Αν η πρόκριση της ΑΕΚ στους ομίλους του Tσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην πρωταθλήτρια Ουγγαρίας Βίντι αποτελεί επιτυχία, δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτυχία ο αποκλεισμός του ΠΑΟΚ από την πρωταθλήτρια Πορτογαλίας, Μπενφίκα, και η συμμετοχή του σ’ αυτούς του Γιουρόπα Λιγκ. Εκεί όπου θα είναι και ο Ολυμπιακός, έπειτα από την… αγχωτική ισοπαλία που απέσπασε στην Αγγλία κόντρα στη Μπέρνλι.
Για τα δεδομένα του ελληνικού ποδοσφαίρου, αυτός σίγουρα είναι ένας καλός απολογισμός. Το θέμα είναι, κατά πόσον θα υπάρξει ανάλογη συνέχεια των θετικών αποτελεσμάτων. Διότι, πέραν των… εκρήξεων που είχαν και οι τρεις, στα παιχνίδια της προκριματικής φάσης οι αδυναμίες τους ήταν εμφανείς και δεν τις πλήρωσαν (εκτός από τον ΠΑΟΚ, στον αγώνα με την Μπενφίκα) είτε από τύχη είτε από την ανικανότητα των αντιπάλων.
Είναι αυτονόητο πως η «ποδοσφαιρική οικονομία» μας δεν αντέχει ανοίγματα. Είμαστε οι… τριτοκοσμικοί στην Ευρώπη σ’ αυτόν τον τομέα. Ομως αυτό δεν πρέπει να αποτελεί και άλλοθι για τα αφεντικά των ΠΑΕ, ώστε να προσπαθούν να «βγάλουν» αντί να «βάλουν», με τη δικαιολογία πως η «ψαλίδα» είναι μεγάλη και δεν κλείνει, με όσα και να μπουν στο ταμείο. Θα πρέπει τουλάχιστον τα έσοδα που θα προέλθουν από την ευρωπαϊκή πορεία, να επενδυθούν και μάλιστα άμεσα. Ο χρόνος πιέζει και ο εφησυχασμός θα αποδειχθεί εγκληματική παράλειψη.
Γιατί, αν χάσουν το δάσος, πίσω από το δένδρο της πρόκρισης, τότε τα φθινοπωρινά ποδοσφαιρικά βράδια θα είναι… εφιαλτικά. Τα θαύματα πλέον σπανίζουν και δεν αρκούν η ψυχή και το πάθος για να έρθουν επιτυχίες. Εξάλλου τα τελευταία θα τα διαθέτουν και οι αντίπαλοι.