Πάρτε το εκατό

2' 34" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Την Παρασκευή που μας έρχεται, το αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας διοργανώνει μια ημερίδα. Στο Πολεμικό Μουσείο, επί της Βασιλίσσης Σοφίας, από τις 11 το πρωί μέχρι αργά το μεσημέρι, όργανα της τάξεως και φορείς της φιλοζωίας θα εξετάσουν «τον ρόλο της aστυνομίας στην προστασία των ζώων».  

Δεν έχω προσκληθεί (ακόμα;) στην ημερίδα. Μικρό το κακό. Οι απόψεις μου για τον σπουδαίο ρόλο που παίζουν τα ζώα συντροφιάς στη ζωή μας είναι γνωστές και πολλάκις εκπεφρασμένες. Άλλοτε βρίσκουν ένθερμους υποστηρικτές, άλλοτε τοίχο αντιδράσεων και συχνά πολεμική συκοφαντιών και κακής πληροφόρησης. 

Ωστόσο, θα είχε ενδιαφέρον να γνωρίσω από κοντά την ακολουθία των επίσημων δικαιολογιών (αιτιολογήσεις δεν υπάρχουν – ο νόμος είναι σαφής και υπάρχει εδώ και χρόνια, τόσα που αρκούν για να αφομοιωθεί από τα όργανα της τάξεως, αν θέλουν!) για την ολιγωρία της αστυνομίας σε περιπτώσεις καταγγελιών με σαφές περιεχόμενο, συγκεκριμένα ονοματεπώνυμα (καταγγελλόντων και δραστών) και βοηθητικές αναφορές στο νομικό πλαίσιο – έτσι, για να κάνουμε τη δουλειά της εκτελεστικής εξουσίας λίγο πιο εύκολη.

Τι θα συζητηθεί λοιπόν στην ημερίδα; Εκτός από τα συνήθη ευχολόγια (μέρος του παιχνιδιού και των δημοσίων σχέσεων που έχει πραγματική ανάγκη η αστυνομία –  συχνά χωρίς δική της ευθύνη, για να είμαι δίκαιος…), υποθέτω ότι θα συζητηθούν δύο φλέγοντα ζητήματα:

Ο νόμος. Ο νόμος που διέπει τη φιλοζωία είναι σαφής. Είναι αυστηρός. Περιλαμβάνει (επιτέλους!) συγκεκριμένο ποινολόγιο. Οριοθετεί με απλό και διαυγή τρόπο τις υποχρεώσεις του πολίτη απέναντι στα ζώα, στους συμπολίτες του, στον κοινόχρηστο χώρο. Επίσης ορίζει τη στάση της αστυνομίας απέναντι στην παραβατική συμπεριφορά. Που είναι, πολύ συχνά, ζήτημα αυτεπάγγελτης δίωξης. Που, σχεδόν ποτέ, δεν ασκείται. Θα συζητηθεί ο νόμος, ενώ στη θέση του θα έπρεπε να αναζητηθούν οι τρόποι εφαρμογής του. Όχι «αποτελεσματικότερης» εφαρμογής. «Εφαρμογής». Σκέτο.

Το επερχόμενο νομοσχέδιο. Ναι, αυτό που κατέβασε ο πολιτικά αείμνηστος Γιάννης Τσιρώνης και το/τους έφαγε το μαύρο σκοτάδι. Πριν από τη δυνατότητα δημόσιας διαβούλευσης. Επειδή κάποιοι απείλησαν και κάποιοι «μάσησαν». Επειδή επικάθισε στην εφαρμογή του νόμου (αυτό ήταν όλο κι όλο, με κάποιες αναπροσαρμογές) και ο νόμος δεν αρέσει σε πολλούς. 

Τι (μάλλον) δεν θα συζητηθεί:

Ο εμφύλιος στη φιλοζωία. Στην μπλε γωνία (η επιλογή των χρωμάτων τυχαία) έχουμε όσους πιστεύουν ότι τη φιλοζωία πρέπει να διαχειρίζονται, αποκλειστικά, οι σύλλογοι, τα σωματεία και οι ΜΚΟ. Αυτές οι αθώες οντότητες που «ξέρουν καλύτερα από το υπουργείο», γιατί «έχουν βάλει πολλά χιλιόμετρα» και ζουν με τη βεβαιότητα ότι το κράτος δεν μπορεί να μοιράσει δυο γαϊδάρων άχυρα. Με διάφορα κίνητρα. Που κινούνται από την αθώα φιλευσπλαχνία (οι εθελοντές κάνουν τις ΜΚΟ αρεστές, οι διαχειριστές τους τις απαξιώνουν συστηματικά…) μέχρι την απροκάλυπτη αναζήτηση του κέρδους. 

Στην κόκκινη γωνία (είπαμε, τυχαία η επιλογή) όσοι πιστεύουν (ίσως αδικαιολόγητα, δεν έχω αποκρυσταλλώσει την άποψή μου ακόμα) ότι για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα που αφορά εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, το αρμόδιο υπουργείο πρέπει να παίζει κεντρικό, συντονιστικό ρόλο. Τον ρόλο της καταγραφής, της διαχείρισης της βάσης δεδομένων, της προώθησης των αδέσποτων σε νέους ιδιοκτήτες. 

Και επειδή αυτό το τελευταίο μάλλον δεν θα θιγεί, ίσως είναι καλύτερα που δεν θα είμαι εκεί. Θα χαλούσα μια ωραία τελετή. Και σε προεκλογικές περιόδους σαν κι αυτή, οι τελετές είναι μια κάποια λύσις. ■

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή