Το ’χει η ρημάδα η Ελλάδα. Δύσκολες καταστάσεις και ατυχείς συγκυρίες, που κάθε πολιτισμένη χώρα αντιμετωπίζει αποτελεσματικά βάσει συγκεκριμένου σχεδίου, να τις μετατρέπει σε ανείπωτες τραγωδίες, λόγω της αδυναμίας του κρατικού μηχανισμού να αντεπεξέλθει σε κάθε τι που ξεφεύγει από την καθημερινή διαχείριση. Ετσι, μια ισχυρή μπόρα έφθασε να πνίξει 23 ανθρώπους στη Μάνδρα τον χειμώνα και μια ξαφνική πυρκαγιά, με δαιμονισμένο αέρα, τη Δευτέρα, να οδηγήσει σε τουλάχιστον 74 νεκρούς στο Μάτι και στον Νέο Βουτζά, με ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές σε όλη την Αττική. Και δεν μιλάμε για καταιγιστικές νεροποντές πολλών 24ώρων σαν αυτές που εκδηλώνονται στο Μπανγκλαντές, ούτε για φωτιές που διαρκούν βδομάδες και καίνε εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα και χιλιάδες σπίτια, α λα Καλιφόρνια. Μιλάμε για ακραία καιρικά φαινόμενα τοπικής, όμως, έκτασης, σε περιοχές που απέχουν μόλις μισή ώρα από το κέντρο της Αθήνας – με όλες τις δυνάμεις άμεσης επέμβασης και τα μέσα διάσωσης να βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής!
Η τραγωδία στο Μάτι θα είχε αποφευχθεί αν οι υπηρεσίες της δασοπυρόσβεσης είχαν κάνει τη δουλειά τους, είχαν έγκαιρα εκτιμήσει με βάση την κατεύθυνση και την ένταση του ανέμου προς τα πού και πόσο γρήγορα θα πάει η πυρκαγιά που ξεκίνησε από το Νταού Πεντέλης, ώστε να βάλουν μπρος ένα σχέδιο εκκένωσης της περιοχής, που θα απομάκρυνε τον κόσμο από το επίκεντρο της πύρινης λαίλαπας. Αντίθετα, οι υπηρεσίες δεν εκτίμησαν σωστά την τελική κατεύθυνση της φωτιάς και αυτοσχεδίασαν. Η αστυνομία έκλεισε τη Μαραθώνος και εξέτρεψε την κυκλοφορία προς το Μάτι –θεωρώντας ότι η φωτιά δεν μπορεί να διασχίσει τη λεωφόρο–, ουσιαστικά εγκλωβίζοντας τους πολίτες σε ένα λαβύρινθο μικροδρομίσκων, από τον οποίο κάποιοι άτυχοι συμπολίτες μας δεν μπόρεσαν ποτέ να ξεφύγουν.
Γι’ αυτό όμως το επιχειρησιακό έλλειμμα, την αδυναμία της πολιτείας να προλάβει το κακό και να οδηγήσει με ασφάλεια τους πολίτες μακριά από τη φωτιά υπάρχουν τεράστιες ευθύνες, που πρέπει να αποδοθούν. Ωστε να υποχρεωθεί να αποκτήσει επιτέλους η χώρα σχεδιασμό και διαδικασίες και να μη βασίζεται στην αυτοθυσία των πυροσβεστών, των λιμενικών και των εθελοντών. Και να πάψει να θρηνεί συνεχώς νέα θύματα – με την κυβέρνηση να καταφεύγει σε νυχτερινές συσκέψεις συντονισμού σε ζωντανή σύνδεση για τα μάτια του κόσμου.