ΣΑΝΤΖΑΚΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΤΤΑΣ: Παρίσιοι, 30 Ιουνίου – Αι γαλλο-τουρκικαί διαπραγματεύσεις επί του ζητήματος του Σαντζακίου (της Αλεξανδρέττας ή Χατάι) ετερματίσθησαν. Αι δυσχέρειαι αίτινες υφίσταντο εισέτι εις τας συνομιλίας μεταξύ των επιτελείων όσον αφορά τον αριθμόν των γαλλοτουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων αίτινες θα σταθμεύουν εις το Σαντζάκιον ήρθησαν. Αναμένεται ήδη ενταύθα η λήψις της συναινέσεως της Κυβερνήσεως της Αγκυρας εις το τελευταίον ζήτημα, δεδομένου ότι όλαι αι εκκρεμμούσαι λεπτομέρειαι επανεξητάσθησαν κατά την μεσημβρινήν συνομιλίαν μεταξύ των κ.κ. Μπονέ και Σουάντ-Νταβάς [στο Σαντζάκι, που ήταν προτεκτοράτο της Συρίας υπό γαλλική επιρροή, είχε δοθεί αυτονομία το 1937· ακολούθησαν είσοδος τουρκικών δυνάμεων (στη φωτ.) και προσάρτηση της περιοχής στην Τουρκία].
ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΧΑΝΚΕΟΥ: Τα ιαπωνικά στρατεύματα κατέλαβον εξ εφόδου πλείστα των οχυρωμάτων της εξωτερικής ζώνης του Μα-Ταγκ και προελαύνουν συνάπτοντα ολονέν μάχας προς τον αντίπαλον. Τα κινεζικά στρατεύματα, υποχωρούντα, κατευθύνονται προς το Χανκέου. Ιαπωνικά πολεμικά κατηυθύνθησαν εις σημείον πέραν του Μα-Ταγκ και απεβίβασαν δυτικώς της ωχυρωμένης πόλεως νέα στρατεύματα, ούτως ώστε οι Κινέζοι απειλούνται ήδη εκ των νότων.
ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ: […] ο υπό της Κομοντέρν εφευρεθείς αυτός όρος [σ.σ. Λαϊκό Μέτωπο] δεν εκπροσωπεί ουδεμίαν απολύτως εννοιολογικήν πραγματικότητα, ούτε εισάγει νέον δόγμα ή κοσμοθεωρίαν. Αντιπροσωπεύει σκοπιμότητα –κομμουνιστικήν– και χρησιμεύει προς εξαπάτησιν. […] Η ύπουλος επομένως πρόσκλησις εις το Λαϊκόν Μέτωπον υποκρύπτει κλήσιν προς το άγνωστον, προς το σκοτεινόν, και της ανάγκης, προς ένα κέντρον αντιδράσεως. […] Το Λαϊκόν Μέτωπον, όπως επεχειρήθη να εφαρμοσθή εν Ελλάδι, είναι φωνή αδυναμίας, εκδήλωσις πολιτικού εκφυλισμού, εθνικού ξεπεσμού, ατομικής κατωτερότητας και ανικανότητας. Είναι το συμβόλαιον της υποταγής των πλέον ετερόκλητων πολιτικών δυνάμεων εις ξένην θέλησιν, εις ξένας επιδιώξεις, εις αλλοτρίους και αντεθνικούς σκοπούς.