09.00 – 10.00
Το ξυπνητήρι μου χτυπάει. Ενα κομμάτι του εαυτού μου σηκώνεται από το κρεβάτι, ένα άλλο συνεχίζει αφηρημένα τη ροή των ονείρων μου λύνοντας προβλήματα, ολοκληρώνοντας φανταστικούς διαλόγους με συνεργάτες ηθοποιούς ή φίλους. Χαϊδεύοντας τη σκύλα μου, κοιτάζω στο κινητό μου τα emails. Πίνω καφέ, αρχίζω σταδιακά να συγκεντρώνω τον εαυτό μου στο παρόν. Ανοίγω τις αποβραδίς σημειώσεις μου και τις συμπληρώνω. Κρατώ σημειώσεις για το λιμπρέτο που δουλεύω αυτή την εποχή. Αυτό με οδηγεί στο γραφείο, όπου για την επόμενη μία ώρα (μέχρι να χτυπήσει το πρώτο τηλέφωνο) απερίσπαστα δουλεύω γράφοντας ή κρατώντας σκηνοθετικές σημειώσεις.
10.00 – 12.00
Αφιερωμένη σε θέματα παραγωγής, μιλάω με τους συνεργάτες μου, με την Πολιτιστική Πρωτεύουσα Μάλτας για τη νέα ανάθεση «Καζίν Μπαρόκ», με φεστιβάλ στη Βρετανία και Δανία. Ερωτήσεις του τύπου: «Γιατί δεν απαντάει η παραγωγή στις επίμονες ερωτήσεις της Γαλλίδας ατζέντισσας;» και κάποια προσωπικά θέματα συνεργατών: «Είναι ρατσιστές γι’ αυτό δεν με θέλουν;». Πολλά emails για την τουρνέ της παράστασης «Σπήλαιο» σε Αγγλία και Δανία, εξετάζω νέες προτάσεις για την περιοδεία και προπαντός προσπαθώ να κρατήσω τη ψυχραιμία μου με απρόβλεπτα του τύπου «η αεροπορική εταιρεία δεν δέχεται σαντούρι μέσα στο αεροσκάφος, μόνο κοντραμπάσο»!
12.00 – 17.00
Περιμένοντας να ολοκληρωθεί το τελευταίο transfer με φωτογραφίες προς το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, έχω ήδη καθυστερήσει στην πρόβα μου για το «Σπήλαιο». Από το μπαλκόνι μου βλέπω την Ακρόπολη και τη χαιρετώ. Σε λιγότερο από ένα τέταρτο βρίσκομαι στην πρόβα, ενώ, στο αυτοκίνητο, μιλάω με φίλους που αγαπώ και η φωνή τους, η αγάπη τους, με καθησυχάζει. Μπαίνω στην πρόβα της παράστασης «Σπήλαιο» που εναλλάσσεται αυτήν την εποχή με την πρόβα μιας άλλης παράστασής μου με τίτλο «Revolt Athens». Τελευταίες προσαρμογές των δύο παραστάσεων πριν από τη διεθνή τουρνέ. Θέλω κάθε δουλειά να παραμένει ένα ανοικτό πεδίο.
17.30 – 18.30
Στο σπίτι επικρατεί αναστάτωση. Η σκύλα μου ορμάει πάνω μου, η κόρη μου διαβάζει ή παίζει βιολί, στο σπίτι κάποιος πάντα θα παίζει μουσική, κιθάρα, βιολί ή θέρεμιν, ή απλώς θα κάνει θόρυβο, πολύ θόρυβο, και εγώ θα αναζητώ ησυχία, ενώ μου αρέσει ο χαμός αυτός κατά βάθος. Συνεργάτες και άνθρωποι έρχονται και φεύγουν. Κάποιος θα φέρει ένα συστημένο δέμα, άλλος θα παραλάβει μια κονσόλα ή βιβλία για πρόβες. Ερωτήσεις του τύπου «πότε πετάω για Βιέννη; Αύριο; Και πού θα μείνω;» εκσφενδονίζονται και προσπαθούν να απαντηθούν.
18.30 – 19.30
Συναντήσεις με συνεργάτες, ραντεβού, η συνέχεια της πρωινής δουλειάς, οργανωτικά. Αν αυτά γίνονται από το σπίτι, αγαπημένη μου συνήθεια είναι να δουλεύω στο ίδιο τραπέζι με την κόρη μου όταν διαβάζει τα μαθήματά της. Τη βοηθάω και με βοηθάει με την παρουσία της. Ποτίζω τα λουλούδια μου. Αυτός είναι ο διαλογισμός μου.
20.00 – 21.00
Skype με τους Αμερικανούς συνεργάτες του Στάνφορντ για το νέο project που θα ολοκληρωθεί στην Αμερική τον επόμενο χρόνο. Προβληματισμοί και σχεδιασμός. Πώς θα σχεδιάσουμε μια παράσταση όπου το κοινό θα μπορεί να «διαδρά» από τις θέσεις του με τη βοήθεια νέων τεχνολογιών; Πώς θα ενταχθεί η έρευνα του Στάνφορντ για την προσομοίωση ηχητικού περιβάλλοντος της Αγίας Σοφίας στο νέο πρότζεκτ; Κλείνουμε με ένα «to be continued». Την κάτσαμε.
21.00 – 23.00
Με τους φίλους μου ή την οικογένειά μου. Συνήθως σε κάποιο σπίτι χαλαρώνω με μια ταινία ή κουβέντα.
23.30 – 2.30
Η πιο βαθιά ώρα. Πολλά ξεπηδούν, γεννιούνταν εδώ αλλά και κατά τη διάρκεια του ύπνου. Μέσα στη σιωπή διαβάζω, γράφω. Οταν σκηνοθετώ, δουλεύω μέχρι τις 5 το πρωί. Πάντα μου άρεσε η νύχτα, κι όταν δεν ξενυχτούσα ή δεν έπινα, διάβαζα μέσα σε ένα μυστικό κουκούλι του χρόνου.
«Το σπήλαιο», σε σκηνοθεσία Ελλης Παπακωνσταντίνου, συνεχίζει την περιοδεία του στο Copenhagen Opera Festival στις 7 Αυγούστου και στο Aalborg Opera Festival της Δανίας στις 9 & 10 Αυγούστου, ενώ στην Ελλάδα θα το δούμε στο Μέγαρο Μουσικής τον Οκτώβριο. Η Ελλη Παπακωνσταντίνου έχει αναλάβει μία από τις τέσσερις βασικές παραγωγές της Βαλέτα – Πολιτιστική Πρωτεύουσα Ευρώπης 2018. Ταυτόχρονα, κυκλοφορεί η έκδοση «Βυρσοδεψείο, ένα θέατρο στα χρόνια της κρίσης» (εκδ. Νεφέλη).