Ζυγίζεται η αισχύνη;

2' 5" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​Για να μην ξεχνιόμαστε, στις 21 Αυγούστου, Τρίτη ημέρα, κατά τας Γραφάς, η πεφιλημένη πατρίς θα είναι πλέον μνημονιακώς απελεύθερη. Αυτό φρόντισε να μας υπενθυμίσει ο Φώτης Κουβέλης, αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Αμύνης, την περασμένη Τετάρτη, δηλώνοντας ότι αντιλαμβάνεται τον πόνο που έχει προκληθεί από τις φονικές πυρκαγιές («έχουν μαυρίσει οι ψυχές όλων μας»), αλλά στις 21 Αυγούστου έχουμε «ένα τεράστιο γεγονός».

Δεν έχει άδικο. Εξάλλου, αυτή είναι η περιρρέουσα κυβερνητική ντιρεκτίβα: ένα σας δίνουμε, ένα σας παίρνουμε. Υπάρχει πάντοτε ένα ζύγι, αυτό το μικροαστικό δούναι και λαβείν, αυτό το μίζερο «να μη μας ρίξουν» στην ανταλλαγή. Είναι η κυνική κουτοπονηριά, με την οποία μας στολίζουν νυχθημερόν κυβερνήτες και συγκυβερνήτες. Και εξακολουθούν να το κάνουν, ενώ πράγματι θα παραδώσουν στάχτη – καθόλου μεταφορική, παντελώς κυριολεκτική.

Αυτούς τους τραγικούς θανάτους τοποθετούν διαρκώς στο ζύγι, αυτούς που θολώνουν την εικόνα της επιτυχίας (κατά τον Παύλο Πολάκη), που ρίχνουν μιαν αχλύ στην αποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού, που τα πήγε περίφημα την πρώτη εβδομάδα, αλλά τη δεύτερη άρχισαν να ξηλώνονται οι επιτελείς, πολιτικοί και επιχειρησιακοί, οι αρχικώς «αλάνθαστοι». Σε αυτό το ζύγι τοποθετούνται οι απώλειες και ο θρήνος, αφού «στη διάρκεια της προσπάθειάς μας για υπέρβαση των μνημονίων δεν καταφέραμε να αλλάξουμε, όπως οφείλαμε και έχει ανάγκη ο τόπος, εκείνες τις νοοτροπίες και τις αντιλήψεις που το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα της συνενοχής και της διαπλοκής είχαν μετατρέψει την ελληνική κοινωνία σε συνυπεύθυνη στην παρανομία και ταυτόχρονα το νομιμοποιούσε» (κατά την –ασύντακτη– ανακοίνωση της Κίνησης «Πράττω»). Λυπούμαστε πολύ, δεν προλάβαμε, είχαμε άλλες δουλειές… Αυτές που θα γιορτάσουμε στις 21 Αυγούστου.

Διότι, σε δέκα ημέρες από σήμερα, η «μεταμνημονιακή άνοιξη», που χαρίεσσα μας περιμένει, θα ισοσκελίσει τα πάντα: τους θανάτους, τη Μάνδρα, το Μάτι και τον Νέο Βουτζά. Θα ισορροπήσει –τρία χρόνια, ένα μνημόνιο, ένα δημοψήφισμα και τουλάχιστον δύο καταστροφές μετά– τον πόνο με την «περήφανη επιτυχία» που έβαλε γραβάτα στον πρωθυπουργό. Αυτό που δεν έχουν, όμως, ακόμα καταλάβει είναι ότι η αλαζονεία τους (αυτή που επιτρέπει στην Ελένη Αυλωνίτου να μιλάει δημοσίως για «π…ριά του Μητσοτάκη») θα τους πνίξει.

Επιμένω, όμως. Ο Φώτης Κουβέλης έχει δίκιο. Πράγματι αντιλαμβάνεται την οδύνη των στιγμών. Δεν αντιλαμβάνεται, βέβαια, ότι η χώρα, αφημένη στους πέντε ανέμους, λάμνει, με καμένα φτερά και πνιγμένα μάτια, προς την 21η Αυγούστου, «ένα τεράστιο γεγονός». Τη μέρα που θα αποδειχθεί ότι δεν σημαίνει τίποτα μπροστά στη 15η Νοεμβρίου 2017 και στην 23η Ιουλίου 2018. Καμία μέρα γιορτής αυτής της κυβέρνησης δεν θα σημαίνει τίποτα μπροστά σε αυτές τις μέρες – και στον τρόπο που στάθηκαν απέναντι σε αυτές: δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή