Με παγκόσμιο κύκλο εργασιών 6 δισ. δολαρίων τον χρόνο και κεφαλαιοποίηση 7,4 δισ. δολαρίων στη Wall Street, η βιομηχανία που παράγει τις εμβληματικές μοτοσικλέτες Harley-Davidson αποτελεί πυλώνα της αμερικανικής βιομηχανίας οχημάτων. Η έδρα της εταιρείας εξακολουθεί να βρίσκεται από το 1903 στο Μιλγουόκι. Πρόκειται για την περιοχή όπου είχε την έδρα της η άλλοτε ανθούσα αυτοκινητοβιομηχανία των ΗΠΑ, αλλά σήμερα είναι από τις πιο αποβιομηχανoποιημένες περιοχές και εμφανίζει μεγάλη ανεργία. Αν υλοποιήσει την απόφασή της να μεταφέρει μέρος της παραγωγής της στην Ευρώπη για να αποφύγει τον πόλεμο των δασμών, τα αποτελέσματα θα είναι τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που προσδοκά ο Τραμπ. Η εγχώρια παραγωγή θα μειωθεί και μαζί με αυτήν θα μειωθούν και οι θέσεις εργασίας και τα κέρδη από την κατανάλωση της εγχώριας παραγωγής.
Ο Τραμπ προσπαθεί να πείσει τη διεύθυνση της Harley-Davidson να αναθεωρήσει την απόφασή της. Φαίνεται, όμως, πως οι προσπάθειές του πέφτουν στο κενό. Η Harley-Davidson εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να μεταφέρει τις εργασίες στην Ευρώπη και, βέβαια, προκαλεί το ενδιαφέρον πολλών χωρών που θα ήθελαν μια μονάδα της στο έδαφός τους. Κάθε χρόνο, η Harley-Davidson βρίσκει περίπου 40.000 νέους πελάτες στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της, αν οι δασμοί στις μοτοσικλέτες της φτάσουν από το 6% στο 31%, θα αυξηθεί κατά 1.800 ευρώ το κόστος της παραγωγής τους. Θα καταστεί, έτσι, απαγορευτική η αγορά τους, λαμβανομένου υπ’ όψιν του γεγονότος ότι χωρίς τους δασμούς τα μεγάλα μοντέλα της Harley-Davidson κοστίζουν πάνω από 20.000 ευρώ. Σε ό,τι αφορά το πώς μπορεί να επηρεάσουν οι δασμοί τα οικονομικά της εταιρείας, η Harley υπολογίζει πως ο οικονομικός αντίκτυπος μόνο για το 2018 θα κυμανθεί μεταξύ 25 με 38 εκατ. ευρώ. Αν συνυπολογισθούν και οι δασμοί που προτίθεται να επιβάλει η Ε.Ε. ως αντίποινα στους δασμούς του Τραμπ, τότε το κόστος για την εταιρεία θα εκτιναχθεί στα 85 εκατ. δολάρια.
Ολα αυτά σημαίνουν ότι η εταιρεία είναι αναγκασμένη να μεταφέρει μέρος της παραγωγής της σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα, όπως η Σλοβακία ή η Τσεχία, που μπορούν να της προσφέρουν φθηνά εργατικά χέρια. Ωστόσο, δεν είναι μόνον οι παραδοσιακά «φθηνές» χώρες παραγωγής που ερίζουν για να κερδίσουν την προτίμηση της Harley-Davidson και να προσελκύσουν μια μονάδα της στο έδαφός τους.
Η γειτονική μας Ιταλία έχει εκδηλώσει το ενδιαφέρον της και πολιορκεί τη βιομηχανία των θρυλικών μηχανών. Διαθέτει τεχνογνωσία, εργοστάσια και ειδικευμένο προσωπικό. Διατηρεί, άλλωστε, σχέσεις συνεργασίας με τη Harley από τη δεκαετία του 1970. Τότε η αμερικανική εταιρεία είχε συνάψει στρατηγική συνεργασία με το τμήμα μηχανών της Aermacchi, για την παραγωγή μηχανών μεσαίου κυβισμού. Ακολούθησε η συνεργασία της με την Ιταλία το 2008, όταν η Harley αγόρασε ένα θρύλο της ιταλικής βιομηχανίας μηχανών, τη MV Augusta.
Η εταιρεία επείγεται να λανσάρει στην παγκόσμια αγορά μεγάλο αριθμό νέων μοντέλων, με ναυαρχίδα μια νέα ηλεκτροκίνητη μηχανή. Χρειάζεται έτσι το συντομότερο έναν στρατηγικό συνεταίρο σε παγκόσμιο επίπεδο. Η προστατευτική πολιτική του Τραμπ, όμως, «φρενάρει» τα αναπτυξιακά της σχέδια. Και παράλληλα κάνει άλλους να τρίβουν τα χέρια τους, περιμένοντας εκείνες τις αμερικανικές εταιρείες που αντιλαμβάνονται ότι η πελατεία τους δεν βρίσκεται μόνον εντός των ΗΠΑ.