Αντίστροφα μετράει ο χρόνος για όσους έχουν κάνει αίτηση υπαγωγής στον νόμο Κατσέλη, καθώς από τις 15 Σεπτεμβρίου αίρεται το τραπεζικό απόρρητο για όσους επιθυμούν να συνεχίσουν να απολαμβάνουν την προστασία του νόμου. Η άρση του τραπεζικού απορρήτου θεσμοθετήθηκε τον Ιούνιο με τον νόμο 4549, που επισφράγισε την τέταρτη αξιολόγηση, δίνοντας 3μηνη διορία σε όσους δεν θέλουν την άρση του απορρήτου τους, να εναντιωθούν. Καταληκτική ημερομηνία για όσους θέλουν να εναντιωθούν στην άρση του απορρήτου τους, είναι η 15η Σεπτεμβρίου.
Μετά την ημερομηνία αυτή το απόρρητο αίρεται αυτόματα και οι τράπεζες θα έχουν πρόσβαση στην πληροφόρηση για τις τραπεζικές καταθέσεις ή τα άλλα περιουσιακά στοιχεία που έχουν στην κατοχή τους, όσοι έχουν προσφύγει στον νόμο Κατσέλη. Συνολικά στον νόμο έχουν προσφύγει 180.000 δανειολήπτες, ενώ οι οφειλές από δάνεια που καλύπτονται πίσω από το προστατευτικό πλαίσιο ανέρχονται σε 18 δισ. ευρώ. Στην περίπτωση που κάποιος εναντιωθεί στην άρση του απορρήτου του χάνει την προστασία του νόμου, δηλαδή την παύση όλων των αναγκαστικών μέτρων, όπως η κατάσχεση λογαριασμών ή ο πλειστηριασμός του ακινήτου. Ετσι παρά το γεγονός ότι κάποιος δεν στερείται του δικαιώματος να ρυθμίσει τις οφειλές του βάσει της δικαστικής οδού και της λύσης που θα προτείνει το αρμόδιο Ειρηνοδικείο, εάν εναντιωθεί στην άρση του απορρήτου, χάνει μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσής του, την προστασία από κάθε είδους αναγκαστικό μέτρο που μπορεί να ασκήσει ο πιστωτής.
Η άρση του τραπεζικού τους απορρήτου θα αποτελέσει το βασικό όπλο των τραπεζών στη μάχη κατά των στρατηγικών κακοπληρωτών, μεγάλος αριθμός των οποίων έχει βρει καταφύγιο στο νόμο Κατσέλη. Σύμφωνα με εκτιμήσεις περί τους 50.000 δανειολήπτες θα τεθούν εκτός προστασίας, ξεκαθαρίζοντας την ήρα από το στάρι σε ό,τι αφορά αυτούς που βρίσκονται σε πραγματική αδυναμία και έχουν προσφύγει στον νόμο Κατσέλη και σε όσους έχουν αξιοποιήσει τα κενά του νόμου για να αποφεύγουν τις υποχρεώσεις τους. Μεταξύ των αλλαγών που θεσμοθετήθηκαν στον πρόσφατο νόμο είναι επίσης:
• Η άμεση απώλεια της προστασίας σε περίπτωση που κάποιος δεν είναι συνεπής στη ρύθμιση που θα ορίσει το δικαστήριο. Μοναδική εξαίρεση θα αποτελεί η συνδρομή λόγων που δικαιολογούν ανωτέρα βία.
• Η απώλεια της προστασίας σε περίπτωση που κάποιος οφειλέτης ζητήσει δύο αναβολές, μια πρακτική που υιοθετείται συχνά από τους στρατηγικούς κακοπληρωτές, ανανεώνοντας επί μακρόν την ασυλία του νόμου.
• Η απώλεια της προστασίας σε περίπτωση που ο οφειλέτης δεν προσέλθει στο δικαστήριο κατά την ημέρα εκδίκασης της υπόθεσής του. Ο νόμος δίνει περιθώριο 30 ημερών στον οφειλέτη να πάρει νέα δικάσιμο και αν δεν το κάνει θα θεωρείται ότι παραιτείται της προστασίας.
• Ο αναδρομικός επανυπολογισμός των τόκων σε περίπτωση που η προσφυγή απορριφθεί από το δικαστήριο. Μέχρι πρόσφατα οι τόκοι «πάγωναν» με την υποβολή της αίτησης από τον οφειλέτη. Πρόκειται για μια από τις σημαντικές αλλαγές στον νόμο που αποσκοπεί στο να αποθαρρύνει τους στρατηγικούς κακοπληρωτές και κυρίως αυτούς που σκοπίμως κάνουν αίτηση υπαγωγής σε προστασία, παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν ότι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου. Σύμφωνα με εκτιμήσεις των τραπεζών, πρόκειται για το 30%-40% αυτών που κάνουν αίτηση ένταξης στον νόμο και οι οποίοι καταφεύγουν στην προστασία με στόχο να κερδίσουν χρόνο, απολαμβάνοντας άτοκη περίοδο χάριτος μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης, που μπορεί να απαιτήσει από 1 έως και 11 χρόνια.