Ανοίγματα που δεν έγιναν
Ως γνωστόν, ο καθένας βλέπει αυτό που θέλει να δει. Κάποιοι, ας πούμε, βλέπουν στο νέο κυβερνητικό σχήμα την κυβερνητική διάθεση για… αμφίπλευρα ανοίγματα και όχι απλώς την τήρηση ισορροπιών και την ανακύκλωση προσώπων από το παρελθόν. Εγώ, πάλι, κρίνω σκόπιμο να σημειώσω ότι ενδεικτικό των ανοιγμάτων που προτίθεται εντέλει να κάνει ο Αλέξης Τσίπρας, σε σχέση με αυτό που κάποιοι επιμένουν να βλέπουν ως μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, είναι το γεγονός ότι στις ευρωεκλογές θα κατέβει με την ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και όχι με τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές (PES).
Επιστροφές, καταστροφές;
Υποθέτω ότι το «λιβανιστήρι» στον Τσίπρα, τόσο του μέχρι πρότινος επικεφαλής της ομάδας Τζιάνι Πιτέλα όσο και του Μάρτιν Σουλτς και νωρίτερα του Φρανσουά Ολάντ, δεν συγκίνησε τελικά… Ή, απλώς, ο Τσίπρας πήρε αυτό που ήθελε –ευρωπαϊκή στήριξη στα δύσκολα–, πήγε ως παρατηρητής και σε μερικές συνόδους και επιστρέφει στις ρίζες του. Εξάλλου, τα δημοσκοπικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ δεν του επιτρέπουν να τα βάλει με το κόμμα. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι τα πράγματα θα είναι ρόδινα για τον ΣΥΡΙΖΑ στην Die Linke. Εκεί, ας πούμε, παίζει ρόλο ο Ζαν-Λικ Μελανσόν και θα παίξει ακόμα μεγαλύτερο αν πετύχει καλό ποσοστό, όπως φαίνεται, στις ευρωεκλογές. Δεν φτάνει που ο επικεφαλής της γαλλικής Αριστεράς είναι φίλος της Ζωής Κωνσταντοπούλου, είναι και κάτι σαν ηγέτης του εξ αριστερών «αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου». Θυμίζω, εξάλλου, ότι πρόσφατα είχε αποκαλέσει τον Ελληνα πρωθυπουργό «από τις πιο ελεεινές φιγούρες της ευρωπαϊκής πολιτικής ζωής».
ΣΥΡΙΖΑ statistics
Επανέρχομαι στον ανασχηματισμό για να υπογραμμίσω μια ενδιαφέρουσα διαπίστωση που δεν ανέδειξε κανένας. Ή, μάλλον, σχεδόν κανένας: τη δραματική μείωση της επιρροής του «κόμματος Μπανιά», τουλάχιστον όπως αυτή αποτυπώνεται στο νέο κυβερνητικό σχήμα. Και αναφέρω «σχεδόν κανένας», γιατί αυτός που την έχει διαπιστώσει και την αναλύει είναι ο Νίκος Αλιβιζάτος. Μάλιστα, έχει προχωρήσει και σε αναλυτικό συγκριτικό πίνακα με τους κατά καιρούς υπουργούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε σχέση με την κομμουνιστική –και όχι μόνο– προέλευσή τους.
Από τα «ΣΥΡΙΖΑ statistics» προκύπτει πως, επί συνόλου 90 υπουργών και υφυπουργών των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, 16 προέρχονται από την εν λόγω ομάδα (χάριν συντομίας ο Αλιβιζάτος την αποκαλεί «κομμουνιστική ανανέωση») –καθώς και ότι το ποσοστό τους μειώνεται ακόμα περισσότερο με τον νέο ανασχηματισμό– έναντι 27 προσώπων προερχόμενων από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Το ενδιαφέρον, ωστόσο, παρά την αριθμητική μειονεξία της «ομάδας Μπανιά» στην κυβέρνηση, είναι ότι τα εν λόγω πρόσωπα κρατούν σημαντικές θέσεις (όπως ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο Νίκος Βούτσης).
Ειρωνεία της Ιστορίας
Αυτά σε άρθρο του συνταγματολόγου που πληροφορούμαι ότι θα δημοσιευτεί την επόμενη εβδομάδα στο περιοδικό The Books Journal. Σε αυτό ο Αλιβιζάτος, με αφορμή το βιβλίο του Σωτήρη Βαλντέν για τη δικτατορία και την αντίσταση, θέτει το ερώτημα του πόσο κομμουνιστικές είναι οι καταβολές του ΣΥΡΙΖΑ. Το άρθρο αναδεικνύει σατανικές λεπτομέρειες για το ΚΚΕ Εσωτερικού και τη Νεολαία του, για το γαϊτανάκι διαμαχών, διασπάσεων και επανασυγκολλήσεων, αποτέλεσμα του οποίου σε μεγάλο βαθμό είναι οι βασικοί πυλώνες στους οποίους στηρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, πριν και μετά την ανάληψη της εξουσίας. Ο Αλιβιζάτος καταλήγει ότι είναι ειρωνεία της Ιστορίας ότι «μια παραφυάδα του κομμουνισμού στην Ελλάδα αναδείχθηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ σε μείζονα πολιτική δύναμη». Ακόμα μεγαλύτερο παράδοξο θεωρεί ότι συμπορεύθηκε με το ρεύμα ακραίου λαϊκισμού, «προς το οποίο το ΚΚΕ Εσωτερικού στην Ελλάδα και ο ευρωκομμουνισμός στην Ευρώπη ιστορικά αντιτάσσονταν».
«Νέο» και «παλιό»
Μια αφίσα κάνει τις τελευταίες μέρες τον γύρο του Διαδικτύου. Σε αυτήν διακρίνονται στην ίδια σελίδα όλοι οι υπουργοί και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ (αλλά και από τη Ν.Δ.). Για να μαθαίνουν οι νεότεροι, μεταξύ αυτών φιγουράρουν οι Δημήτρης Μάρδας, Γιώργος Πάντζας, Γιάννης Μιχελογιαννάκης, Δημήτρης Τσουκαλάς, Νίνα Κασιμάτη και φυσικά η Θεοδώρα Τζάκρη, αλλά και οι Ελενα Κουντουρά και Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά. Υποψιάζομαι ότι δίνει ένα ωραιότατο επιχείρημα στη Ν.Δ. και στα στελέχη της που θα κάθονται σε τηλεοπτικά πάνελ να την έχουν στον νου τους ως εικόνα, όταν οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ θα εμφανίζονται ως οι Ευαγγελιστές του «νέου».