Ο αληθινός εαυτός του Δημήτρη Σκύλλα

Ο αληθινός εαυτός του Δημήτρη Σκύλλα

3' 11" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Δημήτρης Σκύλλας εκπέμπει ανυπομονησία για δημιουργία. Καθώς μου μιλάει σε ένα ήσυχο καφέ στο Κουκάκι, αισθάνομαι ότι απέναντί μου έχω έναν άνθρωπο που ζει γι’ αυτό που κάνει. Η ορμή που διαχέεται από τα λεγόμενά του αιωρείται με έναν τρόπο σχεδόν οξύμωρο, καθώς ο ίδιος θα μιλήσει για έναν κόσμο βιαστικό, για τη σχετικότητα του χρόνου, για τα στάδια της εσωτερικής απομόνωσης, αλλά και για όλη εκείνη τη συνομιλία με τον εαυτό. Υπάρχει σαφώς ένα σημείο βρασμού. Την επόμενη Παρασκευή, 20 Ιουλίου, ανεβαίνει στην Επίδαυρο η «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου, η νέα παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου, για την οποία ο Δημήτρης Σκύλλας έγραψε τη μουσική. «Ήμουν στο θέατρο πριν μπω στο θέατρο», λέει. «Είναι σαν να συνεχίζω… Η συνεργασία μου σε αυτή την παραγωγή ξεκίνησε από τον Θάνο Παπακωνσταντίνου, που είναι πραγματικός λάτρης της μουσικής και της μουσικότητας του λόγου. Χρόνια συζητάμε για κάτι που θα φτιάχναμε μαζί… Η “Ηλέκτρα” γεννά ένα οπτικοακουστικό σύμπαν και η δική μου μουσική δεν είναι υπόκρουση, αλλά μια μουσική με τη δική της υπόσταση».

Ο Δημήτρης Σκύλλας είναι ένας συνθέτης της λεγόμενης «σύγχρονης κλασικής μουσικής» (ένας όρος «προβληματικός» θα πει), αλλά το έως τώρα αποτύπωμά του είναι εξαιρετικά ιδιαίτερο, απολύτως προσωπικό και βαθιά εσωτερικό. Η μουσική του μοιάζει να έρχεται από πολύ μακριά, να παίρνει στο διάβα της στοιχεία από ένα ευρύ πολιτισμικό κοίτασμα και να δυναμώνει όσο βαθαίνει η αίσθηση μιας ψυχονοητικής τελετουργίας. Στην «Ηλέκτρα», 17 άτομα επί σκηνής παρουσιάζουν τη μουσική του, για κρουστά και πνευστά, που γίνονται ένα με τον αέρα, με την ανάσα, σαν μια αίσθηση βαθιά μυσταγωγική. Ο Δημήτρης Σκύλλας, καθώς χρησιμοποιεί όργανα όχι απολύτως προβλέψιμα, όπως το «παρεξηγημένο» σαξόφωνο ή τη «βιβλική» σάλπιγγα, χτίζει ένα σύμπαν που μοιάζει να σταλάζει στον ρυθμό μιας τελετουργικής μύησης. Εμμένει στη λέξη «τελετουργία», για να περιγράψει αυτή την ώσμωση αλλά και αυτή τη μυσταγωγική υποταγή σε ένα περιβάλλον «εκκλησίας». Χρησιμοποιεί, ξανά και ξανά, τη λέξη «εκκλησία» για να περιγράψει αυτή την «τελετή» που είναι ή μπορεί να είναι η έκθεση στη μουσική. 

Ενα έργο, πολλές μορφές

Με έδρα το Λονδίνο, όπου ζει, ο Δημήτρης Σκύλλας είναι ένας συνθέτης με ανοιχτούς ορίζοντες, που καλλιεργεί τον συνειδητό διάλογο με τις δεξαμενές των «όχι προφανών» αναφορών του. Λέει πως ο δημιουργός φτιάχνει στην ουσία «ένα και μόνο έργο» (με πολλές μορφές) και πως ο ίδιος μέσα σε αυτή τη δίνη της δημιουργίας εκβάλλει σε τοπία ηχητικής ποίησης ή ακόμa και ηχητικής ζωγραφικής.

Δίνει την εντύπωση πως υπερασπίζεται εκείνη την ενιαία, πλατιά κατανόηση της ζωής, μέσα στην οποία το ένα μέρος ενισχύεται και νομιμοποιείται από το φαινομενικά αντίθετό του. Ο Δημήτρης Σκύλλας αλιεύει μέσα από εκδοχές του ιερού και του υπερβατικού, δίνει εκδοχές μιας σχεδόν θρησκευτικής ερμηνείας του δέους μπροστά στη δημιουργία, την ίδια ώρα που μιλάει για ενοχοποίηση της λίμπιντο ή της σωματοποιημένης έκστασης. Αν τον ακούσεις να αφηγείται, βλέπεις καλά πως ο ίδιος είναι αυτό το κράμα ιερότητας και ύλης, που στην ουσία είναι «ένα» και ίσως το μόνο συμπαγές έδαφος για δημιουργική εκτόνωση.

«Περνάω πολλή ώρα με τον εαυτό μου», θα πει και είναι σαν να τον βλέπει κανείς να περπατάει με τις ώρες βυθισμένος σε μοναχικούς μονολόγους. Αλλά το ίδιο βράδυ μπορεί να χορεύει σε μια σκηνή στο Λονδίνο μέχρι τελικής πτώσεως. Στραγγίζει τη ζωή, με πνεύμα και σώμα. Το λέει και σε παρασύρει να πιστέψεις ότι σε αυτή την ένωση, που δεν έχει τίποτε οξύμωρο, υπάρχει η κοιτίδα μιας αλήθειας. Στην «Ηλέκτρα» δείχνει να είναι έτοιμος να παρουσιάσει κομμάτια του αληθινού εαυτού του. Λόγω χώρου, ασκήθηκε στην οικονομία και στην ουσία. Μένει να ακούσουμε αυτό το απόσταγμα, αλλά και τον ήχο αυτής της συνάντησης με το θέατρο. ■

 

«Ηλέκτρα» του Σοφοκλή (Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου) από το Εθνικό Θέατρο. Σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου. Ερμηνείες: Αλεξία Καλτσίκη, Χρήστος Λούλης, Μαρία Ναυπλιώτου, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Μάριος Παναγιώτου, Ελένη Μολέσκη, Νίκος Χατζόπουλος. Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, 20 και 21 Ιουλίου.

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή