ έγκειται όχι μόνο στη μουσική μα και στο ότι κάθε του τραγούδι είναι και μια εξιστόρηση, ένα αφηγηματικό πεζοποίημα.
Παράδειγμα, το «Satellite of Love», από τα τραγούδια του δίσκου: ένας τύπος παρακολουθεί στην τηλεόραση την εκτόξευση ενός δορυφόρου στο Διάστημα σκεπτόμενος, γεμάτος ζήλια, με πόσους άνδρες τον έχει απατήσει η κοπέλα του. Το φινάλε αποκτά αίφνης οργιαστική ατμόσφαιρα χάρη κυρίως στα δεύτερα φωνητικά. Σε ποιον ανήκουν; Στο γυναικείο γκρουπάκι Thunderthighs και στον ανυπέρβλητο Ντέιβιντ Μπόουι, έναν από τους παραγωγούς του αριστουργηματικού αυτού άλμπουμ.
Το «Satellite of Love» ο Λου Ριντ το είχε γράψει το 1970, όταν ακόμη ήταν μέλος των Velvet Underground. Τρία χρόνια πριν, είχε γράψει ένα άλλο μεγάλο τραγούδι, το «Femme Fatale», για το πρώτο άλμπουμ των Velvet Underground, στον οποίο ξεχώριζε με την ερμηνεία της η περίφημη Νίκο.
Εκεί, αυτή τη φορά, τα δεύτερα φωνητικά έκανε ο ίδιος ο Λου Ριντ, στο ρεφρέν που επαναλαμβάνει την πρόταση «She’s a femme fatale». Η Νίκο τραγουδά, απευθυνόμενη σε δεύτερο πρόσωπο: «Να την έρχεται/ Να προσέχεις πού πατάς/ Θα σου ραγίσει την καρδιά/ Αλήθεια σου λέω».
Το τραγούδι ήταν παραγγελία του Αντι Γουόρχολ, ο οποίος είχε κατά νου ένα από τα αγαπημένα του κορίτσια: την Εντι Σέντγουικ, ηθοποιό και μοντέλο. «Για όσους δεν κατάλαβαν», λέει τώρα ο κύριος Γκρι, «και η σημερινή στήλη γι’ αυτήν γράφηκε, όχι για τη μουσική».
Αλήθεια είναι· χάρη στον Λου Ριντ ερωτεύθηκα, αθώο γυμνασιόπαιδο ακόμη, την Εντι Σέντγουικ και χρόνια τώρα έψαχνα αφορμή για να γράψω δυο λόγια γι’ αυτή την πανέμορφη γυναίκα με το αμφίθυμο χαμόγελο και τα λεπτά πόδια.
Αληθινός δορυφόρος του έρωτα που εκτοξεύεται στην τροπόσφαιρα, περνάει αμέσως στη στρατόσφαιρα για να φτάσει ώς την εξώσφαιρα και από εκεί να χαθεί στο Διάστημα. Μαζί της χανόταν κάθε φορά ένας αθώος δεκατριάχρονος ακούγοντας πότε το «Satellite of Love», πότε το «Femme Fatale».
Η Εντι Σέντγουικ πέθανε στα είκοσι οκτώ της. Συνδυασμός οινοπνεύματος και χαπιών. Επεσε να κοιμηθεί και δεν ξύπνησε ποτέ ξανά.