Αισιόδοξοι για το επιχειρηματικό μέλλον τους στην Κίνα είναι οι οίκοι πολυτελών ειδών. Γι’ αυτό και σπεύδουν να κάνουν νέες επενδύσεις. Σημειωτέον ότι είναι η πρώτη φορά που προβαίνουν σε μια τέτοια κίνηση την τελευταία πενταετία. Ο λόγος που είχαν «παγώσει» οι επενδύσεις τους ήταν η εκστρατεία του Πεκίνου για την πάταξη της διαφθοράς και του «μαύρου» χρήματος.
Αυτή τη φορά, οίκοι όπως οι Louis Vuitton και Prada έχουν στρέψει την προσοχή τους στις μικρότερου μεγέθους μεγαλουπόλεις της Κίνας. Ωστόσο, ανεξαρτήτως της εκστρατείας κατά της διαφθοράς και της επιβράδυνσης της οικονομίας, όσοι είναι μεταξύ 20 και 35 ετών και έχουν χρήματα ξοδεύουν αφειδώς. Οπως δείχνουν τα στοιχεία, αυτή η ηλικιακή ομάδα που αντιστοιχεί στο 30% των πωλήσεων του κλάδου των ειδών πολυτελείας δεν επηρεάζεται ιδιαίτερα από τις γενικότερες οικονομικές συνθήκες. «Αυτή τη στιγμή βλέπουμε στην Κίνα την άνοδο μιας πολύ δυναμικής μεσαίας τάξης, η οποία δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να αγοράσει ακριβά είδη», παρατηρεί ο Ζαν-Πολ Αγκόν, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου και διευθύνων σύμβουλος της L’Oreal. Συνήθως, οι νέοι 20-35 ετών δεν έχουν αδέλφια και μπορούν να χρησιμοποιήσουν χωρίς περιορισμό τα οικογενειακά κεφάλαια, πέραν των όσων κερδίζουν οι ίδιοι. Ψωνίζουν πολυτελή είδη από μικρότερες ηλικίες και είναι συνηθισμένοι να τα ξοδεύουν σε τσάντες και ρούχα, κοσμήματα, καλλυντικά και αυτοκίνητα. Ζουν σε ταχύτατα αναπτυσσόμενα προάστια στις παρυφές μικρότερων μεγαλουπόλεων και όχι της Σαγκάης ή του Πεκίνου.
Το πρώτο εξάμηνο του 2018 τα έσοδα του κλάδου ειδών πολυτελείας στην Κίνα αυξήθηκαν σχεδόν 15%-20%, όπως εκτιμούν αναλυτές. Οίκοι όπως οι Kering, Gucci και Burberry αλλά και η γαλλική εταιρεία κατασκευής των γνωστών τσαντών Hermes ανέφεραν ότι η ζήτηση για τα προϊόντα τους στην Κίνα ήταν ζωηρή το δεύτερο τρίμηνο, ανεξαρτήτως της κλιμάκωσης της εμπορικής διένεξης μεταξύ Πεκίνου και Ουάσιγκτον. Σύμφωνα με υψηλόβαθμα στελέχη των ανωτέρω εταιρειών, το μερίδιο της Κίνας επί των συνολικών τους πωλήσεων αυξάνεται. Σε αυτό, τέλος, συνέβαλε η πτώση των τιμών σε ορισμένα εισαγόμενα είδη λόγω μείωσης των δασμών και της φορολογίας των επιχειρήσεων, καθώς και το ότι δυσχεράνθηκαν οι ηλεκτρονικές αγορές πολυτελών ειδών.