Πείθουν όσα υποστηρίζεται πως ήθελε να επιτύχει –π.χ. άνοιγμα στο Κέντρο– ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είτε επιλέγοντας νέα πρόσωπα για την κυβέρνηση ή αλλάζοντας θώκο σε παλιά; Για παράδειγμα, η νέα υφυπουργός Κατερίνα Παπακώστα συμπυκνώνει το σήμα της καραμανλικής Δεξιάς; Είναι ηγερία της σοσιαλδημοκρατίας η, εκ του ΠΑΣΟΚ, νέα υπουργός Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου; Σε ποια πολιτική συχνότητα εκπέμπει σήμερα σήμα η Μυρσίνη Ζορμπά, παλαιό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ;
Την ίδια στιγμή, οι αλλαγές χαρτοφυλακίων –συνέβη με την Ολγα Γεροβασίλη και τον Φώτη Κουβέλη– πόσο μπορούν να πείσουν ότι αποφασίστηκαν επειδή τα εν λόγω κυβερνητικά στελέχη έπρεπε να αναβαθμιστούν καθώς εκτιμήθηκε το έως τώρα έργο τους; Η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων πολιτικών ενδιαφέρεται για την προσωπική προβολή και καριέρα της, με κύριο κίνητρο την καρέκλα.
Ο ανασχηματισμός απλώς τοποθετηθεί στους υπουργικούς θώκους πρόσωπα έτοιμα να παπαγαλίσουν τον λόγο του τηλεοπτικού πολιτικού καφενείου. Τα νέα πρόσωπα στην κυβέρνηση είναι γνωστά, βυθισμένα στην ανιαρή πολιτική λούπα και οι πολιτικές που υπηρέτησαν δεν έχουν αφήσει κάποιο ίχνος στο πολιτικό τοπίο των τελευταίων δεκαετιών. Πόσο μάλλον που επιβεβαιώνεται –όπως απέδειξε η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ– ότι στη χώρα μας μεταπολιτευτικά ελάχιστους τομείς επηρέασαν οι ιδεολογικές γραμμές των κομμάτων εξουσίας, τα οποία απλώς φρόντισαν να κάνουν διαχείριση των εθνικών και ευρωπαϊκών κονδυλίων για μικροκομματική διόγκωση του δημόσιου τομέα (οι όποιες πολιτικές σε θέματα π.χ. ανθρωπίνων δικαιωμάτων μάλλον ως άλλοθι λειτουργούν). Οπως έχει ήδη φανεί, το προεκλογικό αφήγημα θα κινηθεί στη λογική της πόλωσης. Κάθε μέτωπο πυροδοτεί, αντανακλαστικά, διχαστικό λόγο, ο οποίος λειτουργεί πολλαπλασιαστικά. Παροχές και εξαγγελίες, κινδυνολογία, λάσπη θα κυριαρχήσουν. Ετσι, δεν μπορούν να πείσουν τον ψύχραιμο ψηφοφόρο του κεντρώου χώρου (όπως π.χ. αυτός εκφράστηκε από θέσεις του Ποταμιού) τα ανοίγματα από τον κ. Τσίπρα. Αλλά δεν κινητοποιούν ούτε και τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς των κομμάτων. Η πολιτεία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει προσφέρει πιο εντυπωσιακές σκηνές κυβερνητικής οπερέτας. Εξ ου και η πλήξη!