Μια άλλη ελίτ, του μεροκάματου

Μια άλλη ελίτ, του μεροκάματου

2' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι καλύτεροι, οι εκλεκτότεροι ενός συνόλου, με την έννοια που δίνει ο καθένας. Ετσι διακρίνουμε την οικονομική ελίτ, στην οποία ανήκουν οι πιο πλούσιοι, την κοινωνική, η οποία εν πολλοίς συμπίπτει με την οικονομική, την πνευματική, οι πιο μορφωμένοι. Αυτοί σε γενικές γραμμές αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του κράτους και επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα τη λειτουργία του. Προς την καλή ή κακή κατεύθυνση με τις απόψεις τους ή τις πράξεις τους εφόσον κατέχουν καίριες θέσεις, όπως συμβαίνει στη χώρα μας. Ολες οι ελίτ αλληλεπιδρούν, αλληλοεξαρτώνται και κινούνται μέσα σ’ ένα πλαίσιο αποδεκτό, παραδεκτό. Μη ενοχλητικό για το κάθε λογής κατεστημένο. Οπως αυτό διαμορφώνεται και κινεί τα νήματα, την ασθμαίνουσα ατμομηχανή του κρατικού μορφώματος που λέγεται Ελλάδα. Σχεδόν από τη γένεσή του, ιδιαίτερα την εποχή του σχεδίου Μάρσαλ, για την ανοικοδόμηση της χώρας. Τα ίδια σχεδόν πρόσωπα, όπως τα είχε σχεδόν ονοματίσει ο τότε Αμερικανός πρέσβης, που ενέμοντο τα κονδύλια της αμερικανικής βοήθειας και χρησιμοποιούνταν για ίδιον όφελος. Και συνεχίζεται με τους επιγόνους τους και τους προστιθέμενους εκάστοτε επικυρίαρχους που ζουν από το κράτος, χάριν του κράτους.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι πολίτες αυτής της χώρας παραγνωρισμένοι, όμως μη ανήκοντες στις γνωστές ελίτ. Είτε είναι ευκατάστατοι είτε όχι, είναι αυτοί που δίνουν πνοή δημιουργικότητας, ζωντάνιας, χαράς στη χώρα και διαπρέπουν με το έργο τους. Ανθρωποι δεμένοι με τον τόπο τους, τις παραδόσεις τους, τις καλές και κακές στιγμές. Ενας απ’ αυτούς ήταν αναμφισβήτητα ο Θόδωρος Βασιλάκης, που ξεκίνησε από το μηδέν και δημιούργησε μια υγιέστατη επιχείρηση, την Aegean, που όμοιά της είχε χρόνια να αντικρίσει το ευάλωτο από επιρροές, δυσανεκτικό προς κάθε υγιές, ελληνικό κράτος.

Υπάρχουν όμως κι άλλοι σκαπανείς, αθόρυβοι και άγνωστοι στο ευρύ κοινό. Είναι σκαπανείς της αγροτικής γης. Ξυπνούν όταν ροδίσει ο ήλιος να δουν τα ζωντανά τους, πρόβατα, γίδια, κότες. Εχουν και τα ζαρζαβατικά τους, και δεν χρησιμοποιούν χημικά σκευάσματα. Γι’ αυτό κι όλα τα πωλούν όταν είναι η εποχή τους. Κι αυτό σημαίνει άδειο πάγκο. Πώς πάει, Βάσω, δεν έχεις ντομάτες; Μα τι θες, κυρ Δημήτρη, να σου δώσω πριν την ώρα τους; Τώρα στα γεράματα ν’ αλλάξουμε; Ο Κυριάκος, πάντα καλόβολος συμφωνεί μ’ όσα λέει η Βάσω. Του άρεσε η συζήτηση η πολιτική. Ηταν με το ΠΑΣΟΚ και παράγοντας… του χωριού. Εντιμος, καλοσυνάτος. Η Βάσω δεν εκφράζεται. Μόνο καμιά φορά μας έλεγε, όταν συζητούσαν οι άλλοι πολιτικά, μπροστά από τον πάγκο, τους έδιωχνε με τον τρόπο της. Αντε παιδιά, να κάνουμε και καμιά δουλειά, όλο συζητάτε και συμπέρασμα δεν βγαίνει. Με τις επιδοτήσεις μάθατε να ζείτε. Από τότε δεν ξαναφάνηκαν. Τίποτε δεν μένει αναξιοποίητο, όλα είναι ευλογημένα. Μιλάνε με τη φύση, με τη γη, με τα ζωντανά. Κι όλα τα προϊόντα τους στην ώρα τους. Αυτοί που φεύγουν δεν αντικαθίστανται, ο Κυριάκος, η Βάσω, ο Μάκιας, καθώς και η Κωνστάντω είναι οι τελευταίοι μιας άλλης Ελλάδας, του μόχθου, του φιλότιμου, της αξιοπρέπειας. Αυτοί είναι η ελίτ, η εκλεκτή, για εμένα. Που τη σέβομαι, την υπολήπτομαι και κλίνω το γόνυ μπροστά της. Ανθρωποι απλοί, άδολοι, μεροκαματιάρηδες, με κοφτερό μυαλό, θαλερό που οι απαντήσεις τους είναι λες μια λαβωματιά στην καρδιά για όσα έρχονται, εν αγνοία μας. Για μια Ελλάδα παραπαίουσα, αναξιόπιστη.Η ελίτ της εργασίας της γης όμως δεν μπορεί να επιδράσει και ν’ αλλάξει τα μυαλά της κυβερνώσας ελίτ, που χλευάζει το ανυπόκριτο, ευγενές στοιχείο.

*Πρώην Πρόεδρος ΔΣΑ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή