Αποψη: Το δίδαγμα του Heysel ή άλλως: γιατί κανείς δεν παραιτείται;

Αποψη: Το δίδαγμα του Heysel ή άλλως: γιατί κανείς δεν παραιτείται;

2' 15" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ό​​ταν συνέβη η τραγωδία του Ηeysel το 1985 καταμετρώντας 39 νεκρούς (κυρίως οπαδούς της Γιουβέντους), και προτού οι Αρχές επιρρίψουν ευθύνες στη Λίβερπουλ και στους Βρετανούς γενικότερα, η Μάργκαρετ Θάτσερ, ως «σιδηρά κυρία» και ηγέτις η οποία πραγματικά ήταν, έδωσε αυστηρότατη εντολή στην αγγλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία να αποσύρει άμεσα όλες τις βρετανικές ποδοσφαιρικές ομάδες από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (https://en.m.wikipedia.org/wiki/Heysel_Stadium_disaster).

Τέτοια ηγέτις ήταν η Θάτσερ η οποία ήξερε να αναλαμβάνει ευθύνες και κόστος ανεξάρτητα από το εάν, και κατά πόσον, την όλη ευθύνη για την τραγωδία του Heysel είχαν οι Αγγλοι οπαδοί της Λίβερπουλ.

Αυτό μας διδάσκει «πολιτική ασυμμετρία» στην οποία μάλλον δεν αναφερόταν ο κ. Τσίπρας όταν αναφέρθηκε σε ασύμμετρες καταστάσεις. Τι ακριβώς εννοώ; Σε κανονικές (πολιτικές, οικονομικές, ή ακόμα σχετιζόμενες με το φυσικό περιβάλλον) συνθήκες, το όποιο έργο των κυβερνώντων είναι σχετικά εύκολο.

Ο απλός πολίτης, όμως, σίγουρα έχει περισσότερες απαιτήσεις από όσους έχουν (καλώς ή κακώς) την τύχη του στα χέρια τους σε περιόδους κατά τις οποίες τα πράγματα γίνονται πολύ πιο δύσκολα, όπως προφανώς βιώσαμε με τις πλημμύρες στο τέλος του 2017 ή τις φονικές πυρκαγιές των τελευταίων ημερών.

Ο κ. Τσίπρας σίγουρα δεν ευθύνεται επειδή δημιουργήθηκε, σε διάστημα δεκαετιών, ένα πολεοδομικό χάος στο Μάτι της Αττικής το οποίο συνέβαλε στα τραγικά γεγονότα των τελευταίων ημερών.

Για να συνεχίσω, λοιπόν, και πάλι με τα ποδοσφαιρικά, ο κάθε προπονητής ποδοσφαίρου, το πρώτο που μαθαίνει στα ποδοσφαιρικά σεμινάρια είναι ότι ποτέ δεν αλλάζεις παίκτη όταν η ομάδα σου αμύνεται κόρνερ του αντιπάλου.

Με άλλα λόγια, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι καλώς έπραξε ο κ. Τσίπρας να μη ζητήσει άμεσα τις παραιτήσεις των υπευθύνων, ήτοι, στην προκειμένη περίπτωση, του υπουργού Προστασίας του Πολίτη ή της ηγεσίας της Περιφέρειας Αττικής.

Αλλωστε, ο κ. Τσίπρας δεν διαθέτει το «πολιτικό ανάστημα» της Μάργκαρετ Θάτσερ η οποία ποτέ δεν «μάσαγε» τα λόγια της. Με μια ειδοποιό διαφορά, όμως, η οποία καταρρίπτει τον κανόνα «μη αλλαγής παίκτη στο κρίσιμο κόρνερ»: Πράγματι, όταν δεν είναι η πρώτη φορά που το κακό συμβαίνει (όπως βιώσαμε και με τους νεκρούς από τις πρόσφατες πλημμύρες), θα έπρεπε ήδη ο πρωθυπουργός να είχε «ζητήσει τον λόγο» τόσο από τον κ. Τόσκα όσο και από την κ. Δούρου. Δεν πέρασε, άραγε, από το μυαλό του αυτό που αναρωτιέται ο κάθε Ελληνας και Ελληνίδα; Και τι αναρωτιόμαστε όλοι, έχοντας κατά νου και την προηγούμενη εμπειρία και μνήμη από τις φονικές πλημμύρες του 2017; Οτι κανείς δεν μπορεί να εμπιστευθεί τόσο την ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη όσο και την ηγεσία της Περιφέρειας Αττικής ότι θα αντιδράσουν «καλύτερα» (sic) όταν το επόμενο (φυσικό) κακό ξαναχτυπήσει με ιδιαίτερη σφοδρότητα την πόρτα μας…

* Ο κ. Κώστας Μήλας είναι καθηγητής και πρόεδρος του ερευνητικού τομέα στο τμήμα Οικονομικών, Χρηματοοικονομικών και Λογιστικής, University of Liverpool.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή