Σαν απόσταγμα μιας βιωματικής εμπειρίας, οι φωτογραφίες των Μετεώρων είναι για τον Αιμιλιανό Γκέκα μία συνάντηση στον δρόμο της προσωπικής ανέλιξης. Περισσότερο, διαφαίνεται μια πορεία αυτογνωσίας αλλά και κατανόησης του γενέθλιου τόπου, της φωτογραφικής διαδικασίας, της εμβάθυνσης στον εαυτό. Ο Αιμιλιανός Γκέκας, συντηρητής έργων τέχνης και εσχάτως φωτογράφος, περιέλαβε τις φωτογραφίες που έβγαλε στα Μετέωρα σε ένα λεύκωμα και αυτό φαίνεται να έχει την εξωστρεφή λειτουργία μιας εσωτερικής υπόθεσης.
Είχε τελειώσει τις σπουδές του στη Θεσσαλονίκη και στο Λονδίνο όταν μένοντας για μεγάλο διάστημα μακριά από τα Μετέωρα «κατάλαβε πόσο πολύ ήταν δεμένος και ίσως εξαρτημένος μαζί τους». «Γι’ αυτό μου γεννήθηκε η ιδέα να αγοράσω μια φωτογραφική μηχανή, για να μπορέσω έτσι να αποτυπώσω έστω και κάτι ελάχιστο από τη μετεωρίτικη ατμόσφαιρα. Κάπως έτσι έγινε το ξεκίνημά μου στη φωτογραφία».
«Με την επιστροφή μου από τις σπουδές και ζώντας πλέον στον αγαπημένο μου τόπο, ευτυχής συγκυρία έφερε έτσι τα πράγματα ώστε να γνωρίσω τον μέντορά μου στη φωτογραφία, τον διάσημο και πολυβραβευμένο Ελληνογάλλο Μανώλη Coupé-Καλομοίρη», λέει ο Αιμιλιανός Γκέκας. «Γνωριστήκαμε τυχαία στα Μετέωρα, την ώρα που παρέδιδε μαθήματα καλλιτεχνικής φωτογραφίας τοπίου στους μαθητές που είχε μαζί του. Αφού με είδε πολύ πρόθυμο και μια και χρειαζόταν κάποιον ντόπιο για να τους δείχνει τα μονοπάτια ανάμεσα από τους βράχους, με προσκάλεσε να παρακολουθήσω το υπόλοιπο σεμινάριο, όπως και έγινε».
Η μύηση
Η συνάντηση αυτή προβίβασε τον Αιμιλιανό Γκέκα ως φωτογράφο και επί της ουσίας τον μύησε στην αληθινή φωτογραφία. «Μαζί με αυτά και πολλά άλλα ενδιαφέροντα θυμάμαι όταν μας τόνιζε πως χρειάζεται πολύς κόπος και πόνος για να γίνει κάποιος φωτογράφος τοπίου και πως για να μπορεί να λέγεται κάποιος έτσι, θα πρέπει να περάσουν τουλάχιστον 5 με 7 χρόνια καθημερινής και απαιτητικής ενασχόλησης. Αν και στο άκουσμα αυτό απογοητεύτηκα, κάπως έτσι ξεκίνησε και το δικό μου στοίχημα».
Ο στόχος ήταν τώρα να δει τον τόπο που γεννήθηκε με περισσότερο διεισδυτικό βλέμμα. Ο ίδιος είχε γεννηθεί στο Καστράκι, όπου η καθημερινή θέα των βράχων τον είχε επηρεάσει βαθιά στα παιδικά του χρόνια. Μέλη της οικογένειάς του ήταν μοναχοί και μοναχές στις μονές των Μετεώρων. Η σχέση με τη θρησκεία ήταν ενεργή.
Το στοίχημα
«Εβαλα στοίχημα να αποτυπώσω τα Μετέωρα φωτογραφίζοντάς τα σπιθαμή προς σπιθαμή, μέρα παρά μέρα και εποχή προς εποχή. Μετά την παρέλευση επτά ετών και έχοντας συγκεντρώσει χιλιάδες φωτογραφίες από την περιοχή, δεν θα τολμήσω να πω αν πέτυχα το στοίχημα, αλλά ότι σίγουρα προσπάθησα, μου άρεσε και άξιζε τον κόπο. Καρπός όλης αυτής της πολυετούς και επίπονης προσπάθειας είναι και το λεύκωμα, το οποίο ήρθε να καθρεφτίσει, όχι τόσο την προσπάθεια και τον κόπο μου αλλά την ομορφιά και συνάμα την τραχύτητα ενός ευλογημένου τόπου. Ενός τόπου που όπως και όσες φορές να τον δει κανείς πάντα θα βρίσκει τρόπους να μας ελκύει, όχι μόνο φωτογραφικά αλλά κυρίως σωματικά και πνευματικά».
Περισσότερες πληροφορίες για το λεύκωμα στο: [email protected].