Ενα πέπλο ομίχλης καλύπτει τα αίτια που οδήγησαν στη διοργάνωση της νέας αινιγματικής έκθεσης του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης, ενώ για τον πλήρη κατάλογο με τα ονόματα των 30 συμμετεχόντων καλλιτεχνών θα πρέπει να αρκεστούμε σε φήμες. Σύμφωνα, πάντως, με τις πρώτες επιβεβαιωμένες πληροφορίες, ο τίτλος του πρώτου στο είδος του αφιερώματος στη σχέση της τέχνης και της συνωμοσίας θα είναι «Everything is Connected: Art and Conspiracy» (Ολα συνδέονται: Τέχνη και συνωμοσία) και τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν για τις 18 Σεπτεμβρίου, πιθανότατα για να τραβήξουν την προσοχή της κοινής γνώμης από κάποιο κοσμοϊστορικό γεγονός.
Τα περίπου 70 έργα της έκθεσης, μεταξύ των οποίων γλυπτά, ζωγραφική, βίντεο και εγκαταστάσεις, δημιουργήθηκαν τον τελευταίο μισό αιώνα, από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 έως την αμερικανική προεκλογική εκστρατεία του 2016. Τα περισσότερα εμπίπτουν σε δύο μεγάλες κατηγορίες: Ορισμένοι καλλιτέχνες καταπιάνονται με πραγματικές συνωμοσίες και σκάνδαλα, όπως η Sarah Charlesworth, που στη σύνθεση «April 21, 1978» «δανείζεται» τη φωτογραφία του Ιταλού πρωθυπουργού Αλντο Μόρο, τραβηγμένη από τους απαγωγείς του λίγο πριν από τη δολοφονία του. Στην εικόνα, ο Μόρο κρατά το εξώφυλλο της La Repubblica, που αναγράφεται η είδηση του θανάτου του. Ακόμα, ο Hans Haacke διερευνά τα αρχεία του κτηματολογίου της Νέας Υόρκης από τη δεκαετία του ’70 και εντοπίζει ορισμένες ύποπτες ανακρίβειες, ο Marc Lombardi ανακαλύπτει σκοτεινά δίκτυα ανταλλαγής ανάμεσα σε πολιτικούς, επιχειρηματίες και εμπόρους όπλων, ο Trevor Paglen φωτογραφίζει σημεία, όπου η αμερικανική κυβέρνηση κατηγορείται ότι πραγματοποίησε μυστικές συλλήψεις, ενώ η εγκατάσταση των Louise και Jane Wilson αποτελείται από φιλμ τραβηγμένα στο εσωτερικό των εγκαταλελειμμένων κεντρικών γραφείων της Στάζι στο Ανατολικό Βερολίνο. Το συγκεκριμένο έργο θεωρείται ένα από τα κορυφαία δείγματα βίντεο αρτ του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα.
Τα υπόλοιπα έργα ανήκουν περισσότερο στη σφαίρα του φαντασιακού, δεν παύουν όμως να αποκαλύπτουν σημαντικές αλήθειες για την εποχή της υπερ- (και παρα) πληροφόρησης και της δυσπιστίας απέναντι στους θεσμούς και στα ΜΜΕ. Για παράδειγμα, η Lutz Bacher πήρε συνέντευξη από τον εαυτό της σχετικά με τη δολοφονία του προέδρου Κένεντι, και δημιούργησε μία μάλλον σχιζοφρενική αυτοπροσωπογραφία αποτελούμενη από φωτοτυπίες, που υποτίθεται ότι απεικονίζουν τον εκτελεστή Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ, ενώ ο Jim Shaw αποτυπώνει με τον (πειραγμένο) φακό του τις επισκέψεις UFOs. και εξωγήινων. Επιπλέον, τα αφαιρετικά ψηφιακά βίντεο του Jeremy Blake ισορροπούν στη γραμμή ανάμεσα στη ζωγραφική και στο σινεμά και στο όριο ανάμεσα στην πραγματικότητα και στη φαντασία.
Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί στον τέταρτο όροφο του Met Breuer από τις 18 Σεπτεμβρίου έως τις 6 Ιανουαρίου.