Στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου παρέπεμπαν όλοι οι συνειρμοί από τη χθεσινή συνάντηση δύο «ιεράκων», της Ουάσιγκτον και της Μόσχας, στην πόλη της ειρήνης και της διπλωματίας, τη Γενεύη. Το πρώτο στρατόπεδο εκπροσωπούσε ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Λευκού Οίκου Τζον Μπόλτον, επιφανής νεοσυντηρητικός επί προεδρίας υιού Μπους και ένθερμος θιασώτης που πολέμου κατά του Ιράκ. Απέναντί του βρέθηκε ο Νικολάι Πατρούσεφ, πρώην πράκτορας της KGB και επικεφαλής της διαδόχου της FSB, γραμματέας του ρωσικού συμβουλίου ασφαλείας σήμερα και στενός συνεργάτης του Βλαντιμίρ Πούτιν επί δεκαετίες (και οι δύο άνδρες προέρχονται από τον κύκλο του Λένινγκραντ, σήμερα Αγία Πετρούπολη).
Η συνάντηση της Γενεύης ήταν η πρώτη συνέχεια που δόθηκε στην πολύκροτη συνάντηση κορυφής Τραμπ – Πούτιν, που έλαβε χώρα στις 16 Ιουλίου, στο Ελσίνκι. Μπόλτον και Πατρούσεφ συζητούσαν επί πέντε ολόκληρες ώρες πίσω από κλειστές πόρτες, γεγονός που υποδηλώνει από μόνο του ότι η συνάντηση ήταν ουσιαστική. Ολα δείχνουν ότι ο πρόεδρος Τραμπ, παρά τις σφοδρές πιέσεις που δέχεται από τις καταιγιστικές εξελίξεις γύρω από την έρευνα του ειδικού ανακριτή Ρόμπερτ Μιούλερ για το ρωσικό ζήτημα, επιμένει στην αναζήτηση δρόμων εξομάλυνσης με τη Μόσχα. Αλλωστε, δεν δίστασε να δηλώσει προ ημερών ότι θα μπορούσε να άρει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, αν υπήρχαν θετικές, για τα αμερικανικά συμφέροντα, κινήσεις του Κρεμλίνου στο Ουκρανικό και στο Συριακό.
Και οι δύο πλευρές ήταν πολύ προσεκτικές να μην καλλιεργήσουν υπερβολικές προσδοκίες. Οι δύο άνδρες παρέθεσαν ξεχωριστές συνεντεύξεις Τύπου και δεν υπέγραψαν κοινό ανακοινωθέν. Οπως δήλωσε ο Πατρούσεφ, αυτό συνέβη γιατί ο Αμερικανός ομόλογός του επέμενε να υπάρξει αναφορά στις καταγγελίες περί ρωσικής παρέμβασης στις αμερικανικές εκλογές του 2016, τις οποίες η Μόσχα κατηγορηματικά απορρίπτει. Στις δικές του δηλώσεις, ο Μπόλτον προειδοποίησε τη Ρωσία να μην αναμειχθεί στις εκλογές του Νοεμβρίου για το Κογκρέσο και διαβεβαίωσε (προφανώς, τους Αμερικανούς) ότι η κυβέρνησή του θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο.
Αναφορικά με το Συριακό, ο Μπόλτον επιβεβαίωσε ότι υπάρχει κάποια κινητικότητα που δημιουργεί συγκρατημένες ελπίδες συνεννόησης. Ηδη, από την Ιερουσαλήμ, την οποία επισκέφθηκε τις προάλλες, είχε διαμηνύσει ότι οι ΗΠΑ είναι διατεθειμένες να βρουν ένα modus vivendi με τη Ρωσία (και τον Ασαντ) στη Συρία, με μία βασική προϋπόθεση: την απόσυρση των ιρανικών δυνάμεων από τη χώρα. Χθες, ο Μπόλτον επανέλαβε ότι ο πρόεδρος Πούτιν επιθυμεί και αυτός την απόσυρση των Ιρανών, αλλά δεν είναι βέβαιος ότι μπορεί να την πετύχει. Επιπλέον, ο Μπόλτον δήλωσε ότι συμφώνησε με τον Πατρούσεφ σε μια διαδικασία «με σταδιακά βήματα» προς αυτή την κατεύθυνση, χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.
Η Κριμαία
Το Ουκρανικό επίσης απασχόλησε τη χθεσινή συνάντηση, αν και οι συνομιλητές δεν έδωσαν πληροφορίες για τα διαμειφθέντα. Το σενάριο που κυκλοφορεί σε αρκετές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες προβλέπει εγκατάσταση κυανόκρανων του ΟΗΕ και πραγματοποίηση εκλογών στις περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας που ελέγχουν οι αυτονομιστές, με αντάλλαγμα την απόδοση ειδικού καθεστώτος αυτονομίας. Φυσικά, για να υπάρξει εξομάλυνση θα πρέπει οι Δυτικοί να καταπιούν, έστω και χωρίς επίσημη αναγνώριση, την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία, κάτι τουλάχιστον αμφίβολο.
Μπόλτον και Πατρούσεφ συζήτησαν επίσης το μέλλον των συμφωνιών ελέγχου των πυρηνικών όπλων, ένα θέμα που ενδιαφέρει ζωηρά τη Ρωσία. Το πιο χειροπιαστό αποτέλεσμα της συνάντησης ήταν ότι συμφωνήθηκε να ανοίξουν τα κανάλια επικοινωνίας που είχαν κλείσει μετά την ουκρανική κρίση σε επίπεδο υπουργείων Αμυνας και Εξωτερικών, ενώ συμφωνήθηκε να δρομολογηθούν νέες συναντήσεις στο προσεχές μέλλον. Εδώ που έχουν φτάσει οι σχέσεις Ρωσίας – Δύσης, ακόμη κι αυτή η μικρή εξέλιξη είναι ένα κάποιο κέρδος.