Κάθε φορά που μιλάει ο Μητσοτάκης, ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνει εξωγήινο. Ψάχνει μια φράση – λίγη τροφή για τρολάρισμα. Eτσι και από την προχθεσινή συνέντευξη του προέδρου της Ν.Δ. αποκόπηκε το βρεγμένο μακρυμάνικο. Ο Μητσοτάκης είχε δώσει ένα παράδειγμα προληπτικής ενημέρωσης για την πυροπροστασία, που θα μπορούσε να είχε γλιτώσει κάποιους από τα εγκαύματα. Η «μετάφραση» από τους σκοπευτές του Δικτύου εμφάνιζε τον Μητσοτάκη να έχει πει ότι οι άνθρωποι θα είχαν σωθεί εάν φορούσαν βρεγμένα ρούχα. Το κρούσμα είναι ενδεικτικό. Δείχνει ότι το μόνο που η κυβέρνηση διατηρεί σε αδιάπτωτη ετοιμότητα είναι οι μηχανισμοί της πολιτικής της αυτοπροστασίας.
Η σιωπή της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετά την καταστροφή –η απόσυρση των στελεχών της από τα πάνελ και οι βουβές επισκέψεις του προέδρου της– απορρύθμισε τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Χωρίς να μπορεί να κρατηθεί από κάποιον εχθρό, η κυβέρνηση έχασε την ισορροπία της. Εψαξε τον εχθρό στα media. Τον έψαξε μέχρι και στα θύματα, που «έχτισαν βίλες στην άμμο». Στο τέλος, όμως, έμεινε να σκιαμαχεί μόνη, έχοντας να αντιμετωπίσει τον αντίλαλο των δικών της αλυσιδωτών αποτυχιών.
Η αφωνία της Ν.Δ. κατά τα πρώτα τρία εικοσιτετράωρα αποδείχτηκε αντιπολιτευτικά εκκωφαντική – πιο δραστική από την πεπατημένη της καταγγελίας και την παρόρμηση εκείνων των στελεχών που ζητούσαν να γίνουν ντουντούκες της οργής. Αποδείχτηκε ορθή η αυτοσαρκαστικά ξηρή πρόβλεψη ότι «αν δεν εμφανιστούμε τρεις ημέρες στα κανάλια, δεν θα λείψουμε σε κανέναν».
Θα μπορούσε κάποιος να γενικεύσει τη διαπίστωση: Ακόμη κι όταν είναι σε πλεονεκτική θέση έναντι της κυβέρνησης, οι εκπρόσωποι της Ν.Δ. είναι καταδικασμένοι να απορροφούν μέρος της διάχυτης αντισυστημικής δυσπιστίας. Είναι καταδικασμένοι να χάνονται σε αυτό που ο καταπονημένος τηλεθεατής προσλαμβάνει ως ηχορρύπανση.
Ο τρόπος που ο Μητσοτάκης επέλεξε, εν τέλει, να εμφανιστεί έμοιαζε σχεδιασμένος για να τονίσει την αντίθεση προς τους χορευτικούς αυτοσχεδιασμούς του Τσίπρα γύρω από την «πολιτική ευθύνη». Μόνος και όρθιος στο κέντρο της σκηνής, ο Μητσοτάκης δοκίμασε ένα μείγμα απρόσφορο για το Kοινοβούλιο, αλλά πιο κοντινό στην πολιτική του ιδιοσυγκρασία: καταγγελία χωρίς ντεσιμπέλ· προγραμματική λίστα· μετρημένο συναίσθημα. Το τελευταίο ήταν και το πιο δύσκολο. Κάθε έκφραση συναισθήματος από τα χείλη του Μητσοτάκη πρέπει να διαπεράσει ένα τείχος εμπεδωμένων στερεοτύπων για τον ίδιο, την οικογένειά του και το κόμμα του.
Η στιγμή, πάντως, ήταν σπάνια. Συνήθως ο Μητσοτάκης κινείται μέσα στα σχοινιά του ρινγκ. Προχθές κινήθηκε σε περιβάλλον που του επέτρεψε να δείξει πώς θα είναι ως πρωθυπουργός. Μέχρι τις εκλογές δεν θα έχει πολλές ευκαιρίες σαν την προχθεσινή. Και θα εξακολουθήσει να έχει ένα κόμμα που, ενίοτε, μπορεί να πείθει περισσότερο με τη σιωπή του.