Αμέτρητες μικρές ιστορίες ανθρώπων

Αμέτρητες μικρές ιστορίες ανθρώπων

2' 27" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μία άκρως… δημοκρατική μορφή προσωπογραφίας αρκετές δεκαετίες πριν από τη διάδοση της φωτογραφίας οι «σιλουέτες», δηλαδή τα κομμένα με ένα ειδικό ψαλίδι περιγράμματα προσώπων, συνήθως σε μαύρο χαρτί, ήταν εξίσου δημοφιλής μεταξύ των υψηλών και των χαμηλών τάξεων στην Αμερική και στη Δυτική Ευρώπη του 19ου αιώνα. Οι επιδέξιοι καλλιτέχνες, που σύχναζαν στις αγορές, στα πανηγύρια και στις κοινωνικές εκδηλώσεις της εποχής, είχαν την ικανότητα να κόψουν ή να σχεδιάσουν ένα προφίλ σε μόλις λίγα λεπτά απλώς κοιτάζοντας τα μοντέλα τους. Τα δείγματα της μοναδικής στο είδος της συλλογής της Smithsonian Portrait Gallery, στην Ουάσιγκτον, αφηγούνται μία ιστορία δύο αιώνων και ταυτόχρονα αμέτρητες μικρές ιστορίες ανθρώπων, οι οποίοι άφησαν πίσω τους μόνο αυτά τα ευτελή αναμνηστικά. Από το πορτρέτο σε φυσικό μέγεθος μιας δεκαεννιάχρονης σκλάβας, η οποία συνοδεύεται από την απόδειξη αγοράς της χρονολογούμενης το 1796, έως τα «γλυπτά» από φως και σκιά της σύγχρονης Γιαπωνέζας εικαστικού Κούμι Γιαμασίτα, η έκθεση «Black Out: Silhouettes Then and Now» προσφέρει στον επισκέπτη την ευκαιρία να εξοικειωθεί με την ελάχιστα προβεβλημένη «τέχνη» της σιλουέτας και συγχρόνως να στοχαστεί πάνω σε έννοιες όπως ο ρατσισμός, η ατομικότητα και η «εξέλιξη» της ηθικής και της αισθητικής στο πέρασμα του χρόνου.

Αμέτρητες μικρές ιστορίες ανθρώπων-1

«Auntie Walker’s Wall Sampler for Civilians» (2013), έργο της Kara Walker.

Στα περίπου 50 εκθέματα συμπεριλαμβάνονται έργα του Auguste Edouart, ο οποίος είχε φιλοτεχνήσει πάνω από 8.000 πορτρέτα ασήμων και διασήμων – ανάμεσά τους, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Κουίνσι Ανταμς, αλλά και επτά σκλάβοι, που συνοδεύονται μόνο από τα ονόματα των ιδιοκτητών τους. Πραγματικός καλλιτέχνης, ο Edouart έδινε ιδιαίτερη προσοχή στη λεπτομέρεια, ενώ συχνά τελειοποιούσε τα σχέδιά του χρησιμοποιώντας λευκή κιμωλία. Απελευθερωμένος σκλάβος ήταν, επίσης, ο Μόζες Ουίλιαμς, που στις αρχές του 19ου αιώνα εργάστηκε στο μουσείο Peale της Φιλαδέλφειας και ψαλίδισε χιλιάδες προφίλ επισκεπτών, έχοντας διδαχθεί την τέχνη από τον τέως ιδιοκτήτη του, ζωγράφο και ιδρυτή του μουσείου, Charles Willson Peale. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το πορτρέτο των Vermonters Sylvia Drake και Charity Bryant, δύο γυναικών που ερωτεύθηκαν και έζησαν μαζί ώς τον θάνατο της Bryant, το 1851, υπό την απόλυτη ανοχή και της κατά τ’ άλλα συντηρητικής κοινωνίας σε μια μικρή πόλη του Βερμόντ.

Το αφιέρωμα συμπληρώνουν έργα τεσσάρων σύγχρονων καλλιτεχνών, που «δουλεύουν» με σιλουέτες και περιγράμματα: οι πανοραμικές, βίαιες και ταυτόχρονα κωμικές σκηνές της Kara Walker προσεγγίζουν την αφροαμερικανική ιστορία και το ζήτημα της δουλείας από μία σύγχρονη οπτική και αναφορές στα καρτούν. Η μεγάλης κλίμακας εγκατάσταση της Καναδής Kristi Malakoff, με τίτλο «Maibaum», απεικονίζει ένα γαϊτανάκι περιτριγυρισμένο από παιδιά της βικτωριανής εποχής σε φυσικό μέγεθος. Η εικόνα των παιδιών που χορεύουν αρχικά γεννά ευχάριστα συναισθήματα, όμως με μια δεύτερη ματιά ο παρατηρητής προσέχει το απειλητικό σμήνος μαύρων πουλιών στον ουρανό. Ακόμα, η Kumi Yamashita δημιουργεί περίτεχνες σκιές στους τοίχους φωτίζοντας τσαλακωμένα χαρτιά και άλλα αντικείμενα από συγκεκριμένες γωνίες, ενώ το διαδραστικό ψηφιακό έργο της Camille Utterback, το οποίο τιτλοφορείται «Precarious», «αντιδρά» στις κινήσεις και στις σκιές των επισκεπτών.

​​Η έκθεση «Black Out: Silhouettes Then and Now» συνεχίζεται έως τον Μάρτιο του 2019.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή