Στην αίθουσα αναμονής κάποιου αεροδρομίου και με αφορμή την καθυστέρηση της πτήσης τους, πέντε ηλικιωμένοι πιάνουν τη συζήτηση. Η κουβέντα γρήγορα θα ζωηρέψει, σε ένα περίτεχνο γαϊτανάκι αναμνήσεων που θα ξεδιπλώσει τις ζωές μιας ολόκληρης γενιάς, μέσα από τη δουλειά, τα ταξίδια, τους μεγάλους έρωτες, τα παιδικά τους χρόνια. Εικόνες από τον χρόνο που έφυγε, αλλά κι απ’ αυτόν που απομένει.
Αυτός είναι ο κορμός της θεατρικής παράστασης «Μενεξέδες και ζουμπούλια», ενός έργου για την ομορφιά του τέλους και τη σπουδαιότητα της αρχής, όπως γράφουν οι δημιουργοί του, το οποίο έχει μία ιδιαιτερότητα: βασίζεται σε πραγματικούς διαλόγους ηλικιωμένων που φιλοξενούνται σε γηροκομεία.
Πρόκειται για μια ιδέα της εταιρείας θεάτρου seveneleven, η οποία ιδρύθηκε το 2013 με σκοπό την προσπάθεια βελτίωσης της κοινωνικής και πνευματικής κατάστασης των ηλικιωμένων που ζουν σε γηροκομεία, μέσα από εξειδικευμένα προγράμματα ψυχαγωγίας. Το 2016 ξεκίνησαν μια πιο ενδελεχή έρευνα για τις ιστορίες που έχουν να διηγηθούν οι ηλικιωμένοι, ως ψηφίδες μιας Ελλάδας που αφήνουμε πίσω μας. «Αυτό το σύγχρονο μουσείο ιστορίας επιλέξαμε να διατηρήσουμε, δημιουργώντας ένα μωσαϊκό άγραφων ιστοριών που ζουν πίσω από την καταγεγραμμένη ιστορία, μεταφέροντας στη θεατρική σκηνή αυτούσιες τις μαρτυρίες αυτών των ανθρώπων, δίνοντάς τους βήμα, σε ένα αφιέρωμα στα χρόνια που πέρασαν και στις απλές καθημερινές στιγμές που τόσο εύκολα προσπερνάμε», εξηγούν οι ιδρυτές της ομάδας, ηθοποιοί Νότης Παρασκευόπουλος και Κωνσταντίνα Μαλτέζου. Αυτό που καθιστά το συγκεκριμένο εγχείρημα ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι το γεγονός πως οι άνθρωποι που μοιράστηκαν τις ιστορίες και τις σκέψεις τους βρίσκονται σε ανοϊκές καταστάσεις, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ. «Η παράσταση ενέχει όλα τα κωμικά στοιχεία και το χιούμορ με το οποίο οι ηλικιωμένοι μπόλιασαν τις ιστορίες που μας διηγήθηκαν και αφήνει μια γεύση γόνιμου προβληματισμού και αισιοδοξίας».
Στόχος των δημιουργών είναι μέσα από την παράσταση, που θα κάνει πρεμιέρα στις 21 Σεπτεμβρίου (Παγκόσμια Ημέρα Αλτσχάιμερ) στο θέατρο «Θησείον», η κατάρριψη της στερεοτυπικής εικόνας που έχουμε για την τρίτη ηλικία και η ενημέρωση της κοινής γνώμης για τις εκφυλιστικές ασθένειες του εγκεφάλου. «Με όχημα τη δύναμη που έχει το θέατρο να ευαισθητοποιεί και να δημιουργεί κοινωνικό αντίκτυπο, στόχος μας είναι η πρωτοβουλία μας αυτή να ενθαρρύνει τον διάλογο και να χαράξει ακόμη ένα μονοπάτι προς την κοινωνική ευαισθητοποίηση αναφορικά με τις ασθένειες που σχετίζονται με τη γήρανση», αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Η παράσταση ανεβαίνει με την υποστήριξη του ΤΙΜΑ, κοινωφελούς ιδρύματος, των πρότυπων Μονάδων Φροντίδας Ηλικιωμένων «Ακτιος» και «Νέα Θάλπη», καθώς και την πολύτιμη συμβολή των διευθυντών τους, των καταξιωμένων ψυχολόγων/γεροντολόγων δρος Κωστή Προύσκα και δρος Δημήτρη Καμπανάρου.