Σε εποχή πολιτικής αβεβαιότητας και κυβερνητικής αστάθειας θα εισέλθει η Σουηδία μετά τις βουλευτικές εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου, εκτιμά ο Ρίτσαρντ Μάιλν από τις στήλες των Financial Times. «Αυτή η χώρα, που για δεκαετίες εμφανιζόταν ως πρότυπο πολιτικής σταθερότητας, είναι έτοιμη για ένα άλμα προς το άγνωστο», σημειώνει ο αρθρογράφος της βρετανικής εφημερίδας.
Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το ακροδεξιό κόμμα των Σουηδών Δημοκρατών αναμένεται να φθάσει το 20% (έναντι 13% το 2014), κάτι που είναι πολύ πιθανό να το φέρει στη δεύτερη θέση. Οι ναζιστικές ρίζες του αποκλείουν τη συμμετοχή του σε οποιαδήποτε κυβέρνηση συνεργασίας, αλλά η ορμητική άνοδός του προκαλεί κρίση ταυτότητας στη Σουηδία, όπου όλες οι μεταπολεμικές σταθερές –προωθημένο κοινωνικό κράτος, γενναιόδωρη ανθρωπιστική βοήθεια στον Τρίτο Κόσμο, ανεκτικότητα και ανοικτές πόρτες για τους μετανάστες– τίθενται υπό αμφισβήτηση. Οι Σοσιαλδημοκράτες, που είχαν σχηματίσει την απερχόμενη κυβέρνηση συνεργασίας με ελάσσονες εταίρους τους Πράσινους, αναμένεται να καταγράψουν το χειρότερο ποσοστό εδώ και έναν αιώνα. Ωστόσο, το κεντροδεξιό κόμμα των Μετριοπαθών δεν φαίνεται ικανό να κεφαλαιοποιήσει την κυβερνητική φθορά της Κεντροαριστεράς, οπότε όλα τα ενδεχόμενα για τον σχηματισμό κυβέρνησης παραμένουν ανοικτά.
Η αλήθεια είναι ότι η Σουηδία έχει παράδοση κυβερνήσεων μειοψηφίας και οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα σχηματιστεί και αυτή τη φορά κυβέρνηση συνεργασίας, με κορμό είτε τους Σοσιαλδημοκράτες είτε τους Μετριοπαθείς. Ορισμένοι δεν αποκλείουν ούτε το σενάριο ενός μεγάλου συνασπισμού, κατά το γερμανικό πρότυπο. Εκεί που όλοι συμφωνούν είναι ότι η νέα κυβέρνηση, ανεξάρτητα από τη σύνθεσή της, θα είναι ασταθής και ότι το μεταναστευτικό, που θρέφει την Ακροδεξιά, θα εξακολουθήσει να βρίσκεται για μεγάλο διάστημα στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής.