Με ποιητικές και συμπαντικές αναφορές τοποθετήθηκαν τα δύο μεγάλα κόμματα –αμφότερα «συστημικά» παρεμπιπτόντως πλέον– στην πρώτη αψιμαχία τους, την παραμονή της μεγάλης εξόδου και των διθυραμβικών εξαγγελιών του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο μυθικό νησί του Ομήρου.
Η ανακοίνωση της Ν.Δ. παρέθεσε εντός εισαγωγικών τρεις στίχους από την «Ιθάκη» του Κ.Π. Καβάφη, με σχετική λεκτική και όχι νοηματική κακοποίηση του τελευταίου στίχου. Διέλαθε την προσοχή, ωστόσο, ότι με την επιστροφή του στην Ιθάκη ο Οδυσσέας εξόντωσε τους «μνηστήρες». Ο κ. Τσίπρας το κατέστησε σαφές την επομένη με το απειλητικό εκείνο «δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις αιτίες και τα πρόσωπα που οδήγησαν τη χώρα στα μνημόνια».
Εξ ου και ο χαρακτηρισμός του πρωθυπουργικού διαγγέλματος ως «διχαστικού» – αν και ο «διχασμός» χαρακτηρίζει μονίμως την ελληνική πολιτική ζωή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ απήντησε υπενθυμίζοντας εκείνο το παροιμιώδες «και όμως κινείται», που ουδέποτε εξεστόμισε ο Γαλιλαίος ενώπιον της Ιεράς Εξετάσεως διότι, εάν το αποτολμούσε, θα εκαίγετο εις την πυρά. Εppur si muove, κατέληγε η ανακοίνωση και αποθαύμασαν τα πλήθη τη λατινομάθεια των επικοινωνιολόγων της κυβερνήσεως του κ. Τσίπρα. Αλλά στην εκπνοή του θέρους βρισκόμαστε και ο καθείς λέει ό,τι θέλει.
Επί της ουσίας, συνετελέσθη η ολοκλήρωση του προγράμματος «διασώσεως της Ελλάδος» από τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα μας θα πρέπει, πλέον, με ίδια μέσα να αντιμετωπίσει την «αξιολόγηση» των αγορών. Ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει την κομβική αυτή εξέλιξη «έξοδο από τα μνημόνια». Η Ν.Δ. και τα άλλα κόμματα της αντιπολιτεύσεως τη θεωρούν βήμα ενδιάμεσο σε ένα «τέταρτο μνημόνιο». Ο καθείς διαλέγει και παίρνει, κατά την κρίση του και τις πολιτικές του προτιμήσεις.
Την άνοιξη του 2010, ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωνε από το Καστελλόριζο την ένταξη της Ελλάδος στα μνημόνια, ως σωτήρια εξέλιξη. Και ακολούθησε η εξαθλίωση. Προ διημέρου ο κ. Τσίπρας από την Ιθάκη εκήρυξε την επανάκτηση της κυριαρχίας μας στον τομέα της οικονομικής πολιτικής. Ουδείς εχέφρων πολίτης πείθεται πλέον από τις εξαγγελίες ουδενός. Αλλά ταυτόχρονα αισθάνεται μιαν ανακούφιση, διότι η Ελλάς ευρίσκεται υπό ευρωπαϊκό ζυγό και αυτό είναι προτιμότερο από τον όποιο αιθεροβάμονα και αυτενεργούντα ηγέτη. Είμεθα ευτυχείς, περίπου.