Τα επίσημα θύματα του τυφώνα «Μαρία», ενός τροπικού κυκλώνα που έπληξε το Πουέρτο Ρίκο στις 20 Σεπτεμβρίου 2017, είναι 64. Ομως, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, στην πραγματικότητα τα θύματα της φυσικής καταστροφής μπορεί να φθάνουν τα 1.139. Πού οφείλεται αυτή η τεράστια διαφορά ανάμεσα στους δύο αριθμούς;
Στο ότι, όπως αναφέρουν οι ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια και του Πανεπιστημίου του Τέξας, συνήθως σε μια φυσική καταστροφή λαμβάνονται υπόψη μόνο τα άμεσα θύματα του φαινομένου και όχι τα έμμεσα, δηλαδή όσα θα πεθάνουν το επόμενο διάστημα από αιτίες σχετικές με το συμβάν. Στην περίπτωση του συγκεκριμένου τυφώνα θύματα θεωρήθηκαν οι 64, των οποίων το πιστοποιητικό θανάτου ανέγραφε τον τυφώνα ως την αιτία του θανάτου.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Αλέξις Ραούλ Σάντος, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο Journal of American Medical Association, δήλωσαν ότι πέρα από όσους πεθαίνουν τη μέρα του περιστατικού, όπως συνέβη στον τυφώνα «Μαρία», υπάρχουν πρόσθετοι θάνατοι τους επόμενους μήνες, οι οποίοι επίσης θα πρέπει να αποδοθούν στη φυσική καταστροφή. Μόνο έτσι, όπως δήλωσε ο Σάντος, «θα έχουμε μια καλύτερη ιδέα της πραγματικής ζημιάς και θα αποφύγουμε την επανάληψη της ιστορίας, χρησιμοποιώντας την εμπειρία μας, προκειμένου να αναθεωρήσουμε τα ισχύοντα πρωτόκολλα, τις πολιτικές και τις διαδικασίες διαχείρισης εκτάκτων περιστατικών».
Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι μεταξύ Σεπτεμβρίου – Νοεμβρίου 2017 υπήρξαν 1.075 ακόμη θάνατοι σχετικοί με τον τυφώνα. Μόνο από τον Δεκέμβριο και μετά φάνηκε πλέον οι πρόωροι θάνατοι να επανέρχονται στα φυσιολογικά προ τυφώνα επίπεδά τους. Οπως ανέφερε ο Σάντος, συνήθως υποτιμάται η αφανής επίπτωση μιας φυσικής καταστροφής στην υγεία. «Οταν μια περιοχή πλημμυρίζει και μένει χωρίς ρεύμα, αυτό δεν είναι πια ασφαλές περιβάλλον για μια γιαγιά που κάνει αιμοκάθαρση ή για κάποιον που έχει κρίση άσθματος και χρειάζεται θεραπεία. Δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που πνίγονται ή πεθαίνουν σε μια κατολίσθηση, αλλά και όσοι πεθαίνουν επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε βασικές ανάγκες».