Η πρόωρη αποφυλάκιση του Αρη Φλώρου, καταδικασμένου σε 21 χρόνια κάθειρξη για υπόθεση κατάχρησης δημοσίου χρήματος με βάση διάταξη του λεγόμενου «νόμου Παρασκευόπουλου», ο οποίος έχει επικριθεί όσο ελάχιστοι, προκάλεσε οξεία αντίδραση από την Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων. Με ανακοίνωσή τους αναδεικνύουν τις προχειρότητες νομοθετημάτων που έχουν επιφέρει σοβαρά πλήγματα τόσο στο κράτος δικαίου όσο και στο σύστημα ποινικής καταστολής.
Η αποφυλάκιση του βαρυποινίτη με βάση τη διάταξη που επιβάλλει στα δικαστικά συμβούλια να αφήνουν εκτός φυλακής όποιον έχει εκτίσει το 1/5 της ποινής του κι έχει χαρτί από το ΚΕΠΑ (επιτροπή από γιατρούς) ότι έχει αναπηρία πάνω από 67%, χωρίς οι δικαστές να έχουν δυνατότητα οποιασδήποτε έρευνας ή αξιολόγησης της πραγματικής κατάστασης, οδήγησε και σε επικρίσεις κατά των δικαστικών που εξέδωσαν τη συγκεκριμένη απόφαση, ενώ ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής, σε κίνηση περιορισμού των αντιδράσεων, ζήτησε και έλαβε τη δικαστική απόφαση για έλεγχο.
Δράση και αντίδραση
Ομως, η χθεσινή ανακοίνωση της Ενώσεως Δικαστών και Εισαγγελέων, η οποία υπήρξε οξεία, ξεκαθάρισε μεταξύ άλλων ότι με βάση τον νόμο Παρασκευόπουλου δεν μπορούσε να γίνει κάτι άλλο στην περίπτωση Φλώρου. Οι δικαστές με αυτόν τον νόμο έχουν τα χέρια τους «δεμένα» και δεν μπορούν, παρά τυπικά και μόνον, να δεχθούν το αίτημα αποφυλάκισης κάθε καταδίκου σαν τον Φλώρο, αν έχει συμπληρώσει τον λίγο έστω χρόνο έκτισης ποινής που προβλέπει ο νόμος και έχει χαρτί για αναπηρία πάνω από 67%. Ωστόσο, προχωρούν ένα βήμα παραπέρα, απαντώντας στις επικρίσεις που διατυπώθηκαν εις βάρος τους, ενώ εμμέσως απαντούν και στον ίδιο τον υπουργό Δικαιοσύνης, ο οποίος ζήτησε να ελεγχθεί η απόφασή τους. «Οσοι “οργισμένοι” ψάχνουν τους υπαίτιους για τέτοιες αποφυλακίσεις, έχουν τη δυνατότητα είτε να πιέσουν τη νομοθετική και εκτελεστική εξουσία για αλλαγή της σχετικής νομοθετικής διάταξης εάν δεν συμφωνούν μ’ αυτήν, είτε να ζητήσουν διερεύνηση του τρόπου χορήγησης των πιστοποιητικών αναπηρίας εάν κρίνουν ότι αυτά δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα», αναφέρει η Ενωση των Δικαστών για να προσθέσει με νόημα: «Ξεπερνάει κάθε όριο φαρισαϊσμού και υποκρισίας να καταγγέλλονται από θεσμικούς φορείς αυτοί που εφάρμοσαν τον νόμο, ενεργώντας σύμφωνα με τη συνταγματική τους αποστολή! Η εποχή που δικαστές και εισαγγελείς έπαιζαν τον ρόλο της “Ιφιγένειας”, σιωπώντας σε τέτοιες προκλήσεις, έχει πλέον περάσει».
Ο ίδιος ο πρώην υπουργός με δήλωσή του επιχειρεί να υπερασπιστεί το νομοθέτημά του, επικαλούμενος όχι τόσο επιστημονικά δεδομένα ή στατιστικές, αλλά χρησιμοποιώντας –και αυτός– βολές κατά Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία ενοχοποιεί για «στοχοποίηση» τόσο του ιδίου όσο και του νομοθετήματός του, αρνούμενος επί της ουσίας την πραγματικότητα που έχουν δημιουργήσει οι εφαρμοζόμενες επί τρία χρόνια διατάξεις. «Το θέμα δεν είναι απλώς ότι κάποιες από τις απειλές, αν αφεθούν χωρίς όρια, μπορεί να πραγματοποιηθούν. Περισσότερο απασχολεί η διαχεόμενη ακροδεξιά αντίληψη, ότι η εκτός κράτους δικαίου καταστολή, η υπέρβαση της λογικής και η κατασκευή αποδιοπομπαίων τράγων, εμφανίζονται σαν πανάκεια για τα κοινωνικά προβλήματα», αναφέρει αποδίδοντας την κριτική που δέχεται και στο ότι διέταξε έρευνα για δικαστές σε υπόθεση ιδιοκτητών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Πάντως, ο νόμος αυτός συνεχίζει να ισχύει επί περίπου τρία χρόνια με αποτέλεσμα πολλοί σαν τον Φλώρο να έχουν βγει από τη φυλακή προκαλώντας το αίσθημα δικαιοσύνης των πολιτών και «σμπαραλιάζοντας» το σύστημα ποινικής καταστολής με ό,τι αυτό συνεπάγεται…