«Είμαστε σαν δύο παιδιά σκυμμένα πάνω από ένα μουσικό κουτί που παίζει τη μελωδία της ζωής μας, κλαίγοντας με όσα δάκρυα μας έχουν απομείνει». Τον Νοέμβριο του 2015, ο Αντουάν Λεϊρί, σχολιαστής πολιτιστικών θεμάτων στο γαλλικό ραδιόφωνο, έχασε τη σύζυγό του στην τρομοκρατική επίθεση στο Μπατακλάν, στο Παρίσι. Αποτύπωσε τον πόνο του σε λέξεις στο αφήγημα με τίτλο «Και όμως δεν θα σας μισήσω». Περιέγραψε την τελευταία «συνάντησή» του με την Ελέν στο νεκροτομείο, όπου πήγε για αναγνώριση καθώς και την απόγνωσή του όταν έπρεπε να εξηγήσει στον 17 μηνών γιο τους ότι η μητέρα του δεν θα επέστρεφε σπίτι.
Εκτοτε, πέρασαν 3,5 χρόνια και όλοι εμείς που είχαμε συγκλονιστεί από ιστορίες σαν και του Λεϊρί ξεχάσαμε. Οπως ξεχάσαμε και την ιστορία του Τιμοτέ Φουρνιέ, που τον Ιούλιο του 2016 έπεσε νεκρός στην τρομοκρατική επίθεση με φορτηγό στη Νίκαια. Ο Φουρνιέ, 27 ετών, σκοτώθηκε για να προστατεύσει την 7 μηνών έγκυο σύζυγό του.
Την έσπρωξε στην άκρη του δρόμου δευτερόλεπτα πριν το φορτηγό ορμήσει καταπάνω του. Η Λιβανέζα Ρίτα Σαμί, 26 ετών, δολοφονήθηκε την Πρωτοχρονιά του 2017 από τις σφαίρες ενόπλου, στο κλαμπ Reina της Κωνσταντινούπολης. Λίγο νωρίτερα είχε γράψει στον λογαριασμό της στο Facebook: «Ελπίζω πως θα γλεντήσουμε στην Τουρκία. Αλλά ακόμη κι αν γίνει κάποια επίθεση, θα συναντήσω τη μητέρα μου».
Ανακαλέσαμε ιστορίες εκείνων που τα προηγούμενα χρόνια έπεσαν θύματα των φρικαλεοτήτων του Ισλαμικού Κράτους, με αφορμή δύο εκθέσεις με θέμα τη τζιχαντιστική απειλή που δημοσιοποιήθηκαν πρόσφατα, η μία του ΟΗΕ και η δεύτερη του αμερικανικού υπουργείου Αμυνας. Τι προκύπτει απ’ αυτές; Τα Ηνωμένα Εθνη επισημαίνουν ότι η οργάνωση, παρά τις πρόσφατες ήττες που υπέστη στο πεδίο της μάχης, διαθέτει 30.000 πιστά μέλη στη Συρία και στο Ιράκ. Το Πεντάγωνο, αντίστοιχα, στην έκθεσή του προς το αμερικανικό Κογκρέσο υπολογίζει σε 17.000 τους «μαχητές» στο Ιράκ και σε 14.000 αυτούς που παραμένουν σε συριακό έδαφος, ενώ εντοπίζει ενεργούς «πυρήνες» στη Λιβύη, στο Αφγανιστάν, στην Αίγυπτο καθώς και στη Δυτική Αφρική.
Στην τελευταία έκδοσή του, το περιοδικό Economist φιλοξενεί ένα εκτενές δημοσίευμα για μαζικές δολοφονίες και αποκεφαλισμούς αμάχων στη Μοζαμβίκη, από τα μέλη μιας νεοεμφανιζόμενης ισλαμικής οργάνωσης με τίτλο «πιστοί της παράδοσης του Προφήτη». Η καμπάνια του τρόμου συνεχίζεται…